Tłumaczenia dla hasła „vergüteter“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

ver·ge·ten¹ <vergat zich, h. zich vergeten> [vərɣetə(n)] CZ. wk ww

vergeten zich vergeten (buiten zichzelf raken):

vergeten

sich vergessen

hij vergat zich in zijn woede

in seiner Wut vergaß er sich

ver·gie·ten <vergoot, h. vergoten> [vərɣitə(n)] CZ. cz. przech.

vergieten

vergießen

bloed vergieten

Blut vergießen

ver·gun·nen <vergunde, h. vergund> [vərɣʏnə(n)] CZ. cz. przech.

vergunnen

erlauben

vergunnen

gestatten form.

vergunnen (in passieve zinnen)

vergönnen

dat was hem niet vergund

das war ihm nicht vergönnt

ver·guld·sel <verguldsel|s> [vərɣʏltsəl] RZ. r.n.

verguldsel

Vergoldung r.ż.

ver·ga·ten CZ.

vergaten 3. os. l.mn. cz. prz. van vergeten

Zobacz też vergeten , vergeten , vergeten

ver·ge·ten³ CZ.

vergeten volt. deelw. van vergeten

ver·ge·ten² <vergat, h./i. vergeten> [vərɣetə(n)] CZ. cz. przech.

1. vergeten (niet meer weten):

vergeten

vergessen

dat is om nooit te vergeten!

das vergisst man nicht so leicht!

alles is vergeten en vergeven

alles ist vergeben und vergessen

2. vergeten (verzuimen te doen):

vergeten

vergessen

3. vergeten (van zich afzetten):

vergeten

vergessen

vergeet het maar! przen.

vergiss es!

4. vergeten (laten liggen):

vergeten

vergessen

ik heb mijn boek vergeten

ich habe mein Buch vergessen

ver·ge·ten¹ <vergat zich, h. zich vergeten> [vərɣetə(n)] CZ. wk ww

vergeten zich vergeten (buiten zichzelf raken):

vergeten

sich vergessen

hij vergat zich in zijn woede

in seiner Wut vergaß er sich

ver·ge·len <vergeelde, i. vergeeld> [vərɣelə(n)] CZ. cz. nieprzech.

vergelen

vergilben

ver·ge·ven <vergaf, h. vergeven> [vərɣevə(n)] CZ. cz. przech.

1. vergeven (kwijtschelden):

vergeven

vergeben

vergeven

verzeihen

ik kan mezelf nooit vergeven, dat ik …

ich werde mir nie verzeihen können, dass ich …

2. vergeven (vergiftigen):

vergeven

vergiften

van iets vergeven zijn przen.

mit etw vergiftet sein

het is hier vergeven van de muggen przen.

es wimmelt hier von Mücken

3. vergeven (uitdelen):

vergeven

vergeben

ver·goe·den <vergoedde, h. vergoed> [vərɣudə(n)] CZ. cz. przech.

1. vergoeden (terugbetalen):

vergoeden

vergüten

vergoeden

erstatten

vergoeden

ersetzen

onkosten vergoeden

Unkosten erstatten

iem de schade vergoeden

jdm den Schaden ersetzen

dat vergoedt veel

das macht vieles wieder gut

2. vergoeden:

vergoeden (als compensatie dienen voor: abstract)

ausgleichen

vergoeden (als compensatie dienen voor: concreet)

ersetzen

3. vergoeden (als loon geven voor):

vergoeden

vergüten

iem de gewerkte uren vergoeden

jdm die Arbeitsstunden vergüten

ver·gro·ten¹ <vergrootte, h. vergroot> [vərɣrotə(n)] CZ. cz. przech.

1. vergroten:

vergroten (vermeerderen)

vergrößern

vergroten (handel, kennis)

erweitern

vergroten (kapitaal, krediet, productie, weerstand)

erhöhen

vergroten (druk, inspanning)

verstärken

zijn omzet vergroten

seinen Umsatz steigern

de vergrotende trap taalk.

der Komparativ

2. vergroten:

vergroten (groter maken)

vergrößern

vergroten (oppervlak, volume)

erweitern

3. vergroten (groter weergeven):

vergroten

vergrößern

deze microscoop vergroot 300 maal

dieses Mikroskop vergrößert dreihundertfach

ver·gas·ten <vergastte, h. vergast> [vərɣɑstə(n)] CZ. cz. przech.

vergasten

bewirten

iem op een diner vergasten

jdn mit einem Diner bewirten

ver·ge·leek CZ.

1. vergeleek 3. os. l.mn. cz. prz. van vergelijken

2. vergeleek volt. deelw. van vergelijken

Zobacz też vergelijken

ver·ge·lij·ken <vergeleek, h. vergeleken> [vɛrɣəlɛikə(n)] CZ. cz. przech.

vergelijken

vergleichen

vergeleken met vroeger

im Vergleich zu früher

niet te vergelijken zijn met

nicht zu vergleichen sein mit

een vergelijkend warenonderzoek

ein vergleichender Warentest

ver·ge·tel·heid [vərɣetəlhɛit] RZ. r.ż. geen l.mn.

vergetelheid

Vergessenheit r.ż.

iets aan de vergetelheid onttrekken [o. ontrukken]

etw der Vergessenheit C. entreißen

in de vergetelheid geraken

in Vergessenheit geraten

ver·gun·ning <vergunning|en> [vərɣʏnɪŋ] RZ. r.ż.

1. vergunning (toestemming):

vergunning

Erlaubnis r.ż.

2. vergunning:

vergunning (officiële machtiging)

Genehmigung r.ż.

vergunning (concessie)

Konzession r.ż.

een vergunning aanvragen

eine Genehmigung beantragen

iem een vergunning geven voor [o. tot] iets

jdm eine Genehmigung zu etw C. erteilen

iems vergunning intrekken

jdm die Genehmigung entziehen

ver·ga·pen <vergaapte zich, h. zich vergaapt> [vərɣapə(n)] CZ. wk ww

vergapen zich vergapen:

vergapen

anstaunen

vergapen

bestaunen

zich vergapen aan een motor

ein Motorrad bestaunen

ver·ga·ren <vergaarde, h. vergaard> [vərɣarə(n)] CZ. cz. przech.

vergaren

sammeln

vergaren (bijeenbrengen)

zusammenbringen

gegevens vergaren

Datenmaterial sammeln

daardoor zal hij roem vergaren

das wird ihm Ruhm einbringen

ver·ga·ven CZ.

vergaven 3. os. l.mn. cz. prz. van vergeven

Zobacz też vergeven

ver·ge·ven <vergaf, h. vergeven> [vərɣevə(n)] CZ. cz. przech.

1. vergeven (kwijtschelden):

vergeven

vergeben

vergeven

verzeihen

ik kan mezelf nooit vergeven, dat ik …

ich werde mir nie verzeihen können, dass ich …

2. vergeven (vergiftigen):

vergeven

vergiften

van iets vergeven zijn przen.

mit etw vergiftet sein

het is hier vergeven van de muggen przen.

es wimmelt hier von Mücken

3. vergeven (uitdelen):

vergeven

vergeben

ver·geefs¹ [vərɣefs] PRZYM. (vruchteloos)

vergeefs

vergeblich

vergeefse moeite

vergebliche Mühe r.ż.

ver·gal·len <vergalde, h. vergald> [vərɣɑlə(n)] CZ. cz. przech.

vergallen

vergällen

vergallen

verleiden

iem het leven vergallen

jdm das Leben vergällen

ver·gas·sen <vergaste, h. vergast> [vərɣɑsə(n)] CZ. cz. przech.

vergassen

vergasen

ver·gel·den <vergold, h. vergolden> [vərɣɛldə(n)] CZ. cz. przech.

vergelden

vergelten

kwaad met kwaad vergelden

Böses mit Bösem vergelten