W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » niderlandzki

niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

ge·ˈbro·chen: przymiotnik i przysłówek
ge·ˈbro·chen: czasownik
ˈbre·chen: czasownik przechodni
ˈbre·chen: czasownik nieprzechodni
ˈbre·chen: czasownik zwrotny

ge·ˈbro·chen¹ [gəˈbrɔxn̩] PRZYM.

1. gebrochen a. przen. (durchbrochen):

gebrochen MAT., MUZ.

gebroken

2. gebrochen (völlig entmutigt):

gebrochen

gestoord

ein gebrochenes Verhältnis zu jdm haben

in een gestoorde relatie staan [o. leven] tot [o. met] iem

ein gebrochenes Verhältnis zur Wahrheit haben

het met de waarheid niet zo nauw nemen

ein gebrochenes Verhältnis zu etw haben

moeite met iets hebben

ge·ˈbro·chen² [gəˈbrɔxn̩] CZ.

gebrochen im. cz. przeszł. von brechen¹, brechen², brechen³

Zobacz też brechen , brechen , brechen

ˈbre·chen³ <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçn̩] CZ. cz. zwr.

brechen

breken

ˈbre·chen² <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçn̩] CZ. cz. nieprzech.

ˈbre·chen¹ <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçn̩] CZ. cz. przech.

1. brechen (in Stücke teilen):

brechen

breken

nichts zu beißen und zu brechen haben

geen brood op de plank hebben

nichts zu beißen und zu brechen haben

op een houtje bijten

nichts zu beißen und zu brechen haben

niets te bikken of te bijten hebben

einer Flasche den Hals brechen

een fles de hals breken [o. soldaat maken] [o. leeg drinken]

ich hatte mir den Arm/das Bein gebrochen

ik had mijn arm/been gebroken

sich Bahn brechen

baan breken

sich Bahn brechen

zich een weg banen

etw übers Knie brechen

te hard van stapel lopen

etw übers Knie brechen

een zaak overhaasten [o. forceren]

2. brechen (beenden):

brechen

(ver)breken

brechen

doorbreken

brechen

schenden

den Bann des Schweigens brechen

het stilzwijgen [o. de stilte] verbreken

sein Ehrenwort/sein Versprechen/einen Vertrag brechen

zijn erewoord/zijn belofte/een overeenkomst breken

den Frieden/das Gesetz/das Statut brechen

de vrede/de wet/het statuut schenden

3. brechen (erbrechen):

brechen

opgeven

brechen

braken

4. brechen (Gestein, Marmor: abbauen):

brechen

delven

5. brechen podn. (Blumen: pflücken):

brechen

plukken

ˈbre·chen¹ <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçn̩] CZ. cz. przech.

1. brechen (in Stücke teilen):

brechen

breken

nichts zu beißen und zu brechen haben

geen brood op de plank hebben

nichts zu beißen und zu brechen haben

op een houtje bijten

nichts zu beißen und zu brechen haben

niets te bikken of te bijten hebben

einer Flasche den Hals brechen

een fles de hals breken [o. soldaat maken] [o. leeg drinken]

ich hatte mir den Arm/das Bein gebrochen

ik had mijn arm/been gebroken

sich Bahn brechen

baan breken

sich Bahn brechen

zich een weg banen

etw übers Knie brechen

te hard van stapel lopen

etw übers Knie brechen

een zaak overhaasten [o. forceren]

2. brechen (beenden):

brechen

(ver)breken

brechen

doorbreken

brechen

schenden

den Bann des Schweigens brechen

het stilzwijgen [o. de stilte] verbreken

sein Ehrenwort/sein Versprechen/einen Vertrag brechen

zijn erewoord/zijn belofte/een overeenkomst breken

den Frieden/das Gesetz/das Statut brechen

de vrede/de wet/het statuut schenden

3. brechen (erbrechen):

brechen

opgeven

brechen

braken

4. brechen (Gestein, Marmor: abbauen):

brechen

delven

5. brechen podn. (Blumen: pflücken):

brechen

plukken

ˈbre·chen² <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçn̩] CZ. cz. nieprzech.

1. brechen (entzweigehen):

brechen

breken

es geht auf Biegen oder Brechen pot.

het wordt buigen of barsten

tot barstens toe vol

propvol

tot barstens toe vol

propvol

2. brechen (sich übergeben):

brechen

overgeven

brechen

braken

das ist zum Brechen

dat is om (van) te kotsen

3. brechen (plötzlich hervorkommen):

brechen

(te voorschijn) schieten [o. stormen]

ˈbre·chen³ <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçn̩] CZ. cz. zwr.

brechen

breken

Przeszukaj słownik

niemiecki

ich	breche
du	brichst
er/sie/es	bricht
wir	brechen
ihr	brecht
sie	brechen

Tłumaczenia dla hasła „gebrochenem“ w niemiecko » niderlandzki słowniku (Przełącz na niderlandzko » niemiecki)

ge·ˈbro·chen1 [gəˈbrɔxn̩] PRZYM.

1. gebrochen a. przen. (durchbrochen):

2. gebrochen (völlig entmutigt):

ge·ˈbro·chen2 [gəˈbrɔxn̩] CZ.

gebrochen im. cz. przeszł. von brechen¹, brechen², brechen³

Zobacz też brechen , brechen , brechen

ˈbre·chen3 <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçn̩] CZ. cz. zwr.

ˈbre·chen2 <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçn̩] CZ. cz. nieprzech.

1. brechen (entzweigehen):

2. brechen (sich übergeben):

3. brechen (plötzlich hervorkommen):

ˈbre·chen1 <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçn̩] CZ. cz. przech.

1. brechen (in Stücke teilen):

2. brechen (beenden):

3. brechen (erbrechen):

4. brechen (Gestein, Marmor: abbauen):

5. brechen podn. (Blumen: pflücken):

ˈbre·chen1 <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçn̩] CZ. cz. przech.

1. brechen (in Stücke teilen):

2. brechen (beenden):

3. brechen (erbrechen):

4. brechen (Gestein, Marmor: abbauen):

5. brechen podn. (Blumen: pflücken):

ˈbre·chen2 <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçn̩] CZ. cz. nieprzech.

1. brechen (entzweigehen):

2. brechen (sich übergeben):

3. brechen (plötzlich hervorkommen):

ˈbre·chen3 <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçn̩] CZ. cz. zwr.

Przeszukaj słownik

Linki do dodatkowych informacji z zewnątrz

Komentarze i uwagi

Trener słownictwa

Synonyms

Moja historia wyszukiwania

ge·ˈbro·chen¹ [gəˈbrɔxn̩] PRZYM.

ge·ˈbro·chen² [gəˈbrɔxn̩] CZ.

ˈbre·chen³ <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçn̩] CZ. cz. zwr.

ˈbre·chen² <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçn̩] CZ. cz. nieprzech.

ˈbre·chen¹ <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçn̩] CZ. cz. przech.

ˈbre·chen¹ <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçn̩] CZ. cz. przech.

ˈbre·chen² <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçn̩] CZ. cz. nieprzech.

ˈbre·chen³ <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçn̩] CZ. cz. zwr.