Tłumaczenia dla hasła „klemzetten“ w niemiecko » niderlandzki słowniku

(Przełącz na niderlandzko » niemiecki)

ˈKle·be·zet·tel RZ. r.m.

Klebezettel

plakbriefje

Klebezettel

etiket r.n.

ver·ˈket·ten [fɛɐ̯ˈkɛtn̩] CZ. cz. przech.

1. verketten (verschließen):

verketten

met een ketting [o. kettingen] vastmaken [o. bevestigen]

2. verketten przen. (verbinden):

verketten

verbinden

ver·ˈwet·ten CZ. cz. przech.

verwetten

verwedden

verwetten

inzetten bij het wedden

ˈklet·tern [ˈklɛtɐn] CZ. cz. nieprzech.

1. klettern SPORT (klimmen):

klettern

klauteren

klettern

klimmen

klettern am Tau SPORT

touwklimmen

es ist, um auf die Bäume zu klettern pot. przen.

het is om er grijze haren van te krijgen

es ist, um auf die Bäume zu klettern pot. przen.

het is om uit je vel te springen

kletternde Pflanzen przen.

klimplanten

2. klettern przen. ((empor) steigen):

klettern

stijgen

ˈStimm·zet·tel RZ. r.m.

Stimmzettel

stembiljet r.n.

Stimmzettel

stembriefje r.n.

ˈan·ket·ten CZ. cz. przech.

anketten

(vast)ketenen

anketten

aan de ketting leggen

einen Verbrecher anketten

een misdadiger in de boeien slaan [o. sluiten]

ˈein·bet·ten CZ. cz. przech. a. przen.

einbetten

inbedden

einbetten TECHNOL.

inlaten

einbetten TECHNOL.

verzinken

ˈein·fet·ten CZ. cz. przech.

einfetten

(met vet) insmeren

einfetten

invetten

ent·ˈfet·ten [-ˈfɛtn̩] CZ. cz. przech.

entfetten

ontvetten

Ko·te·ˈlet·ten [kotəˈlɛtn̩] RZ. l.mn.

Koteletten

koteletten

Koteletten

bakkebaarden

ˈKlet·te <Klette, Kletten> [ˈklɛtə] RZ. r.ż. pot.

Klette BOT. (Pflanze)

klis

Klette BOT. (Pflanze)

klit

Klette pej. (zu anhänglicher Mensch)

klis

Klette pej. (zu anhänglicher Mensch)

klit

be·ˈgat·ten¹ CZ. cz. przech. podn.

begatten

dekken

begatten

paren met

be·ˈrit·ten PRZYM.

beritten

bereden

beritten

te paard

er·ˈbit·ten [-ˈbɪtn̩] CZ. cz. przech. podn.

erbitten

vragen [o. verzoeken] om

jds Rat/Verzeihung erbitten

iem om raad/vergeving vragen

er·ˈmat·ten¹ [ɛɐ̯ˈmatn̩] CZ. cz. nieprzech.

1. ermatten podn. (ermüden):

ermatten

moe [o. afgemat] raken

ermatten

verflauwen

2. ermatten podn. (matt, flau werden):

ermatten

mat [o. dof] worden

ge·ˈlit·ten [gəˈlɪtn] CZ.

gelitten im. cz. przeszł. von leiden¹, leiden²

Zobacz też leiden , leiden

ˈlei·den² <litt, gelitten> [ˈl͜aidn̩] CZ. cz. nieprzech.

leiden

lijden

an einer Krankheit leiden

aan een ziekte lijden

ˈlei·den¹ <litt, gelitten> [ˈl͜aidn̩] CZ. cz. przech.

1. leiden (erdulden):

leiden

lijden

leiden

ondervinden

leiden

ondergaan

Ängste leiden

angst(en) uitstaan [o. doorstaan]

2. leiden (mögen):

leiden

lijden

leiden

verdragen

etw (auf den Tod) nicht leiden können

iets (absoluut) niet kunnen uitstaan

ich mochte ihn nie so recht leiden

ik heb hem nooit erg gemogen

3. leiden podn. (dulden):

leiden

dulden

die Sache leidet keinen Aufschub

de zaak duldt geen uitstel