Tłumaczenia dla hasła „Reflexreaktion“ w niemiecko » polski słowniku

Te̱i̱lreaktion <‑, ‑en> RZ. r.ż. CHEM.

Teilreaktion

reakcja r.ż. cząstkowa

Ne̱benreaktion <‑, ‑en> RZ. r.ż. CHEM.

Nebenreaktion

reakcja r.ż. uboczna

Kẹttenreaktion <‑, ‑en> RZ. r.ż.

Kettenreaktion PHYS, CHEM. (Prozess)

reakcja r.ż. łańcuchowa

kontrollierte Kettenreaktion

kontrolowana reakcja łańcuchowa

Refraktio̱n <‑, ‑en> [refrak​ˈtsi̯oːn] RZ. r.ż. PHYS

Refraktion

refrakcja r.ż.

Kẹrnreaktion <‑, ‑en> RZ. r.ż. PHYS

Kernreaktion

reakcja r.ż. jądrowa

Ü̱berreaktion <‑, ‑en> RZ. r.ż.

Überreaktion

[nadmiernie] gwałtowna reakcja r.ż.

Reflẹxrecht <‑[e]s, ‑e> RZ. r.n. PR.

Reflexrecht

prawo r.n. pochodne

Reflexio̱n <‑, ‑en> [reflɛksi̯oːn] RZ. r.ż.

1. Reflexion PHYS:

Reflexion

odbicie r.n.

2. Reflexion podn. (das Nachdenken):

Reflexion

refleksja r.ż.

Reflexion

rozmyślanie r.n.

Reflexionen über etw anstellen

snuć refleksje [lub rozmyślać] nad czymś

reflẹxhaft PRZYM. (Reaktion)

reflexhaft

odruchowy

Rụ̈ckreaktion <‑, ‑en> RZ. r.ż. CHEM.

Rückreaktion

reakcja r.ż. zwrotna

Trọtzreaktion <‑, ‑en> RZ. r.ż.

Trotzreaktion

robienie r.n. czegoś wbrew [lub na przekór] komuś/czemuś

Ạbbaureaktion <‑, ‑en> RZ. r.ż. CHEM.

Abbaureaktion

reakcja r.ż. rozkładu

Ạbwehrreaktion <‑, ‑en> RZ. r.ż. MED.

Abwehrreaktion

reakcja r.ż. immunologiczna

Pu̱blikumsreaktion <‑, ‑en> RZ. r.ż.

Publikumsreaktion

reakcja r.ż. publiczności

KụrzschlusshandlungNP <‑, ‑en> RZ. r.ż., KụrzschlussreaktionNP RZ. r.ż. <‑, ‑en>

Kurzschlusshandlung

działanie r.n. w afekcie [lub pod wpływem impulsu]

Kurzschlusshandlung

nieprzemyślane działanie

I . reflexi̱v [reflɛ​ˈksiːf] PRZYM. JĘZ.

reflexiv Verb, Pronomen

zwrotny

II . reflexi̱v [reflɛ​ˈksiːf] PRZYSŁ. JĘZ.

dieses Verb wird reflexiv gebraucht

ten czasownik r.m. jest używany w stronie zwrotnej

Reaktio̱n¹ <‑, ‑en> [reak​ˈtsi̯oːn] RZ. r.ż. a. CHEM.

Reaktion (das Reagieren)

reakcja r.ż.

ihre Reaktion auf das Angebot

jej reakcja na propozycję

I . reflekti̱e̱ren* [reflɛk​ˈtiːrən] CZ. cz. przech.

reflektieren (zurückwerfen) Strahlen, Licht, Wellen

odbijać [f. dk. odbić]

reflektieren (Wasser)

odzwierciedlać [f. dk. odzwierciedlić ]podn.

II . reflekti̱e̱ren* [reflɛk​ˈtiːrən] CZ. cz. nieprzech.

1. reflektieren podn. (nachdenken):

über etw reflektieren

rozmyślać [lub snuć refleksje] nad czymś

2. reflektieren pot. (interessiert sein):

auf etw reflektieren

reflektować na coś

3. reflektieren (zurückstrahlen):

reflektieren

błyszczeć odbitym światłem

reflektierendes Autokennzeichen

odblaskowa rejestracja r.ż.

Reflẹktor <‑s, ‑en> [re​ˈflɛktoːɐ̯] RZ. r.m.

Reflektor (in Scheinwerfern)

reflektor r.m.

Reflektor (an einem Schulranzen, Fahrrad)

światełko r.n. odblaskowe