Tłumaczenia dla hasła „abgebrühtheit“ w niemiecko » polski słowniku

ạbgebrüht PRZYM. pot.

1. abgebrüht (skrupellos):

abgebrüht

bez skrupułów

2. abgebrüht (dreist):

abgebrüht

zuchwały

Ạbgefeimtheit¹ <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż. (Art)

Abgefeimtheit

przebiegłość r.ż.

Ạbgeklärtheit <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż.

Abgeklärtheit

rozumność r.ż.

Abgeklärtheit

roztropność r.ż.

Abgeklärtheit

zrównoważenie r.n.

I . ạbgebrochen CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

abgebrochen pp von abbrechen

II . ạbgebrochen PRZYM.

1. abgebrochen (ohne Abschluss beendet):

abgebrochen Ausbildung

przerwany

eine abgebrochene Lehre

przerwana nauka r.ż.

vor einem abgebrochenen Studium kann nur gewarnt werden

można tylko przestrzegać przed przerwaniem studiów

2. abgebrochen pot. (ohne Abschluss):

abgebrochen

bez ukończonej edukacji

abgebrochene Juristen sind besonders schwer zu vermitteln

szczególnie trudno o zatrudnienie dla prawników, którzy nie ukończyli edukacji

Zobacz też abbrechen

I . ạb|brechen CZ. cz. przech. irr

1. abbrechen (lösen):

abbrechen Ast

odłamywać [f. dk. odłamać]

abbrechen Blüte

zrywać [f. dk. zerwać]

ein Stück [von etw] abbrechen

odrywać [f. dk. oderwać] kawałek [czegoś]

ich habe mir ein Stück Zahn abgebrochen

odłamałem sobie kawałek zęba

sich C. einen abbrechen pot. (sich ungeschickt anstellen)

zachować się niezręcznie

sich C. einen abbrechen (sich sehr anstrengen)

bardzo się wysilać

sich C. einen abbrechen (sich übertrieben vornehm benehmen)

zachowywać się zbyt dostojnie

nun brich dir mal keinen ab! pot.

nie przesadzaj! pot.

nun brich dir mal keinen ab! pot.

nie szalej! pot.

2. abbrechen (abbauen):

abbrechen Lager, Zelt

zwijać [f. dk. zwinąć]

3. abbrechen (niederreißen):

abbrechen Gebäude

rozbierać [f. dk. rozebrać]

abbrechen Gebäude

wyburzać [f. dk. wyburzyć]

4. abbrechen (beenden):

abbrechen Kontakt, Beziehungen

zrywać [f. dk. zerwać]

abbrechen Spiel, Gespräch

przerywać [f. dk. przerwać]

die geschäftlichen Beziehungen abbrechen

zerwać kontakty służbowe

der Wettkampf wurde mittendrin abgebrochen

zawody przerwano w połowie

5. abbrechen INF.:

abbrechen

anulować

abbrechen

przerwać

ein Programm abbrechen

przerwać działanie programu

die Dateneingabe abbrechen

przerwać wpisywanie danych

II . ạb|brechen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. abbrechen:

abbrechen (kaputtgehen) (Ast, Stückchen)

odłamywać [f. dk. odłamać] się

2. abbrechen:

abbrechen (beendet werden) (Verhandlungen, Kontakte)

urywać [f. dk. urwać] się

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

niemiecki

Sie haben diesen weitgestellten Blick auf die Welt, unbegrenzt durch Konvention, Gewohnheit, Abgebrühtheit.

de.wikipedia.org