Tłumaczenia dla hasła „kerem“ w niemiecko » polski słowniku

(Przełącz na polsko » niemiecki)

kẹrben [ˈkɛrbən] CZ. cz. przech.

kerben

nacinać [f. dk. naciąć]

etw in ein Stück Holz kerben

wycinać [f. dk. wyciąć] coś w kawałku drewna

er kerbte seine Initialen in den Baum

wyciął swoje inicjały na drzewie

I . ke̱hren [ˈkeːrən] CZ. cz. przech.

1. kehren (drehen):

kehren

obracać [f. dk. obrócić]

die Innenseite nach außen kehren

wywracać [f. dk. wywrócić] wewnętrzną stronę na wierzch

die Hosentaschen nach außen kehren

wywrócić kieszenie spodni na wierzch

den Kopf zur Seite kehren

odwrócić głowę w bok

er ist in sich gekehrt fig

on jest zatopiony [lub pogrążony] w myślach fig

2. kehren poł. niem. (fegen):

kehren

zamiatać [f. dk. zamieść]

II . ke̱hren [ˈkeːrən] CZ. cz. nieprzech. CH (drehen)

kehren Wind Trend

zmieniać [f. dk. zmienić] kierunek

III . ke̱hren [ˈkeːrən] CZ. cz. zwr.

1. kehren (sich wenden):

kehren

zwracać [f. dk. zwrócić] się

sich zu Gott kehren

zwracać się do Boga

2. kehren (sich kümmern):

sich an etw nicht kehren

nie dbać [lub troszczyć] o coś

sich an etw nicht kehren

nie zważać na coś [lub przejmować się czymś]

3. kehren (Auswirkungen haben):

sich gegen jdn kehren (Maßnahme)

obracać [f. dk. obrócić] się przeciwko komuś

Ha̱rem <‑s, ‑s> [ˈhaːrɛm] RZ. r.m.

Harem

harem r.m.

Theore̱m <‑s, ‑e> [teo​ˈreːm] RZ. r.n. podn.

Theorem

teoremat r.m. podn.

Theorem

twierdzenie r.n.

Kẹrker <‑s, ‑> [ˈkɛrkɐ] RZ. r.m.

1. Kerker HIST. (Gefängnis):

Kerker

loch r.m.

Kerker

ciężkie więzienie r.n.

2. Kerker austr. (Gefängnisstrafe):

Kerker

kara r.ż. więzienia

I . kẹrnig [ˈkɛrnɪç] PRZYM.

1. kernig (kraftvoll):

kernig Mann

silny

kernig Gesundheit

dobry

2. kernig (urwüchsig):

kernig Witz, Worte

dosadny

3. kernig pot. (sportlich-frisch):

kernig Typ

sportowy

4. kernig (voller Kerne):

kernig Orange

pełen pestek

II . kẹrnig [ˈkɛrnɪç] PRZYSŁ. pot. (besonders)

jdm kernig gefallen

bardzo komuś odpowiadać

Kẹrbel <‑s, bez l.mn. > [ˈkɛrbəl] RZ. r.m. BOT.

Kerbel

trybula r.ż.

I . extre̱m [ɛks​ˈtreːm] PRZYM.

1. extrem (sehr intensiv):

extrem Kälte

ekstremalny

2. extrem (radikal):

extrem Ansichten

skrajny

extrem Ansichten

radykalny

II . extre̱m [ɛks​ˈtreːm] PRZYSŁ.

1. extrem mit Adjektiv (äußerst):

extrem links/rechts stehen (Politiker)

mieć skrajnie lewicowe/prawicowe poglądy

2. extrem mit Verb (sehr, übermäßig):

sich extrem konzentrieren

skupiać [f. dk. skupić ][lub koncentrować [f. dk. s‑ ]] się maksymalnie

ich habe mich extrem beeilt

spieszyłem się jak mogłem

Extre̱m <‑s, ‑e> RZ. r.n.

Extrem

skrajność r.ż.

von einem Extrem ins andere fallen

popadać z jednej skrajności w drugą