niemiecko » polski

schạllen <schallt, schallte [o. scholl], geschallt> [ˈʃalən] CZ. cz. nieprzech.

I . schạllend PRZYM.

1. schallend (klangvoll):

II . schạllend PRZYSŁ.

Schla̱gloch <‑[e]s, ‑löcher> RZ. r.n. (in der Straßendecke)

Schlụpfloch <‑[e]s, ‑löcher> RZ. r.n.

1. Schlupfloch → Schlupfwinkel

2. Schlupfloch (Durchschlupf):

wąski otwór r.m.
luka r.ż.

Zobacz też Schlupfwinkel

Schlụpfwinkel <‑s, ‑> RZ. r.m.

1. Schlupfwinkel (Versteck für ein Tier):

kryjówka r.ż.
nor[k]a r.ż.
dziura r.ż.
jama r.ż.

2. Schlupfwinkel a. pej. (geheimer Zufluchtsort):

Schlụ̈sselloch <‑[e]s, ‑löcher> RZ. r.n.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

niemiecki
Die Nordseite des Turmes hat ein romanisches Schall-Loch.
de.wikipedia.org

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przetłumacz "schall-loch" w innych językach

Definicje "schall-loch" w słownikach niemiecki


Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski