Tłumaczenia dla hasła „szaf“ w niemiecko » polski słowniku

(Przełącz na polsko » niemiecki)

Gra̱f (Grä̱fin) <‑en, ‑en; ‑, ‑nen> [graːf] RZ. r.m. (r.ż.)

Graf (Grä̱fin)

graf r.m.

Graf (Grä̱fin)

hrabia(-ina) r.m. (r.ż.)

tra̱f [traːf] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

traf cz. prz. von treffen

Zobacz też treffen

I . trẹffen <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfən] CZ. cz. przech.

1. treffen (begegnen):

treffen

spotykać [f. dk. spotkać]

2. treffen (vorfinden):

treffen

znajdować [f. dk. znaleźć]

3. treffen (nicht verfehlen):

etw treffen Ziel

trafiać [f. dk. trafić] [w] coś

getroffen!

trafiony!

sie traf das Ziel sofort

ona natychmiast trafiła do celu

mit deinem Job hast du es ja gut getroffen fig

udało ci się z tą twoją pracą

es mit Wetter gut/schlecht getroffen haben fig

trafić na dobrą/złą pogodę

tödlich getroffen

śmiertelnie ugodzony

nicht treffen

nietrafiony

4. treffen:

treffen (innerlich berühren) (Nachricht)

poruszyć

das trifft mich nicht

to mnie nie [po]rusza

5. treffen (ausführen):

treffen Abkommen

zawierać [f. dk. zawrzeć]

treffen Entscheidung

podejmować [f. dk. podjąć]

treffen Maßnahmen

przedsięwziąć

treffen Vereinbarung

osiągnąć

treffen Vorbereitungen

poczynić

Vorkehrungen gegen etw treffen

przedsięwziąć kroki przeciw czemuś

seine Wahl treffen

dokonać swojego wyboru

6. treffen (betreffen):

treffen

dotyczyć

das trifft dich

to dotyczy ciebie

mich trifft keine Schuld

nie ma w tym żadnej mojej winy

II . trẹffen <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfən] CZ. cz. nieprzech. +haben

treffen (das Ziel treffen) (Person)

trafić do celu

treffen (Schuss)

osiągnąć cel

III . trẹffen <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfən] CZ. cz. zwr.

1. treffen (zusammentreffen):

sich [mit jdm] treffen

spotykać [f. dk. spotkać] się [z kimś]

heute treffe ich mich mit meinen Bekannten

dziś spotykam się z moimi znajomymi

2. treffen (sich fügen):

das trifft sich gut/schlecht, dass ...

dobrze/źle się składa, że...

wie es sich so trifft!

dziwnym trafem!

sọff [zɔf] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

soff cz. prz. von saufen

Zobacz też saufen

I . sa̱u̱fen <säuft, soff, gesoffen> [ˈzaʊfən] CZ. cz. przech.

1. saufen (Tier):

saufen

pić [f. dk. wy‑] łapczywie

saufen

chłeptać [f. dk. wy‑]

2. saufen pot. Mensch:

saufen

żłopać a. pej. pot.

einen saufen gehen

iść [f. dk. pojść] się nachlać pej. pot.

II . sa̱u̱fen <säuft, soff, gesoffen> [ˈzaʊfən] CZ. cz. nieprzech.

1. saufen (Tier):

saufen

napić się

saufen

żłopać pot.

2. saufen pot. (Alkoholiker sein):

saufen

chlać pot.

saufen wie ein Loch wulg.

chlać jak świnia r.ż. wulg.