Tłumaczenia dla hasła „zwinne“ w niemiecko » polski słowniku

I . zwịngen <zwingt, zwang, gezwungen> [ˈtsvɪŋən] CZ. cz. przech.

1. zwingen (nötigen):

jdn zwingen [etw zu tun]

zmuszać [f. dk. zmusić] kogoś [do robienia czegoś]

die Lage zwingt zum Handeln

sytuacja r.ż. zmusza do działania

ich sehe mich gezwungen zu ...

jestem zmuszony...

ich lasse mich nicht zwingen

nie dam się zmusić

ich zwinge Sie nicht

nie zmuszam [lub przymuszam] pana/pani

man zwang sie an den Verhandlungstisch

zmuszono ich do negocjacji

2. zwingen podn. (drängen):

seinen Gegner zu Boden zwingen

powalić swego przeciwnika na ziemię

II . zwịngen <zwingt, zwang, gezwungen> [ˈtsvɪŋən] CZ. cz. zwr.

sich zu einer Arbeit zwingen (sich überwinden)

przemóc się, żeby wykonać jakąś pracę

sich zu einem Lächeln zwingen

zmuszać [f. dk. zmusić] się do uśmiechu

er musste sich dazu zwingen, das zu tun

musiał się przełamać, żeby to zrobić

Zobacz też gezwungen

I . gezwụngen [gə​ˈtsvʊŋən] CZ. cz. przech., cz. zwr.

gezwungen pp von zwingen

II . gezwụngen [gə​ˈtsvʊŋən] PRZYM.

gezwungen Benehmen

sztuczny

gezwungen Lachen

nienaturalny

gezwungen Lachen

wymuszony

III . gezwụngen [gə​ˈtsvʊŋən] PRZYSŁ.

ihr Lachen wirkt etw gezwungen

jej śmiech jest jakby wymuszony

Zwịnge <‑, ‑n> [ˈtsvɪŋə] RZ. r.ż.

1. Zwinge (Werkzeug):

Zwinge

ścisk r.m. śrubowy

2. Zwinge (im Labor):

Zwinge

zacisk r.m.

Fịnne (Fịnnin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ˈfɪnə] RZ. r.m. (r.ż.)

Finne (Fịnnin)

Fin(ka) r.m. (r.ż.)

Pịnne <‑, ‑n> [ˈpɪnə] RZ. r.ż. NAUT.

Pinne

rumpel r.m.

Rịnne <‑, ‑n> [ˈrɪnə] RZ. r.ż.

1. Rinne (Vertiefung):

Rinne

rowek r.m.

2. Rinne:

Rinne (Dachrinne)

rynna r.ż.

Rinne (Abflussrinne)

odpływ r.m.

Zịnne <‑, ‑n> [ˈtsɪnə] RZ. r.ż.

1. Zinne (Teil der Mauerkrone):

Zinne

blank r.m.

2. Zinne (Dachterrasse):

Zinne CH

taras r.m. na dachu

Mịnne <‑, bez l.mn. > [ˈmɪnə] RZ. r.ż. HIST.

Minne

miłość r.ż.

Spịnne <‑, ‑n> [ˈʃpɪnə] RZ. r.ż.

Spinne

pająk r.m.

zwroty:

pfui Spinne! pot.

to obrzydliwe!

Zwịnger <‑s, ‑> RZ. r.m.

Zwinger

psiarnia r.ż.

I . zwịcken [ˈtsvɪkən] austr., poł. niem. CZ. cz. nieprzech.

zwicken (Hose)

cisnąć

zwicken (Hose)

uwierać

zwicken (Kleidung)

wpijać [f. dk. wpić] się

zwicken (Kleidung)

wrzynać [f. dk. werżnąć] się

II . zwịcken [ˈtsvɪkən] austr., poł. niem. CZ. cz. przech. (Person)

zwicken

szczypać [f. dk. uszczypnąć]

er zwickte mich in den Arm

uszczypnął mnie w ramię