Tłumaczenia dla hasła „Dürren“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

dureń <D. ‑rnia, l.mn. ‑rnie, D. l.mn. ‑rniów [lub ‑rni]> [dureɲ] RZ. r.m. pej. pot.

dureń

Dummkopf r.m. pej.

dureń

Trottel r.m. pej. pot.

zwroty:

robić z kogoś durnia

jdn lächerlich machen [o. für dumm verkaufen pot. ]

robić z kogoś durnia

jdn auf den Arm [o. die Schippe] nehmen przen. pot.

wyjść na durnia

wie ein Trottel dastehen

duraleks [duraleks], duralex [duraleks] RZ. r.m. <D. ‑u, bez l.mn. >

duraleks

Duralex r.n.

durnieć <‑eje; cz. prz. ‑iej; f. dk. z‑> [durɲetɕ] CZ. cz. nieprzech. pot.

1. durnieć (tracić sprawność umysłową):

durnieć

verblöden pot.

durnieć

verdummen

durnieję przy takich testach

ich verblöde durch solche Tests pot.

zdurnieć do reszty

total verblöden pot.

2. durnieć (tracić orientację, głupieć):

durnieć

durchdrehen pot.

durnieje, gdy podchodzi do niego dziewczyna

er dreht durch, wenn ein Mädchen r.n. ihn anspricht pot.

fuleren [fuleren] RZ. r.m.

fuleren → fulleren

Zobacz też fulleren

fulleren <D. ‑u, l.mn. ‑y> [fuleren] RZ. r.m. zwykle l.mn. CHEM.

fulleren

Fulleren r.n.

suweren <D. ‑a, l.mn. ‑i> [suveren] RZ. r.m.

1. suweren HIST. (moneta angielska):

suweren

Sovereign r.m.

2. suweren (niezależny władca):

suweren

Souverän(m)

durny [durnɨ] PRZYM. pot. (głupi)

durny

blöd pot.

durny

bescheuert pej. pot.

durowy [durovɨ] PRZYM.

1. durowy MED.:

durowy pałeczki

Typhus-

2. durowy MUZ.:

durowy skala

Dur-

dur² [dur] ndm. MUZ.

dur

Dur r.n.

C-dur

C-Dur r.n.

refren <D. ‑u, l.mn. ‑y> [refren] RZ. r.m.

refren MUZ., t. LIT.

Refrain r.m.

refren MUZ., t. LIT.

Kehrreim r.m.

melodyjny refren

wohlklingender Refrain

teren <D. ‑u, l.mn. ‑y> [teren] RZ. r.m.

1. teren:

teren (obszar: państwa, miasta)

Gebiet r.n.

teren (budowy, zakładu)

Gelände r.n.

teren szkoły

Schulgelände r.n.

teren uprawny

Anbaufläche r.ż.

tereny turystyczne

touristisches Gebiet

tereny wystawowe

Ausstellungsgelände r.n.

tereny pod zabudowę

Bauland r.n.

na terenie

im Gebiet

uzbroić teren ARCHIT.

ein Gelände bautechnisch erschließen

teren dwujęzyczny

zweisprachiges Gebiet

2. teren bez l.mn. przen. (dziedzina):

teren

Gebiet r.n.

teren jego badań to plankton

sein Forschungsgebiet r.n. ist Plankton

3. teren GEO.:

teren

Gelände r.n.

tereny zielone

Grünflächen r.ż. l.mn.

tereny zielone

Grünanlagen r.ż. l.mn.

tereny leśne

Waldflächen r.ż. l.mn.

tereny leśne

Waldgebiete ntpl

teren górzysty

bergiges Gelände

rzeźba terenu

Geländebeschaffenheit r.ż.

floren <D. ‑a, l.mn. ‑y> [floren] RZ. r.m.

1. floren (gulden):

floren

Goldgulden r.m.

płacić florenami

in Goldgulden bezahlen

2. floren HIST. (moneta bita we Florencji):

floren

Floren r.m.

styren <D. ‑u, bez l.mn. > [stɨren] RZ. r.m.

styren CHEM., TECHNOL.

Styrol r.n.

dubel <D. dubla, l.mn. duble> [dubel] RZ. r.m. FILM

dubel

Double r.n.

duce [dutʃe] RZ. r.m. ndm. POLIT.

duce (tytuł Mussoliniego)

Duce r.m.

dudek <D. ‑dka, l.mn. ‑dki> [dudek] RZ. r.m.

1. dudek ZOOL.:

dudek

Wiedehopf r.m.

pokazać komuś dudka na kościele pot.

jdm das Blaue vom Himmel versprechen

każdy dudek ma swój czubek przysł. (każdy ma powód do chwalenia się)

jeder hat etw, worauf er stolz sein kann

każdy dudek ma swój czubek (każdy ma jakąś wadę)

jeder hat seine Fehler

2. dudek pot. (głupiec):

dudek

Dummkopf r.m.

ale z niego dudek

was für ein Dummkopf

wystrychnąć kogoś na dudka pot.

jdn zum Narren halten [o. für dumm verkaufen] pot.

duet <D. ‑u, l.mn. ‑y> [duet] RZ. r.m.

1. duet (utwór muzyczny):

duet

Duett r.n.

2. duet (para):

duet

Duo r.n.