Tłumaczenia dla hasła „blaues“ w polsko » niemiecki słowniku

blues <D. ‑a, l.mn. ‑y> [blus] RZ. r.m.

blues MUZ.:

blues

Blues r.m.

zwroty:

czuć bluesa pot.

Stimmung nachempfinden

lues <D. ‑u, bez l.mn. > [lues] RZ. r.m. MED.

lues

Lues r.ż.

blagier(ka) <D. ‑a, l.mn. ‑erzy> [blagjer] RZ. r.m.(r.ż.) pot. (kłamca)

blagier(ka)

Aufschneider(in) r.m. (r.ż.) pej. pot.

blagier(ka)

Angeber(in) r.m. (r.ż.) pot.

blado [blado] PRZYSŁ.

blado

blass

zwroty:

uśmiechać się blado

gequält lächeln

wypaść blado

farblos ausfallen

blaga <D. ‑gi, l.mn. ‑gi> [blaga] RZ. r.ż. pot.

blaga (kłamstwo):

blaga

Schwindel r.m. pej. pot.

blaga

Angeberei r.ż. pot.

blaga

Lüge r.ż.

zwroty:

wziąć [lub brać] się na blagę

sich B. reinlegen lassen pot.

wziąć [lub brać] się na blagę

reingelegt werden pot.

blask <D. ‑u, l.mn. ‑i> [blask] RZ. r.m.

1. blask (światło, jasność):

blask lampy, słońca, księżyca

Schein r.m.

w blasku reflektorów

im Rampenlicht

blask bije od ognia

das Feuer erstrahlt

2. blask (połysk, poblask):

blask

Glanz r.m.

blask pereł

Schimmer r.m.

3. blask (świetność, pompa):

blask

Glanz r.m.

blask herosów

Heldenschein r.m.

blask świętości

Glorienschein r.m.

blask celebryty

Glamour r.m.

blask ceremonii

Pomp r.m.

tracić blask

den Glanz verlieren

blask chwały

Ruhmesglanz r.m.

dodawać komuś/czemuś blasku

jdm/etw Glanz verleihen

przywrócić komuś/czemuś blask

jdm/etw den Glanz zurückgeben

blaski i cienie

Licht- und Schattenseiten r.ż. l.mn.

blady <bledszy> [bladɨ] PRZYM.

1. blady (bez rumieńców):

blady

blass

blady

bleich

blady ze strachu/złości

blass [o. weiß] vor Schreck/Wut

blada twarz t. pot.

Bleichgesicht r.n. t. żart. t. pot.

blady jak kreda

kreidebleich

blady jak kreda

kreideweiß

blady jak ściana

weiß wie eine Wand r.ż.

blady jak trup

leichenblass

blady jak trup

totenblass

blady strach

eine Heidenangst r.ż. pot.

padł na nas blady strach

das nackte Grauen r.n. hat uns ergriffen

nie mieć o czymś bladego pojęcia pot.

keinen blassen Schimmer von etw haben pot.

2. blady (mało intensywny):

blady kolor, niebo, uśmiech

blass

blady światło

schwach

blamaż <D. ‑u, l.mn. ‑e> [blamaʃ] RZ. r.m.

blamaż

Blamage r.ż.

blamaż

Bloßstellung r.ż.

blanki [blaŋki] RZ.

blanki l.mn. < D. l.mn. ‑nek> HIST.:

blanki

Zinnen r.ż. l.mn.

błazen <D. ‑zna, l.mn. ‑zny [lub ‑aźni]> [bwazen] RZ. r.m.

1. błazen (klown):

błazen

Clown(in) r.m. (r.ż.)

2. błazen (głupiec):

błazen

Dummkopf r.m. pej.

zrobić z siebie błazna

sich B. lächerlich [o. zum Narren] machen

3. błazen HIST. (na dworze króla):

błazen

Hofnarr r.m.

blacha <D. ‑chy, l.mn. ‑chy> [blaxa] RZ. r.ż.

1. blacha (arkusz metalu):

blacha

Blech r.n.

blacha falista

Wellblech r.n.

wykuć coś na blachę pot.

etw einpauken pot.

2. blacha (forma do ciasta):

blacha

Backblech r.n.

blat <D. ‑u, l.mn. ‑y> [blat] RZ. r.m.

blat

Platte r.ż.

blat drewniany

Holzplatte r.ż.

blef <D. ‑u, bez l.mn. > [blef] RZ. r.m.

blef

Bluff r.m. pej.