Tłumaczenia dla hasła „bunic“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

bundz <D. ‑u, l.mn. ‑e> [bunts] RZ. r.m. REG GASTR.

bundz

Schafskäsemasse r.ż.

baca wyrabia bundz dla turystów

der Schafshirt r.m. stellt Schafskäse für die Touristen her

bulić <‑li; cz. prz. bul; f. dk. wy‑ [lub za‑]> [bulitɕ] CZ. cz. nieprzech., cz. przech. pot.

bulić za coś

für etw blechen pot.

trzeba bulić kasę za wstęp

man muss [für den] Eintritt blechen pot.

bunkier <D. ‑kra, l.mn. ‑kry> [buŋkjer] RZ. r.m.

bunkier

Bunker r.m.

bungee [bandʒi] RZ. r.n. ndm. SPORT

bungee

Bungee r.n.

organizatorzy skoków na bungee

Organisatoren r.m. l.mn. von Bungeespringen

I . budzić <‑dzi; cz. prz. budź> [budʑitɕ] CZ. cz. przech.

1. budzić < f. dk. z‑> <[lub o‑]> (przerywać sen):

budzić

[auf]wecken

2. budzić < f. dk. o‑> (wzbudzać):

budzić

erwecken

budzić

erregen

budzić [w kimś] litość/niechęć

[bei jdm] Mitleid/Abneigung erwecken

budzić kontrowersje

Kontroversen erregen

budzić strach/wątpliwości

Furcht/Zweifel erwecken

budzić w kimś zazdrość

jdn neidisch werden lassen

budzić w kimś zazdrość

bei jdm Neid erregen

II . budzić <‑dzi; cz. prz. budź f. dk. o‑> [budʑitɕ] CZ. cz. zwr.

1. budzić (przerywać sen):

budzić

aufwachen

budzić

erwachen

przyroda budzi się do życia

die Natur r.ż. erwacht zum Leben

2. budzić (powstawać):

budzić

erwachen

budzić

sich B. regen podn.

budzi się nadzieja/pragnienie

eine Hoffnung r.ż. /ein Wunsch r.m. regt sich podn.

bębnić <‑ni; cz. prz. ‑ij> [bembɲitɕ] CZ. cz. nieprzech. pot.

1. bębnić < f. dk. za‑> <[lub po‑]> (uderzać):

bębnić

trommeln

bębnić palcami po stole

mit den Fingern auf den Tisch trommeln

deszcz bębni o szyby

der Regen r.m. trommelt an die Fensterscheiben

bębnić na fortepianie

auf dem Klavier klimpern pot.

2. bębnić (powtarzać coś w kółko):

bębnić o czymś

etw ständig wiederholen

bębnić o czymś

unentwegt von etw reden

bębnić komuś nad uchem

jdm die Ohren voll blasen

I . bronić <‑ni; cz. prz. broń> [broɲitɕ] CZ. cz. przech.

1. bronić (walczyć w obronie):

bronić kogoś/czegoś [przed kimś/czymś]

jdn/etw [vor jdm/etw] schützen

bronić kogoś/czegoś [przed kimś/czymś]

jdn/etw [gegen jdn/etw] verteidigen

bronić czegoś do upadłego

etw bis zum Äußersten verteidigen

bronić tytułu SPORT

den Titel verteidigen

2. bronić (strzec):

bronić

[be]schützen

bronić

[be]hüten

bronić kogoś przed krytyką/niebezpieczeństwem

jdn vor Kritik/einer Gefahr schützen

bronić czegoś przed zniszczeniem

etw vor Zerstörung bewahren

bronić swoich interesów

seine Interessen verteidigen

broń Boże!

Gott behüte [o. bewahre] !

3. bronić (zabraniać):

bronić

verbieten

bronić

verwehren

bronić komuś wstępu

jdn den Zutritt verbieten [o. verwehren]

nikt ci tego nie broni

niemand verbietet dir das

4. bronić (odpierać zarzuty):

bronić swego zdania/stanowiska

seine Meinung/seinen Standpunkt verteidigen [o. behaupten]

bronić pracy magisterskiej/doktorskiej

seine Magister-/Doktorarbeit verteidigen

5. bronić (usprawiedliwiać):

bronić

rechtfertigen

II . bronić <‑ni; cz. prz. broń> [broɲitɕ] CZ. cz. zwr.

1. bronić (walczyć w swojej obronie):

bronić

sich B. verteidigen [o. wehren]

2. bronić (strzec się):

bronić się przed kimś/czymś

sich B. vor jdm/etw hüten [o. gegen jdn/etw wehren]

bronić się przed czymś rękami i nogami pot.

sich mit Händen und Füssen gegen etwas wehren

3. bronić (odpierać zarzuty):

bronić się przed zarzutami

sich B. gegen Vorwürfe verteidigen [o. zur Wehr setzen]

bronić się przed zarzutami

Vorwürfe zurückweisen

ona broni się w czerwcu (zdaje egzamin)

sie hat im Juni ihre Verteidigung [o. Disputation podn. ]

4. bronić (usprawiedliwiać się):

bronić

sich B. rechtfertigen

dudnić <‑ni; cz. prz. ‑ij, f. dk. za‑> [dudɲitɕ] CZ. cz. nieprzech.

dudnić (koła, pociąg)

dröhnen

dudnić (koła, pociąg)

dumpf rollen

dudnić (deszcz)

prasseln

dudnić (deszcz)

trommeln