Tłumaczenia dla hasła „dryas“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

dryblas <D. ‑a, l.mn. ‑y> [drɨblas] RZ. r.m. żart.

dryblas

[langer] Lulatsch r.m. pot.

frykas <D. ‑a, l.mn. ‑y> [frykas] RZ. r.m. zwykle l.mn. podn.

frykas

Leckereien r.ż. l.mn.

frykas

Leckerbissen r.m. l.mn.

prymas <D. ‑a, l.mn. ‑owie [lub ‑i]> [prɨmas] RZ. r.m. REL.

prymas

Primas r.m.

grymas <D. ‑u, l.mn. ‑y> [grɨmas] RZ. r.m.

1. grymas (mina: bólu, złości):

grymas

Grimasse r.ż.

2. grymas l.mn. (kaprysy):

grymas

Launen r.ż. l.mn.

dryft <D. ‑u, bez l.mn. > [drɨft] RZ. r.m. NAUT.

dryft

Drift r.ż.

dryft

Trift r.ż.

dryf <D. ‑u, bez l.mn. > [drɨf] RZ. r.m.

1. dryf GEO.:

dryf

Drift r.ż.

2. dryf NAUT.:

dryf

[Ab]drift r.ż.

dryf

Abtrift r.ż.

dryl <D. ‑u, bez l.mn. > [drɨl] RZ. r.m.

dryl

Drill r.m.

dryg <D. ‑u, bez l.mn. > [drɨk] RZ. r.m.

mieć dryg do czegoś

das Zeug zu etw haben pot.

drab <D. ‑a, l.mn. ‑y> [drap] RZ. r.m.

1. drab pot. (duży mężczyzna):

drab

Riese r.m. przen.

drab

großer Kerl r.m. pot.

drab

Strolch r.m. pej.

przyjść z dwoma drabami

mit zwei großen Kerlen kommen pot.

2. drab HIST.:

drab

Schütze in der polnischen Armee des 15. und 16. Jahrhunderts

drag <D. ‑a, l.mn. ‑i> [drak] RZ. r.m. sl (narkotyk)

drag

Droge r.ż.

handlować dragami

mit Drogen handeln

brać dragi

Drogen nehmen

drań <D. ‑ania, l.mn. ‑anie, D. l.mn. ‑ani [lub ‑aniów]> [draɲ] RZ. r.m. pot.

drań

Schuft r.m. pej.

drań

Lump r.m. pej.

dres <D. ‑u, l.mn. ‑y> [dres] RZ. r.m.

dres

Jogginganzug r.m.

dres

Trainingsanzug r.m.

chodzić w dresie

Trainingsanzug anhaben

drgać <‑ga; f. dk. drgnąć [lub za‑]> [drgatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. drgać:

drgać (dygotać, załamywać się) (powieka, mięsień)

zittern

powieka mu drgała nerwowo

sein Augenlied r.n. zitterte nervös

ani [nie] drgnąć pot.

regungslos verharren podn.

ani [nie] drgnąć pot.

keine Miene verziehen

bez drgnienia powiek

ohne mit der Wimper zu zucken

2. drgać:

drgać (migotać) (światło)

flimmern

drgać (migotać) (światło)

flackern

3. drgać zwykle cz. ndk.:

drgać (załamać się) (głos, dźwięk)

zittern

głos mu drgał ze wzruszenia

die Stimme r.ż. zitterte ihm vor Rührung

dryfować <‑fuje; f. dk. z‑> [drɨfovatɕ] CZ. cz. nieprzech. NAUT.

dryfować

abtreiben

dryfować

abdriften

drylować <‑luje; f. dk. wy‑> [drɨlovatɕ] CZ. cz. przech.

drylować owoce:

drylować

entkernen

wydrylować wiśnie na kompot

die Kirschen für das Kompott entkernen

draska <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [draska] RZ. r.ż. pot.

draska

Reibfläche r.ż.