Tłumaczenia dla hasła „trzepień“ w polsko » niemiecki słowniku

trzebież <D. ‑y, l.mn. ‑e> [tʃebjeʃ] RZ. r.m. zwykle lp podn.

1. trzebież (cięcie):

trzebież

Durchforstung r.ż.

trzebież

Ausholzung r.ż.

trzebież krzewów

die Durchforstung der Sträucher

2. trzebież (odstrzał):

trzebież

Ausrottung r.ż.

trzebież jeleni

die Ausrottung der Hirsche

trzebienie <D. bienia, bez l.mn. > [tʃebjeɲe] RZ. r.n.

trzebienie

Ausrottung r.ż.

trzebienie lasów

Durchforstung r.ż.

trzeźwieć <‑eje; f. dk. wy‑> [tʃeʑvjetɕ] CZ. cz. nieprzech.

trzeźwieć

nüchtern werden

wytrzeźwiał dopiero nad ranem

erst morgens war er ausgenüchtert

trzepnąć [tʃepnoɲtɕ]

trzepnąć f. dk. od trzepać

Zobacz też trzepać

I . trzepać <‑pie; cz. prz. trzep; f. dk. trzepnąć> [tʃepatɕ] CZ. cz. przech.

1. trzepać tylko ndk. (usuwać kurz):

trzepać chodnik, dywan

klopfen

2. trzepać pot. (uderzyć):

trzepnąć kogoś czymś

jdn mit etw hauen [o. klopfen] pot.

3. trzepać żart. (sprawdzać):

trzepać

abklopfen pot.

na granicy zawsze trzepią

an der Grenze klopfen sie einen immer ab pot.

II . trzepać <‑pie; cz. prz. trzep; f. dk. trzepnąć> [tʃepatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. trzepać (wykonywać zamaszyste ruchy):

trzepać skrzydłami

mit den Flügeln schlagen

trzepać [lub walić] kapucyna [lub konia] wulg.

sich C. einen abwichsen [o. runterholen] wulg.

2. trzepać pot. (mówić szybko):

trzepać

[he]runterleiern pot.

trzepać językiem

plappern pot.

trzepać byle co [lub o byle czym]

irgendwas plappern pot.

trzepać byle co [lub o byle czym]

plappern, egal worüber pot.

III . trzepać <‑pie; cz. prz. trzep; f. dk. trzepnąć> [tʃepatɕ] CZ. cz. zwr. pot.

1. trzepać (uderzać się):

trzepnąć się ręką w czoło

sich B. mit der Hand an die Stirn schlagen

2. trzepać tylko ndk.:

trzepać (szamotać się) (ryba, ptak)

zappeln

okoń trzepie się w sieci

der Barsch r.m. zappelt im Netz

trzeciak (-tka) <D. ‑a, l.mn. ‑i> [tʃetɕak] RZ. r.m. pot., trzecioklasista [tʃetɕoklaɕista] RZ. r.m. (r.ż.) <D. ‑ty, l.mn. ‑iści> odm. jak f w lp (uczeń trzeciej klasy)

trzeciak (-tka)

Drittklässler(in) r.m. (r.ż.) pot.

trzepnięty [tʃepɲentɨ] PRZYM. pej. pot. (głupi)

trzepnięty

bekloppt pot.

trzęsienie <D. ‑sienia, l.mn. ‑sienia> [tʃej̃ɕeɲe] RZ. r.n.

trzęsienie ziemi

Erdbeben r.n.

ognisko trzęsienia ziemi GEO.

Erdbebenherd r.m.

trzewiczek <D. ‑czka, l.mn. ‑czki> [tʃevitʃek] RZ. r.m. zwykle l.mn. podn. (mały trzewik)

trzewiczek

Schühchen r.n.

I . trzepotać <‑ocze [lub ‑oce]; f. dk. za‑> [tʃepotatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. trzepotać (wykonywać ruch):

trzepotać rzęsami

mit den Wimpern klimpern

2. trzepotać:

trzepotać (łopotać) (skrzydła)

flattern

chorągwie trzepoczą na wietrze

die Fahnen r.ż. l.mn. flattern im Wind

3. trzepotać przen.:

trzepotać (bić szybko) (serce)

flattern przen.

II . trzepotać <‑ocze [lub ‑oce]; f. dk. za‑> [tʃepotatɕ] CZ. cz. zwr.

trzepotać (miotać się) (ryba)

zappeln

trzewiowy [tʃevjovɨ] PRZYM. ANAT.

trzewiowy

Eingeweide-

worek trzewiowy

Eingeweidesack r.m.

trzepotanie <D. ‑ia, bez l.mn. > [tʃepotaɲe] RZ. r.n.

trzepotanie

Flattern r.n.

trzepotanie

Flimmern r.n.

trzepotanie przedsionków MED.

Vorhofflattern r.n.

trzepotliwy [tʃepotlivɨ] PRZYM.

trzepotliwy

flatternd

trzepotliwy

klimpernd

trzepotliwe rzęsy

klimpernde Wimpern r.ż. l.mn.

trzechsetny [tʃexsetnɨ] PRZYM.

trzechsetny

dreihundertste(r, s)

trzechsetny abonent

der dreihundertste Kunde r.m.

trzechsetna rocznica

dreihundertster Jahrestag r.m.

trzepaczka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [tʃepatʃka] RZ. r.ż.

1. trzepaczka (do dywanów):

trzepaczka

Teppichklopfer r.m.

2. trzepaczka (do ubijania jajek):

trzepaczka

Schneebesen r.m.

trzeźwić <‑wi; cz. prz. ‑ij [lub ‑eźw]> [tʃeʑvitɕ] CZ. cz. przech. podn.

1. trzeźwić (czynić trzeźwym):

trzeźwić

zur Besinnung bringen

krople trzeźwiące

Riechwasser r.n.

2. trzeźwić przen. (uświadamiać):

trzeźwić

ernüchtern

I . trzeszczeć <‑czy; f. dk. za‑> [tʃeʃtʃetɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. trzeszczeć:

trzeszczeć (wydawać dźwięk) (gałęzie)

knacken

trzeszczeć (schody)

knarren

radio trzeszczy

es knackt im Radio

trzeszczeć w szwach (ubranie, pomieszczenie)

aus den [o. allen] Nähten zu platzen drohen pot.

głowa trzeszczy od czegoś

es ist schwer auszuhalten

2. trzeszczeć pot. (marudzić):

trzeszczeć

quengeln pot.

trzeszczeć

nörgeln pej.

trzeszczeć komuś nad głową

jdn annörgeln

II . trzeszczeć <‑czy; f. dk. za‑> [tʃeʃtʃetɕ] CZ. bezosob. (wydawać trzaski)

coś trzeszczy w radiu/słuchawce

es knackt im Radio/Hörer

trzeźwiąco [tʃeʑvjontso] PRZYSŁ.

trzeźwiąco

ernüchternd

działać trzeźwiąco

ernüchternd wirken

trzeźwiący [tʃeʑvjontsɨ] PRZYM.

trzeźwiący

ernüchternd

trzeźwiący

belebend

sole trzeźwiące

Riechsalz r.n.

trzesienie CZ.

Hasło od użytkownika

najsilniejsze trzęsienie ziemi [wszech czasów]

das stärkste Erdbeben [aller Zeiten]