Tłumaczenia dla hasła „wywodzą“ w polsko » niemiecki słowniku

I . wywodzić <‑dzi f. dk. wywieść> [vɨvodʑitɕ] CZ. cz. przech. podn.

1. wywodzić (uznawać za źródło):

wywodzić swoje pochodzenie od szlachty

seine Herkunft aus dem Adel herleiten [o. vom Adel ableiten]

wywodzić słowo z greki

ein Wort aus dem Griechischen herleiten

2. wywodzić (wyprowadzać):

wywodzić

[hin]ausführen

wywieść kogoś w pole

jdn in die Irre führen

II . wywodzić <‑dzi> [vɨvodʑitɕ] CZ. cz. zwr. (brać początek)

wywodzić

sich B. herleiten [lassen]

wywodzić się z czegoś

von etw abstammen

wodza <D. ‑dzy, l.mn. ‑dze> [vodza] RZ. r.ż.

wodza zwykle l.mn. przest (lejce):

wodza

Zügel r.m. l.mn.

zwroty:

puszczać wodze fantazji

der Phantasie freien Lauf lassen

trzymać nerwy na wodzy

die Nerven im Zaum halten

pod wodzą kogoś

unter der Führung [o. Leitung] von jdm

trzymać język na wodzy

die Zunge im Zaum halten

wywód <D. ‑wodu, l.mn. ‑wody> [vɨvut] RZ. r.m.

wywód

Ausführung r.ż.

wywód

Argumentation r.ż.

wywóz <D. ‑wozu, l.mn. ‑wozy> [vɨvus] RZ. r.m.

1. wywóz (usuwanie: gruzu, śmieci):

wywóz

Abtransport r.m.

wywóz

Abfuhr r.ż.

2. wywóz pot. (import: towarów):

wywóz

Ausfuhr r.ż.

wywóz

Export r.m.

wywołać [vɨvowatɕ]

wywołać f. dk. od wywoływać

Zobacz też wywoływać

wywoływać <‑łuje; CZ. wywołać> [vɨvowɨvatɕ] cz. przech. f. dk.

1. wywoływać (wzywać):

wywoływać

aufrufen

wywoływać duchy

beschwören

wywoływać ucznia do tablicy [lub odpowiedzi]

einen Schüler an die Tafel rufen [o. aufrufen]

nie wywołuj wilka z lasu przysł.

wozu schlafende Hunde wecken

2. wywoływać podn. (powodować):

wywoływać oburzenie, przerażenie, zdziwienie

hervorrufen

wywoływać dyskusję, podziw, rozkosz, zachwyt

auslösen

wywołać rozruchy

Unruhen [o. Krawalle] auslösen

wywołać kłótnię

einen Streit vom Zaun brechen

wywołać sensację

[viel] Staub aufwirbeln przen.

wywołać sensację

Aufsehen erregen

wywoływać zgorszenie

Anstoß erregen

3. wywoływać FOTO:

wywoływać

entwickeln

4. wywoływać (obwieszczać na licytacji):

wywoływać cenę

bieten

wywoływać cenę

ein Angebot machen

wywozić <‑zi; cz. prz. ‑oź [lub ‑wóź]; f. dk. wywieźć> [vɨvoʑitɕ] CZ. cz. przech.

1. wywozić (usuwać):

wywozić gruz, śmieci

wegbringen

wywozić gruz, śmieci

wegfahren

2. wywozić (przewozić):

wywozić ludzi

befördern

3. wywozić (eksportować):

wywozić towary

ausführen

wywozić towary

exportieren

wywózka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [vɨvuska] RZ. r.ż. pot. (wywóz)

wywózka

Abtransport r.m.

wywózka ziemniaków

Abtransport der Kartoffeln

wiedza <D. ‑dzy, bez l.mn. > [vjedza] RZ. r.ż.

1. wiedza (zasób wiadomości):

wiedza

Wissen r.n.

wiedza

Kenntnisse r.ż. l.mn.

wiedza encyklopedyczna

enzyklopädisches Wissen

wiedza hermetyczna HIST.

hermetisches Wissen

ktoś potrafi sprzedać swoją wiedzę

jd kann sein Wissen gut verkaufen [o. an den Mann bringen]

2. wiedza (uświadomienie sobie):

bez czyjejś wiedzy

ohne jds Wissen

za czyjąś wiedzą

mit jds Wissen

władza <D. ‑dzy, l.mn. ‑dze> [vwadza] RZ. r.ż.

1. władza bez l.mn. (panowanie):

władza

Macht r.ż.

władza

Herrschaft r.ż.

władza nad kimś/czymś

Macht über jdn/etw

być u [lub przy] władzy

an der Macht sein

dojść do władzy

an die Macht [o. ans Ruder przen. ] kommen [o. gelangen]

zawieszenie władzy rodzicielskiej

das Ruhen r.n. der elterlichen Fürsorge

władza dyskrecjonalna PR., POLIT.

Ermessensspielraum r.m.

władza sądownicza PR., POLIT.

Judikative r.ż.

władza ustawodawcza PR., POLIT.

Legislative r.ż.

władza wykonawcza PR., POLIT.

Exekutive r.ż.

arogancja władzy

die Arroganz r.ż. der Macht

dzierżyć władzę

Macht ausüben

2. władza zwykle l.mn. ADM.:

władza

[Amts]gewalt r.ż.

władza

Behörde r.ż.

panie władzo! pot.

Herr Wachtmeister! pot.

organy władzy

Machtorgane ntpl

czwarta władza WYDAWN.

Vierte Macht r.ż.

3. władza (możliwość władania):

władza

Vermögen r.n.

władza

Fähigkeit r.ż.

władza w nogach

Bewegungsfähigkeit r.ż. [o. Bewegungsvermögen r.n. ] der Beine

władze umysłowe

Zurechnungsfähigkeit r.ż.

być w pełni władz umysłowych

voll zurechnungsfähig sein

4. władza bez l.mn. (silny wpływ: nałogu, namiętności):

władza

Einfluss r.m.