Tłumaczenia dla hasła „zastawczy“ w polsko » niemiecki słowniku

nastawczy [nastaftʃɨ] PRZYM. TECHNOL.

nastawczy

Einstell-

nastawczy

Justier-

zastawca <D. ‑cy, l.mn. ‑cy> [zastaftsa] RZ. r.m. odm. jak f w lp PR.

zastawca

Verpfänder r.m.

zastawny [zastavnɨ] PRZYM. HAND. PR.

list zastawny

Pfandbrief r.m.

dostawczy [dostaftʃɨ] PRZYM.

samochód dostawczy

Lieferwagen r.m.

zastępczy [zastemptʃɨ] PRZYM.

zastępczy opakowanie, środek, produkt

Ersatz-

zastępczy mieszkanie

Behelfs-

zastępczy mieszkanie

Übergangs-

zastępczy matka

Ersatz-

zastępczy matka

Pflege-

globalny znak zastępczy INF.

globales Ersatzzeichen r.n.

I . zastawać <‑taje; f. dk. zastać> [zastavatɕ] CZ. cz. przech.

1. zastawać (spotykać kogoś):

zastawać

antreffen

zastawać

erreichen

nie móc zastać kogoś w domu

jdn zu Hause nicht antreffen können

2. zastawać (znajdować kogoś w jakichś okolicznościach):

zastawać

antreffen

zastawać

vorfinden

zastawać kogoś przy pracy

jdn bei der Arbeit antreffen

II . zastawać <‑taje; f. dk. zastać> [zastavatɕ] CZ. cz. zwr. pot. (stać się sztywnym)

zastawać

steif werden

zastawać

einrosten przen.

stawy mi się zastoją, od tego siedzenia

vom langen Sitzen rosten mir noch die Gelenke ntpl ein

I . zastawiać <‑ia> [zastavjatɕ], zastawić [zastavitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. zastawiać (tarasować):

zastawiać drogę

verstellen

zastawiać drogę

versperren

2. zastawiać (czynić):

zastawiać pułapkę, sidła

[auf]stellen

3. zastawiać (oddawać w zastaw):

zastawiać

verpfänden

zastawiać

hinterlegen

4. zastawiać (gromadzić):

zastawić pokój meblami

das Zimmer mit Möbeln vollstellen

II . zastawiać <‑ia> [zastavjatɕ], zastawić [zastavitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

zastawiać (osłonić się przed czymś):

zastawiać

sich B. vor jdm verbarrikadieren

zwroty:

zastaw się, a postaw się przysł.

nobel geht die Welt r.ż. zugrunde przysł.

zastawka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [zastafka] RZ. r.ż. ANAT.

zastawka [serca]

Herzklappe r.ż.

badawczy [badaftʃɨ] PRZYM.

1. badawczy (dotyczący badań):

badawczy metoda, technika, instytut

Forschungs-

pracownik naukowo-badawczy

wissenschaftlicher Mitarbeiter r.m.

2. badawczy (przenikliwy):

badawczy spojrzenie

prüfend

badawczy spojrzenie

durchdringend

nadawczy [nadaftʃɨ] PRZYM.

1. nadawczy TECHNOL.:

nadawczy

Sender-

radiowa stacja nadawcza

Rundfunksender r.m.

2. nadawczy:

nadawczy

Absender-

adres nadawczy

Absenderadresse r.ż.