W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „nugen“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

lu̱gen: czasownik nieprzechodni
ä̱u̱gen: czasownik nieprzechodni
nu̱ten: czasownik przechodni
beu̱gen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
sa̱u̱gen: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni III. czasownik zwrotny
sä̱u̱gen: czasownik przechodni
ta̱u̱gen: czasownik nieprzechodni
ze̱u̱gen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
nụtzen: I. czasownik nieprzechodni lub przechodni II. czasownik nieprzechodni lub przechodni
fü̱gen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
lü̱gen: czasownik nieprzechodni
rü̱gen: czasownik przechodni
genü̱gen: czasownik nieprzechodni
zuge̱gen: przymiotnik i przysłówek
beäu̱gen: czasownik przechodni
befu̱gen: czasownik przechodni
ạn|fügen: czasownik przechodni
ạn|lügen: czasownik przechodni
zu̱|fügen: czasownik przechodni

Widzisz podobne wyniki: nuten , äugen , lugen , nutzen , zeugen , taugen , säugen , saugen , beugen , rügen , lügen , fügen , zufügen , anlügen , anfügen , befugen , beäugen , zugegen i genügen

lu̱gen [ˈluːgən] CZ. cz. nieprzech. alt

1. lugen (spähen):

durch einen Spalt/um die Ecke lugen

podglądać przez szparę/zza rogu

2. lugen (hervorsehen):

wyglądać [f. dk. wyjrzeć]

wysuwać [f. dk. wysunąć] się

durch ein Loch/aus der Tasche lugen

wysunąć się przez dziurkę/z torby

ä̱u̱gen CZ. cz. nieprzech.

spoglądać [f. dk. spojrzeć]

sie äugten uns misstrauisch

spoglądali na nas z nieufnością

nu̱ten [ˈnuːtən] CZ. cz. przech. TECHNOL.

I . beu̱gen [ˈbɔɪgən] CZ. cz. przech.

1. beugen (neigen):

beugen Kopf

schylać [f. dk. schylić]

beugen Rumpf, Oberkörper

pochylać [f. dk. pochylić]

beugen Knie, Arm

zginać [f. dk. zgiąć]

vor Kummer gebeugt fig

złamany nieszczęściem

2. beugen JĘZ.:

beugen Verb

beugen Adjektiv, Substantiv

3. beugen PR.:

beugen Recht

naginać [f. dk. nagiąć]

4. beugen PHYS (Lichtstrahlen ablenken):

beugen Licht

II . beu̱gen [ˈbɔɪgən] CZ. cz. zwr.

1. beugen (sich neigen):

sich nach links/nach vorn/zur Seite/über dem Kind beugen

pochylić w lewo/do przodu/na bok/nad dzieckiem

sich aus dem Fenster beugen

wychylać [f. dk. wychylić] się z okna

2. beugen (sich unterwerfen):

poddawać [f. dk. poddać] się

wir beugen uns der Gewalt

poddaliśmy się przemocy

ich werde mich der Mehrheit beugen

dostosuję się do większości

Zobacz też gebeugt

I . gebe̱u̱gt PRZYM.

gebeugt Kopf

gebeugt Schultern

gebeugt Beine

II . gebe̱u̱gt PRZYSŁ.

nach vorne gebeugt dastehen

stać pochylonym do przodu

I . sa̱u̱gen¹ <saugt, sog [o. saugte], gesogen [o. gesaugt]> [ˈzaʊgən] CZ. cz. nieprzech.

1. saugen (Flüssiges in sich aufnehmen):

[an der Brust] saugen (Baby)

2. saugen (an einer Pfeife):

zaciągać się

II . sa̱u̱gen¹ <saugt, sog [o. saugte], gesogen [o. gesaugt]> [ˈzaʊgən] CZ. cz. przech.

1. saugen (einsaugen):

saugen Flüssigkeit

wsysać [f. dk. wessać]

saugen Blut

wysysać [f. dk. wyssać]

saugen Rauch, Luft

wciągać [f. dk. wciągnąć]

die Stechmücke saugt Blut

komar r.m. ssie krew

2. saugen (aufsaugen):

etw aus der Flasche [mit Strohhalm] saugen

pić [f. dk. wy‑] coś z butelki [przez rurkę]

sich etw aus den Fingern saugen pot.

wyssać coś z palca fig pot.

III . sa̱u̱gen¹ <saugt, sog [o. saugte], gesogen [o. gesaugt]> [ˈzaʊgən] CZ. cz. zwr.

1. saugen (eingesaugt werden):

der Wein saugt sich in den Stoff

wino r.n. wsiąka w materiał

2. saugen (in sich aufnehmen):

sich mit etw voll saugen

napełniać napełnić się czymś

sich [mit Wasser] voll saugen (Schwamm)

wchłaniać [f. dk. wchłonąć] w siebie [wodę] do pełna

der Schwamm saugt sich voll Wasser

gąbka r.ż. wchłania wodę

sä̱u̱gen [ˈzɔɪgən] CZ. cz. przech.

karmić piersią

ta̱u̱gen [taʊgən] CZ. cz. nieprzech.

etwas taugen

wenig taugen (Gegenstand, Film)

być mało wartym

als Putzlappen taugen

nadawać się na ścierkę

nichts taugen

do niczego się nie nadawać

der Kerl taugt nichts

ten chłopak r.m. do niczego się nie nadaje

er taugt nicht zum Lehrer

on nie nadaje się na nauczyciela

wir taugen nicht für diese Arbeit

[my] nie nadajemy się do tej pracy

I . ze̱u̱gen [ˈtsɔɪgən] CZ. cz. przech. podn.

zeugen Kind:

płodzić [f. dk. s‑]

das wird noch Unheil zeugen fig

to jeszcze narobi szkody

II . ze̱u̱gen [ˈtsɔɪgən] CZ. cz. nieprzech.

1. zeugen (erkennen lassen):

von etw C. zeugen

świadczyć o czymś

das zeugt nicht gerade von gutem Benehmen

to nie świadczy o dobrych manierach

von großer Erfahrung zeugen

świadczyć o sporym doświadczeniu

2. zeugen (als Zeuge aussagen):

zeznawać [f. dk. zeznać]

er hat vor Gericht für/gegen uns gezeugt

świadczył przed sądem na naszą korzyść/przeciwko nam

I . nụtzen [ˈnʊtsən] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., nụ̈tzen CZ. cz. nieprzech.

[jdm] zu etw nutzen

przydawać [f. dk. przydać] się [komuś] na coś [lub do czegoś]

[jdm] nichts nutzen

do niczego się [komuś] nie przydać

wem/wozu soll das nutzen?

komu/czemu to ma służyć?

das nutzt ihm jetzt auch nichts mehr

to i tak już mu nic nie pomoże

das nützt mir nicht viel

to mi się na nic nie zda

es nutzt wenig, wenn ...

to na niewiele się zda, jeśli...

II . nụtzen [ˈnʊtsən] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., nụ̈tzen CZ. cz. przech.

1. nutzen (gebrauchen):

nutzen Gegenstand

używać [f. dk. użyć]

nutzen Rohstoffe

wykorzystywać [f. dk. wykorzystać]

zwroty:

etw nutzen Gelegenheit

korzystać [f. dk. s‑] z czegoś

sie hat den Augenblick genutzt um zu gehen

wykorzystała moment i wyszła

I . fü̱gen [ˈfyːgən] CZ. cz. przech.

einen Stein an [o. auf] den anderen fügen B.

spajać [f. dk. spoić] kamienie

II . fü̱gen [ˈfyːgən] CZ. cz. zwr.

1. fügen:

fügen (sich unterordnen)

ulegać [f. dk. ulec]

fügen (sich unterordnen)

dostosowywać [f. dk. dostosować] się

fügen (sich ergeben)

poddawać [f. dk. poddać] się

sich in sein Schicksal fügen

godzić [f. dk. po‑] się z losem

2. fügen (passen):

die Tür fügt sich gut in den Türrahmen

drzwi l.mn. są dobrze dopasowane do ramy

3. fügen podn. (geschehen):

zdarzać [f. dk. zdarzyć] się

es fügte sich, dass ...

tak się złożyło, że ...

lü̱gen <lügt, log, gelogen> [ˈlyːgən] CZ. cz. nieprzech.

kłamać [f. dk. s‑]

das ist gelogen!

to kłamstwo r.n. !

ich müsste lügen, wenn ...

musiałbym skłamać, gdybym...

zwroty:

er lügt wie gedruckt pot.

on kłamie jak najęty

rü̱gen [ˈryːgən] CZ. cz. przech.

rügen Verhalten:

ganić [f. dk. z‑]

jdn [wegen etw] rügen

zganić kogoś [za coś]

zganić [lub skrytykować] coś

genü̱gen* [gəˈnyːgən] CZ. cz. nieprzech.

1. genügen (ausreichen):

[jdm] genügen

wystarczyć [komuś]

2. genügen (gerecht werden):

den Ansprüchen/Wünschen genügen

zadośćuczynić wymaganiom/życzeniom

den Anforderungen genügen

sprostać wymaganiom [lub wymogom]

zuge̱gen [tsuˈgeːgən] PRZYM. podn.

bei etw zugegen sein

być przy czymś obecnym

bei einer Konferenz zugegen sein

uczestniczyć w konferencji

beäu̱gen* CZ. cz. przech.

jdn vorsichtig beäugen

ostrożnie się komuś przyglądać [f. dk. przyjrzeć]

befu̱gen* CZ. cz. przech. form

upoważniać [f. dk. upoważnić]

jdn befugen, etw zu tun

upoważnić kogoś do czegoś

er war befugt, die Prüfung abzunehmen

był uprawniony do przeprowadzenia kontroli

ạn|fügen [ˈanfyːgən] CZ. cz. przech.

dołączać [f. dk. dołączyć]

ạn|lügen CZ. cz. przech. irr

okłamywać [f. dk. okłamać]

zu̱|fügen CZ. cz. przech.

1. zufügen (antun):

zufügen Schaden

wyrządzać [f. dk. wyrządzić]

zufügen Schmerz

zadawać [f. dk. zadać]

jdm Leid zufügen

sprawiać [f. dk. sprawić] komuś ból

er hat mir mehrere Verletzungen zugefügt

[on] zadał mi wiele ran

was du nicht willst, dass man dir tu, das füg auch keinem andern zu! przysł.

nie czyń drugiemu, co tobie niemiło przysł.

2. zufügen (hinzufügen):

dem Teig Mehl zufügen

dodawać [f. dk. dodać] mąki do ciasta

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski