francusko » niemiecki

germen [ʒɛʀmɛn] RZ. r.m. BIOL.

germinal(e) <-aux> [ʒɛʀminal, o] PRZYM. BIOL.

germaine

germaine → germen

Zobacz też germen

germen [ʒɛʀmɛn] RZ. r.m. BIOL.

germe [ʒɛʀm] RZ. r.m.

3. germe (source):

Keim[zelle r.ż. ] r.m.

zwroty:

germer [ʒɛʀme] CZ. cz. nieprzech.

1. germer BOT.:

2. germer (naître) sentiment:

aufkeimen podn.

II . surmener [syʀməne] CZ. cz. zwr.

germaniser [ʒɛʀmanize] CZ. cz. przech.

germanisme [ʒɛʀmanism] RZ. r.m.

germaniste [ʒɛʀmanist] RZ. r.m. i r.ż.

Germanist(in) r.m. (r.ż.)

germanium [ʒɛʀmanjɔm] RZ. r.m. CHEM.

Germanie [ʒɛʀmani] RZ. r.ż.

I . germanique [ʒɛʀmanik] PRZYM.

1. germanique (relatif à la Germanie):

II . germanique [ʒɛʀmanik] RZ. r.m.

germain(e) [ʒɛʀmɛ͂, ɛn] PRZYM.

1. germain → cousin

2. germain (relatif à la Germanie):

germain(e)

Zobacz też cousin

cousin(e) [kuzɛ͂, in] RZ. r.m.(r.ż.)

assermenté(e) [asɛʀmɑ͂te] PRZYM.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | Ελληνικά | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina