niderlandzko » niemiecki

sticht <sticht|en> [stɪxt] RZ. r.n.

1. sticht (klooster):

Stift r.n.

2. sticht (bisdom):

Bistum r.n.
Diözese r.ż.

ri·chel <richel|s> [rɪxəl] RZ. r.ż.

1. richel:

Leiste r.ż.
Gesims r.n.

2. richel (platte lat):

stic·ker <sticker|s> [stɪkɛr] RZ. r.m.

schel1 <schel|len> [sxɛl] RZ. r.ż.

1. schel (klokje):

Schelle r.ż.

2. schel (deurbel):

Klingel r.ż.

3. schel (keer dat gebeld wordt):

Schellen r.n.

stick <stick|s> [stɪk] RZ. r.m.

sticks [stɪks] RZ. l.mn. SPORT

stic·kie <stickie|s> [stɪki] RZ. r.n.

Joint r.m.

bo·chel <bochel|s> [bɔxəl] RZ. r.m.

1. bochel (kromme, hoge rug):

Buckel r.m.
Höcker r.m. pot.

2. bochel (persoon):

Bucklige(r) r.ż. (r.m.)

3. bochel (kromming in een oppervlak):

Wölbung r.ż.
Höcker r.m.

ka·chel <kachel|s> [kɑxəl] RZ. r.ż.

Ofen r.m.

ro·chel <rochel|s> [rɔxəl] RZ. r.m.

stijl <stijl|en> [stɛil] RZ. r.m.

1. stijl (paal):

Pfosten r.m.

2. stijl (spijl):

Gitterstab r.m.

stier <stier|en> [stir] RZ. r.m.

Stier r.m.
Bulle r.m.

stiet CZ.

stiet 3. os. l.poj. cz. prz. van stoten¹, stoten²

Zobacz też stoten , stoten , stoten

sto·ten3 <stootte/stiet zich, h. zich gestoten> [stotə(n)] CZ. wk ww zich stoten

sto·ten2 <stootte/stiet, h. gestoten> [stotə(n)] CZ. cz. przech.

1. stoten (duwen):

2. stoten (door botsen bezeren):

3. stoten (stampen):

sto·ten1 <stootte/stiet, h./i. gestoten> [stotə(n)] CZ. cz. nieprzech.

stij·ven1 <steef, h. gesteven> [stɛivə(n)] CZ. cz. przech. (met stijfsel bewerken)

stil·len <stilde, h. gestild> [stɪlə(n)] CZ. cz. przech.

2. stillen (tot kalmte brengen):

stip·pen <stipte, h. gestipt> [stɪpə(n)] CZ. cz. przech.

1. stippen (met stippen aanduiden):

2. stippen (even indopen):

stie·ten CZ.

stieten 3. os. l.mn. cz. prz. van stoten¹, stoten²

Zobacz też stoten , stoten , stoten

sto·ten3 <stootte/stiet zich, h. zich gestoten> [stotə(n)] CZ. wk ww zich stoten

sto·ten2 <stootte/stiet, h. gestoten> [stotə(n)] CZ. cz. przech.

1. stoten (duwen):

2. stoten (door botsen bezeren):

3. stoten (stampen):

sto·ten1 <stootte/stiet, h./i. gestoten> [stotə(n)] CZ. cz. nieprzech.

stik·ken3 <stikte, h. gestikt> [stɪkə(n)] CZ. cz. bezosob. ww (overvloedig aanwezig zijn)


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski