Tłumaczenia dla hasła „kluges“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

klun·gel <klungel|s> [klʏŋəl] RZ. r.m.

klungel

Stümper r.m.

klungel

Pfuscher r.m. pot.

kluns <klunzen> [klʏns] RZ. r.m.

kluns

Stümper r.m.

kluns

Pfuscher r.m.

kluis <kluizen> [klœys] RZ. r.ż.

kluis (brandkast, safe)

Tresor r.m.

kluis (brandkast, safe)

Geldschrank r.m.

kluis (brandkast, safe)

Safe r.m.

kluis (bagage e.d.)

Schließfach r.n.

kluts [klʏts] RZ. r.ż. geen l.mn.

de kluts kwijt zijn

den Kopf verloren haben

de kluts kwijtraken

den Kopf [o. Fassung] verlieren

klu·wen <kluwen|s> [klywə(n)] RZ. r.n.

1. kluwen (knot):

kluwen

Knäuel r.m. r.n. r.n.

2. kluwen przen.:

kluwen

Knäuel r.m. r.n. r.n.

kluwen

Gewirr r.n.

le·ges [leɣɛs] RZ. l.mn.

leges

Gebühren l.mn.

klus <klus|sen> [klʏs] RZ. r.m.

1. klus (zwaar karwei):

klus

Brocken r.m.

dat is een hele klus

das ist ein harter Brocken

er een hele klus aan hebben

(noch) lange daran zu knabbern haben

2. klus (licht, eenvoudig werk):

klus

Kleinigkeit r.ż.

klus

Leichte(s) r.n.

klusjes klaren

Kleinigkeiten erledigen

kla·gen¹ <klaagde, h. geklaagd> [klaɣə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. klagen (droefheid, pijn te kennen geven):

klagen

klagen

klagen

(sich) beklagen

klagen

jammern

klagen

wehklagen form.

niet mogen klagen euf.

nicht klagen können

niet mogen klagen euf.

sich nicht beklagen können

klagen over het eten

sich über das Essen beschweren

steen en been klagen

jammern und klagen

2. klagen jur.:

klagen

klagen

tegen zijn werkgever klagen

gegen seinen Arbeitgeber klagen

kla·ger <klager|s> [klaɣər] RZ. r.m.

1. klager (iem die klaagt):

klager

Klagende(r) r.m.

2. klager jur.:

klager

Kläger r.m.

blues [bluːs] RZ. r.ż. geen l.mn.

blues

Blues r.m.

klui·ven <kloof, h. gekloven> [klœyvə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. kluiven (knagen):

kluiven

nagen

kluiven

kauen an +C.

2. kluiven (sabbelen):

kluiven

kauen an +C.

op zijn pen kluiven

auf seinem Stift herumkauen [o. auf] seinem Stift (herum)kauen

3. kluiven (werk, moeite hebben):

kluiven

(lange) zu knabbern haben an +C.

klun·zen <klunsde, h. geklunsd> [klʏnzə(n)] CZ. cz. nieprzech.

klunzen

pfuschen

klunzen

murksen

klunzen

herumschustern

klus·sen <kluste, h. geklust> [klʏsə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. klussen (zwart bijverdienen):

klussen

schwarzarbeiten

2. klussen (klusjes verrichten):

klussen

kleine(re) Arbeiten erledigen

klut·sen <klutste, h. geklutst> [klʏtsə(n)] CZ. cz. przech.

klutsen

(ver)quirlen

klutsen

schlagen

klun·ge·len <klungelde, h. geklungeld> [klʏŋələ(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. klungelen (prutsen, knoeien):

klungelen

stümpern

klungelen

(herum)pfuschen pot.

hij klungelt maar wat aan

er pfuscht nur herum

2. klungelen (rondhangen):

klungelen

herumlungern pot.

klun·ge·lig [klʏŋələx] PRZYM.

klungelig

stümperhaft

klungelig

dilettantisch

kluif <kluiven> [klœyf] RZ. r.ż.

1. kluif (stuk been, bot):

kluif

Knochen r.m.

erwtensoep met kluif

Erbsensuppe mit Eisbein

2. kluif (zwaar werk):

kluif

harte Nuss r.n.

daar zal hij een hele kluif aan hebben

das wird eine harte Nuss für ihn

kluit <kluit|en> [klœyt] RZ. r.ż.

1. kluit:

kluit (brok, klont)

Brocken r.m.

kluit (zacht)

Klumpen r.m.

kluit (op geploegde akker)

Scholle r.ż.

iem met een kluitje in het riet sturen przen.

jdn mit (leeren) Worten abspeisen

op een kluitje zitten przen.

dicht aneinandergedrängt sitzen [o. hocken]

hij is flink uit de kluiten gewassen przen.

er ist tüchtig gewachsen

2. kluit (klomp aarde rond de wortels):

kluit

Wurzelballen r.m.

3. kluit (hoop, menigte):

kluit

Haufen r.m.

kluut <kluten> [klyt] RZ. r.m.

kluut

Säbelschnäbler r.m.

klucht <klucht|en> [klʏxt] RZ. r.ż.

1. klucht (toneelstuk):

klucht

Schwank r.m.

klucht

Posse r.ż.

2. klucht (belachelijke zaak):

klucht

Farce r.ż.

klucht

Komödie r.ż.

klucht

Witz r.m.

3. klucht (troep, vlucht vogels):

klucht

Schwarm r.m.