W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „lebenden“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

ge·bon·den: przymiotnik i przysłówek
ver·zen·den: czasownik
weg·zen·den: czasownik
toe·wen·den: czasownik
toe·zen·den: czasownik
schen·den: czasownik
af·wen·den: czasownik
af·zen·den: czasownik
in·zen·den: czasownik
na·zen·den: czasownik
om·wen·den: czasownik
af·bin·den: czasownik
be·lan·den: czasownik
ge·won·den: czasownik
ge·zon·den: czasownik
op·bin·den: czasownik
be·vin·den: czasownik

Widzisz podobne wyniki: gebonden , toezenden , toewenden , wegzenden , verzenden , bevinden , opbinden , gezonden , gewonden , belanden , afbinden , omwenden , nazenden , inzenden , afzenden , afwenden i schenden

ge·bon·den¹ [ɣəbɔndə(n)] PRZYM.

aan huis gebonden zijn

ans Haus gefesselt sein

aan strenge regels gebonden zijn

an strenge Vorschriften gebunden sein

een gebonden boek

ein gebundenes Buch

gebonden soep

gebundene [o. legierte] Suppe r.ż.

ver·zen·den <verzond, h. verzonden> [vərzɛndə(n)] CZ. cz. przech.

met de trein verzenden

per [o. mit der] Bahn verschicken

per schip verzenden

weg·zen·den <zond weg, h. weggezonden> [wɛxsɛndə(n)] CZ. cz. przech.

1. wegzenden:

wegzenden (ergens heen zenden)

wegzenden (ergens heen zenden)

wegzenden (ergens heen zenden)

wegzenden (verzenden ook)

2. wegzenden (wegsturen, afwijzen):

3. wegzenden (ontslaan):

toe·wen·den <wendde toe, h. toegewend> [tuwɛndə(n)] CZ. cz. przech.

toe·zen·den <zond toe, h. toegezonden> [tuzɛndə(n)] CZ. cz. przech.

schen·den <schond, h. geschonden> [sxɛndə(n)] CZ. cz. przech.

1. schenden (schade berokkenen):

de geschonden lichamen van de gevangenen

die verletzten Körper der Gefangenen

2. schenden (onteren):

schänden form.

entehren form.

3. schenden (beschadigen):

een geschonden exemplaar

ein beschädigtes [o. schadhaftes] Exemplar

een van de pokken geschonden gezicht

ein blatternarbiges Gesicht

4. schenden (ontwijden):

graven schenden

Gräber schänden

5. schenden:

schenden (verbreken)

schenden (niet nakomen)

zijn eed schenden

seinen Eid verletzen [o. brechen]

de mensenrechten schenden

die Menschenrechte verletzen

af·wen·den <wendde af, h. afgewend> [ɑfwɛndə(n)] CZ. cz. przech.

af·zen·den <zond af, h. afgezonden> [ɑfsɛndə(n)] CZ. cz. przech.

in·zen·den <zond in, h. ingezonden> [ɪnzɛndə(n)] CZ. cz. przech.

1. inzenden (binnen een ruimte zenden):

iem de wereld inzenden

jdn in die Welt (hinaus)schicken

2. inzenden (insturen, indienen):

goederen inzenden voor een tentoonstelling

eine Ausstellung mit Waren beschicken

na·zen·den <zond na, h. nagezonden> [nazɛndə(n)] CZ. cz. przech.

iems post nazenden

jdm die Post nachschicken

om·wen·den <wendde om, h. omgewend> [ɔmwɛndə(n)] CZ. cz. przech.

het hoofd omwenden

den Kopf (um)wenden [o. (um)drehen]

af·bin·den <bond af, h. afgebonden> [ɑvbɪndə(n)] CZ. cz. przech.

be·lan·den <belandde, i. beland> [bəlɑndə(n)] CZ. cz. nieprzech.

in de gevangenis belanden

im Gefängnis landen

de oorlog deed hem in Londen belanden

der Krieg verschlug ihn nach London

ge·won·den CZ.

gewonden volt. deelw. van winden

Zobacz też winden

win·den <wond, h. gewonden> [wɪndə(n)] CZ. cz. przech.

1. winden (wikkelen):

een doekje om zijn vinger winden

sich C. einen Lappen um den Finger wickeln

zich uit iets winden przen.

sich aus etw herauswinden

2. winden:

winden (met een lier verplaatsen)

winden (ophijsen ook)

het anker winden

den Anker lichten

ge·zon·den CZ.

gezonden volt. deelw. van zenden¹, zenden²

Zobacz też zenden , zenden

zen·den² <zond, h. gezonden> [zɛndə(n)] CZ. cz. przech.

zenden (sturen)

zenden (sturen)

zenden gesch.

zenden (doen toekomen)

iem naar de andere wereld zenden

jdn ins Jenseits befördern pot.

iem met verlof zenden

zen·den¹ <zond, h. gezonden> [zɛndə(n)] CZ. cz. nieprzech.

zenden RADIO, TV

zenden RADIO, TV

op·bin·den <bond op, h. opgebonden> [ɔbɪndə(n)] CZ. cz. przech.

1. opbinden (naar boven omslaan):

het haar opbinden

das Haar aufbinden

2. opbinden (aan iets vastbinden):

3. opbinden (vastbinden):

4. opbinden (samenbinden):

(zusammen)binden

koren opbinden

be·vin·den¹ <bevond, h. bevonden> [bəvɪndə(n)] CZ. cz. przech. (vaststellen, achten)

iem schuldig bevinden

jdn (für) schuldig befinden

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski