niderlandzko » niemiecki

ˈle·ge·ren <legerde, h. gelegerd> [leɣərə(n)] CZ. cz. przech.

le·ger <leger|s> [leɣər] RZ. r.n.

2. leger (menigte):

Heer r.n.

3. leger (ligplaats van een dier):

Lager r.n.

le·gen·de <legende|n, legende|s> [ləɣɛndə] RZ. r.ż.

1. legende rel.:

Legende r.ż.

2. legende (sage, sprookje):

Legende r.ż.

3. legende ((land)kaart):

Legende r.ż.

le·de·ren PRZYM.

lederen → leren¹

Zobacz też leren , leren , leren

le·ren3 <leerde, h. geleerd> [lerə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. leren (wijzer maken):

le·ren1 [lerə(n)] PRZYM. przyd.

le·ze·res <lezeres|sen> [lezərɛs] RZ. r.ż.

1. lezeres (vrouw die leest):

Leserin r.ż.

2. lezeres (vrouw die voorleest):

Lesende r.ż.

le·gen <leegde, h. geleegd> [leɣə(n)] CZ. cz. przech.

le·ges [leɣɛs] RZ. l.mn.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski