Tłumaczenia dla hasła „rangun“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

ran·cu·ne <rancune|s> [rɑŋkynə] RZ. r.ż.

rancune

Groll r.m.

rancune

Ressentiment r.n.

rancune blijven koesteren tegen iem

jdm etw nachtragen

sans rancune pot.

Schwamm drüber pot.

range <range|s> [rentʃ] RZ. r.ż.

range (dingen)

Serie r.ż.

range (personen)

Gruppe r.ż.

een range artikelen

eine Produktserie

ran·ken <rankte, h. gerankt> [rɑŋkə(n)] CZ. cz. nieprzech.

ranken

(sich) ranken

rag·dun [rɑɣdʏn] PRZYM.

ragdun

hauchdünn

ragdun

hauchfein

rang <rang|en> [rɑŋ] RZ. r.m.

1. rang mil.:

rang (positie in een hiërarchie)

Rang r.m.

rang (positie in een hiërarchie)

Dienstrang r.m.

rang (ambtenaren)

Dienstgrad r.m.

van de eerste [o. bovenste ] rang przen.

ersten Ranges

van de eerste [o. bovenste ] rang przen.

erstklassig

van gelijke rang

gleichrangig

terugzetten in rang

degradieren

de rang van luitenant hebben

den Rang eines Leutnants bekleiden

2. rang (groep plaatsen):

rang

Rang r.m.

we zaten op de tweede rang

wir saßen im zweiten Rang

3. rang (maatschappelijke positie):

rang

Rang r.m.

rang

Stellung r.ż.

de hogere rangen

die höheren Stände l.mn.

sociale rang

soziale Stellung r.ż.

ran·ge·ren <rangeerde, h. gerangeerd> [rɑnʒerə(n)] CZ. cz. przech.

rangeren

rangieren

lang·uit [lɑŋœyt] PRZYSŁ.

languit (door een beweging, bijv. val)

der Länge nach

languit (uitgestrekt)

ausgestreckt

languit gaan liggen

sich der Länge nach hinlegen

rang·te·ken <rangteken|s> [rɑŋtekə(n)] RZ. r.n.

rangteken

Dienst(grad)abzeichen r.n.

rangteken

Rangabzeichen r.n.

ranch <ranch|es> [rɛnʃ] RZ. r.m.

ranch

Ranch r.ż.

rand·je <randje|s> [rɑncə] RZ. r.n.

randje

(schmale(r)) Rand r.m.

randje

Streifen r.m.

randje (van stof)

Borte r.ż.

met een gouden randje

goldumrändert

op het randje (af)

hart an der Grenze

dat was op het randje

das ist gerade noch einmal gut gegangen

ran·dom [rɛndəm] PRZYM.

random

zufällig

random access

wahlfreie(r) Zugriff r.m.

ran·sel <ransel|s> [rɑnsəl] RZ. r.m.

1. ransel (vierkante rugtas):

ransel

Ranzen r.m.

ransel gesch.

Tornister r.m.

2. ransel (slaag):

ransel

Prügel l.mn.

een pak ransel

eine Tracht Prügel pot.

ran·zig <ranzige, ranziger, ranzigst> [rɑnzəx] PRZYM.

ranzig

ranzig

rang·or·de <rangorde|s, rangorde|n> [rɑŋɔrdə] RZ. r.ż.

rangorde

Rangordnung r.ż.

rangorde

Rangfolge r.ż.

rangorde

Reihenfolge r.ż.

rang·num·mer <rangnummer|s> [rɑŋnʏmər] RZ. r.n.

rangnummer

Rangnummer r.ż.

rand <rand|en> [rɑnt] RZ. r.m.

1. rand:

rand ((gedeelte langs de) grens, omtrek)

Rand r.m.

rand (van een hoed)

Krempe r.ż.

aan de rand van de stad

am Stadtrand

aan de rand van het dorp

am Ausgang des Dorfes

de rand van een bord

der Tellerrand

de rand van het bos

der Waldrand

2. rand:

rand (versiering)

Rand r.m.

rand (geweven rand)

Borte r.ż.

rand (geweven rand)

Bordüre r.ż.

3. rand (omlijsting):

rand

Rand r.m.

rand

Kante r.ż.

rand

Rahmen r.m.

de rand van het bed/van de tafel

die Bett-/Tischkante

een scherpe rand

eine scharfe Kante

4. rand (m.b.t. een holte, diepte):

rand

Rand r.m.

aan de rand van het graf (staan) przen.

mit einem Bein im Grab (stehen)

op de rand van de ondergang przen.

am Rand des Ruins

tot de rand gevuld

randvoll

rank¹ <rank|en> [rɑŋk] RZ. r.ż.

1. rank (uitloop van een plant):

rank

Ranke r.ż.

2. rank (scheut):

rank

Spross r.m.

rank

Trieb r.m.

rank

Ausläufer r.m.

rans PRZYM.

rans → ranzig

Zobacz też ranzig

ran·zig <ranzige, ranziger, ranzigst> [rɑnzəx] PRZYM.

ranzig

ranzig

drang [drɑŋ] RZ. r.m. geen l.mn.

1. drang (opwelling, neiging):

drang

Trieb r.m.

drang

Drang r.m.

drang

Hang r.m.

de drang naar rijkdom

der Drang zum Reichtum

de drang tot zelfbehoud

der Selbsterhaltungstrieb

2. drang (het dringen):

drang

Druck r.m.

wrang <wrange, wranger, wrangst> [vrɑŋ] PRZYM.

1. wrang (zerp):

wrang

herb

wrang

säuerlich

wrange appels

säuerliche Äpfel l.mn.

de wrange vruchten smaken przen.

die bitteren Früchte ernten

die wijn is wrang

dieser Wein ist herb

2. wrang (onaangenaam):

wrang

bitter

wrange spot przen.

bittere(r) Spott r.m.