Tłumaczenia dla hasła „blaf“ w niemiecko » niderlandzki słowniku

(Przełącz na niderlandzko » niemiecki)

blau [bl͜au ] PRZYM.

1. blau (Farbe):

blau

blauw

mit einem blauen Auge davonkommen

er redelijk goed afkomen

das Blaue Band NAUT.

de blauwe wimpel

ein blauer Brief

een ontslagbrief

ein blauer Brief

een mededeling aan de ouders over slechte prestaties van de leerling(e)

jdm blauen Dunst vormachen

iem op de mouw spelden [o. een rad voor de ogen draaien]

blaue Jung(en)s

jantjes

blaue Jung(en)s

matrozen

2. blau (betrunken):

blau

dronken

blau

bezopen

völlig blau sein

smoordronken [o. stomdronken] zijn

blau wie ein Eckhaus/eine Strandhaubitze/ein Veilchen

dronken als een kanon [o. Maleier] [o. dragonder]

3. blau GASTR. (im Sud gekocht):

blau

gekookt

Forelle blau

gekookte forel

blank [blaŋk] PRZYM.

blank

blank

blankes Entsetzen

pure ontzetting

blank sein przen.

platzak [o. blut] zijn

blanker Unsinn

klinkklare [o. volslagen] onzin

blass <blasser[o. blässer], blasseste[o. blässeste] > [blas] PRZYM.

blass

bleek

nur eine blasse Erinnerung

slechts [o. alleen maar] een vage herinnering

blasser Neid

pure nijd

Blag <Blags, Blagen> [blaːk] RZ. r.n. pej. pot.

Blag

blaag

Blag

snotneus

baff [baf] PRZYM. pot.

baff sein

paf staan

blöd [bløːt] PRZYM.

1. blöd pot. (dämlich):

blöd

stom

blöd

idioot

blöd

rot-

blöder Affe [o. Hund ] [o. Kerl ]!

stommeling!

blöde Gans!

stomme trut!

zu blöd!

wat stom!

2. blöd veraltet (geistig behindert):

blöd

zwakzinnig

blöd

idioot

bloß¹ [bloːs] PRZYM.

1. bloß (nackt, unbedeckt):

bloß

bloot

bloß

naakt

bloß

onbedekt

im bloßen Hemd

in zijn hemd

mit bloßem Kopf

blootshoofds

2. bloß (nichts anderes als):

das ist eine bloße Behauptung

dat is maar een loze bewering

es war bloßer Zufall

het was puur toeval

3. bloß (allein schon):

bloß

alleen al

(schon) der bloße Gedanke

de gedachte alleen al

Graf (Grä·fin) <Grafen, Grafen> [graːf] RZ. r.m. (r.ż.)

Graf (Grä·fin)

graaf(gravin) r.m. (r.ż.)

traf [traːf] CZ.

traf 3. pers l.poj. cz. prz. von treffen¹, treffen², treffen³, treffen⁴

Zobacz też treffen , treffen , treffen , treffen

ˈtref·fen⁴ <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfn̩] CZ. cz. bezosob.

wie es sich so trifft

zoals het toeval wil

wie es sich so trifft

als het (toevallig) zo uitkomt

wie es sich so trifft

als het zo treft

ˈtref·fen³ <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfn̩] CZ. cz. zwr.

1. treffen (mit jdm zusammenkommen):

treffen

samenkomen

treffen

ontmoeten

treffen

treffen

treffen

zien

2. treffen (sich treffen):

treffen

elkaar ontmoeten [o. treffen] [o. zien]

ˈtref·fen² <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfn̩] CZ. cz. przech.

1. treffen:

treffen (wiedergeben)

treffen

treffen (wiedergeben)

raken

treffen (begegnen)

ontmoeten

treffen (begegnen)

tegenkomen

der Vergleich trifft die Sache nicht

de vergelijking gaat aan de zaak voorbij

der Schlag soll dich treffen! pot.

val dood!

2. treffen (machen, nehmen):

treffen

nemen

treffen

treffen

treffen

maken

treffen

doen

treffen

tot stand brengen

eine Feststellung treffen

vaststellen

Maßnahmen treffen

maatregelen treffen [o. nemen]

3. treffen (stoßen auf):

treffen

stuiten (op)

treffen

tegenkomen

auf Missstände treffen

op wantoestanden stuiten

ˈtref·fen¹ <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfn̩] CZ. cz. nieprzech.

1. treffen (sein Ziel erreichen, mit einem Wurf, Schlag etc. erreichen):

treffen

treffen

treffen

raak zijn

treffen

raken

ins Tor treffen

scoren

mit einer Vermutung richtig treffen

het met een vermoeden bij het rechte eind hebben

getroffen!

raak!

getroffen! przen.

juist!

getroffen! przen.

goed (zo)!

2. treffen (antreffen):

treffen

(aan)treffen

treffen

stuiten

auf seltsame Dinge treffen

op merkwaardige [o. vreemde] dingen stuiten

auf seltsame Dinge treffen

merkwaardige [o. vreemde] dingen tegenkomen