Tłumaczenia dla hasła „Aufschieberitis“ w niemiecko » polski słowniku

a̱u̱f|schieben CZ. cz. przech. irr

1. aufschieben (öffnen):

aufschieben Schiebetür

rozsuwać [f. dk. rozsunąć]

2. aufschieben (zurückschieben):

aufschieben Riegel

odsuwać [f. dk. odsunąć]

3. aufschieben (verschieben):

etw [auf den nächsten Tag] aufschieben

przesunąć [lub odłożyć] coś [na następny dzień]

aufgeschoben ist nicht aufgehoben

co się odwlecze, to nie uciecze przysł.

4. aufschieben PR.:

aufschieben

odroczyć

aufschieben

zwlekać

aufschiebende Bedingung

warunek r.m. zawieszający

aufschiebende Wirkung des Widerspruchs/der Anfechtungsklage

zawieszający skutek r.m. sprzeciwu/powództwa zaskarżającego

I . a̱u̱f|schießen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. aufschießen:

aufschießen (wachsen) (Saat)

wybujać

aufschießen (Jugendlicher)

wyrastać [f. dk. wyrosnąć]

sie war ein aufgeschossenes, dürres Mädchen

[ona] była wyrośniętą, chudą dziewczyną

2. aufschießen (hochfahren):

aufschießen

zrywać [f. dk. zerwać] się

aus dem Sessel aufschießen

zerwać się z fotela

3. aufschießen (in die Höhe schießen):

aufschießen

buchać [f. dk. buchnąć]

aus dem brennenden Gebäude schossen die Flammen auf

z palącego się budynku buchnęły płomienie r.m. l.mn.

4. aufschießen podn. (entstehen):

aufschießen

pojawiać [f. dk. pojawić] się

in ihrer Brust schossen gemischte Gefühle auf

ogarnęły ją mieszane uczucia ntpl

II . a̱u̱f|schießen CZ. cz. przech. irr (durch Schießen öffnen)

aufschießen

otwierać [f. dk. otworzyć] strzałem

a̱u̱f|scheuern CZ. cz. przech.

sich C. die Haut aufscheuern

otrzeć sobie skórę

sich C. das Knie aufscheuern

otrzeć sobie kolano

a̱u̱f|schichten CZ. cz. przech.

aufschichten

układać [f. dk. ułożyć] w stos

A̱u̱fschneiderin <‑, ‑nen> RZ. r.ż. pej. pot.

Aufschneiderin → Aufschneider

Zobacz też Aufschneider

A̱u̱fschneider(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.) pej. pot.

Aufschneider(in)

chwalipięta r.m. o r.ż. pot.

Aufschneider(in)

blagier r.m. pot.

I . a̱u̱f|schließen CZ. cz. przech. irr

aufschließen Schrank:

aufschließen

otwierać [f. dk. otworzyć]

II . a̱u̱f|schließen CZ. cz. nieprzech. irr

1. aufschließen:

[jdm] aufschließen

otwierać [f. dk. otworzyć] się [przed kimś]

2. aufschließen SPORT (einholen):

zu jdm aufschließen

doganiać [f. dk. dogonić] kogoś

I . a̱u̱f|schneiden CZ. cz. przech. irr

1. aufschneiden (tranchieren):

aufschneiden Kuchen, Torte, Braten

kroić [f. dk. po‑]

2. aufschneiden (auseinander schneiden):

aufschneiden Knoten, Verpackung

rozcinać [f. dk. rozciąć]

3. aufschneiden MED.:

aufschneiden Geschwür

przecinać [f. dk. przeciąć]

II . a̱u̱f|schneiden CZ. cz. nieprzech. irr pej. pot. (prahlen)

aufschneiden

przechwalać się

aufschneiden

blagować pot.