Tłumaczenia dla hasła „Klaro“ w niemiecko » polski słowniku

Kla̱re(r) <‑n, ‑n> [ˈklaːrɐ] RZ. r.m. dekl wie przym. pot. (Schnaps)

Klare

czysta r.ż. [wódka]

klạck [klak] WK

klack → klacks

Zobacz też klacks

klạcks [klaks] WK

klacks

klap

klạmm [klam] PRZYM.

1. klamm (steif):

klamm Füße, Finger

zdrętwiały

2. klamm (nass):

klamm Wäsche

wilgotny

3. klamm sl (knapp bei Kasse):

klamm sein

nie być przy forsie pot.

klạng [klaŋ] CZ. cz. nieprzech.

klang cz. prz. von klingen

Zobacz też klingen

klịngen <klingt, klang, geklungen> [ˈklɪŋən] CZ. cz. nieprzech.

1. klingen:

klingen (erklingen) (Glocke)

rozbrzmiewać

klingen (Gläser)

dzwonić [f. dk. za‑]

2. klingen (tönen):

hohl klingen (Behälter, Wand)

wydawać [f. dk. wydać] głuchy dźwięk

hell/rau klingen (Stimme)

brzmieć jasno/ochryple

3. klingen (sich anhören):

das Lied klingt schön

ta piosenka r.ż. brzmi ładnie

das klingt gut/interessant

to brzmi nieźle/interesująco

das klingt ja, als ob ...

to brzmi, jak gdyby...

I . klä̱ren [ˈklɛːrən] CZ. cz. przech.

1. klären (aufklären):

klären Problem, Frage

wyjaśniać [f. dk. wyjaśnić]

2. klären (reinigen):

klären Abwässer

oczyszczać [f. dk. oczyścić]

II . klä̱ren [ˈklɛːrən] CZ. cz. zwr.

1. klären:

klären (sich aufklären) (Missverständnis, Problem)

wyjaśniać [f. dk. wyjaśnić] się

die Frage [o. die Angelegenheit] hat sich geklärt

kwestia została wyjaśniona

2. klären:

klären (sauber werden) (Wasser)

być oczyszczanym

klạcks [klaks] WK

klacks

klap

I . kla̱gen [ˈklaːgən] CZ. cz. nieprzech.

1. klagen (sich beschweren):

[über etw B.] klagen

użalać [lub żalić] się [na coś]

[über etw B.] klagen

skarżyć się [lub narzekać] na coś

über Bauchschmerzen klagen

skarżyć się na bóle brzucha

ohne zu klagen

nie skarżąc [lub użalając] się

ich kann nicht klagen

nie mogę narzekać

2. klagen PR.:

klagen

pozywać [f. dk. pozwać]

klagen

skarżyć

[gegen jdn] klagen

wnosić [f. dk. wnieść] powództwo [przeciwko komuś]

auf Schadenersatz klagen

wnieść powództwo o odszkodowanie

auf Erfüllung klagen

pozwać o spełnienie [lub wykonanie] [zobowiązania]

II . kla̱gen [ˈklaːgən] CZ. cz. przech.

1. klagen (äußern):

jdm sein Leid/seine Not klagen

skarżyć [f. dk. po‑] się komuś [lub przed kimś] na swoją niedolę/nędzę

2. klagen austr. → verklagen

Zobacz też verklagen

verkla̱gen* CZ. cz. przech.

jdn [wegen etw] verklagen

skarżyć [f. dk. za‑] kogoś [za coś]

jdn/eine Firma auf Schadenersatz B. verklagen

zaskarżyć kogoś/firmę o odszkodowanie

sie verklagte ihn auf Unterhaltszahlung

pozwała go do sądu o alimenty

klạsse [ˈklasə] PRZYM. inv pot.

klasse

super pot.

klasse

ekstra pot.

I . kla̱u̱en [ˈklaʊən] CZ. cz. przech. pot.

1. klauen (stehlen):

jdm etw klauen

buchnąć [lub zwędzić] komuś coś pot.

2. klauen fig (plagiieren):

klauen

popełniać [f. dk. popełnić] plagiat

II . kla̱u̱en [ˈklaʊən] CZ. cz. nieprzech. pot.

klauen

kraść

beim Klauen erwischt werden

zostać przyłapanym na kradzieży

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

niemiecki

Als Klaro zufällig einen Flohmarkt entdeckt, sind die Zwillinge vor lauter Neugierde kaum zu stoppen.

de.wikipedia.org