Tłumaczenia dla hasła „ankle“ w niemiecko » polski słowniku

I . ạn|kleben CZ. cz. przech.

ankleben

przyklejać [f. dk. przykleić]

„Plakate ankleben verboten!“

„zakaz przyklejania plakatów!”

ein Plakat an die [o. der] Wand ankleben

przykleić plakat na ścianie

II . ạn|kleben CZ. cz. nieprzech. +sein

ankleben

kleić się

ankleben

przylepiać [f. dk. przylepić] się

der Teig klebt an der Schüssel an

ciasto r.n. klei [lub przykleja] się do miski

I . ạn|klagen CZ. cz. przech.

1. anklagen PR.:

anklagen

oskarżać [f. dk. oskarżyć]

er wurde wegen des Hochverrats angeklagt

[on] został oskarżony o zdradę stanu

angeklagt sein

być oskarżonym

2. anklagen (anprangern):

anklagen Missstände, Politik

krytykować [f. dk. s‑]

anklagen Missstände, Politik

potępiać [f. dk. potępić]

anklagen Missstände, Politik

piętnować [f. dk. na‑]

3. anklagen (beschuldigen):

anklagen

obwiniać [f. dk. obwinić]

II . ạn|klagen CZ. cz. nieprzech.

anklagen (Person)

oskarżać [f. dk. oskarżyć]

anklagen (Rede)

zarzucać [f. dk. zarzucić]

Ạnklage <‑, ‑n> RZ. r.ż.

1. Anklage bez l.mn. PR. (Tatvorwurf):

Anklage

oskarżenie r.n.

Zeuge der Anklage

świadek r.m. oskarżenia

gegen jdn Anklage [wegen etw] erheben

wystąpić z oskarżeniem przeciwko komuś [o coś]

[wegen etw] unter Anklage stehen

być oskarżonym [o coś]

jdn unter Anklage stellen

postawić kogoś w stan oskarżenia

2. Anklage bez l.mn. PR. (Anklagevertreter):

Anklage

oskarżyciel r.m. publiczny

die Anklage vertreten

reprezentować oskarżenie

3. Anklage (Vorwurf, Klage):

Anklage

zarzut r.m.

I . ạn|kleiden CZ. cz. przech. podn.

ankleiden

odziewać [f. dk. odziać ]alt

II . ạn|kleiden CZ. cz. zwr. podn.

ankleiden

przyodziewać [f. dk. przyodziać] się alt

kleiden Sie sich bitte an!

proszę się przyodziać!

ạn|kläffen CZ. cz. przech. pot.

jdn ankläffen

ujadać na kogoś

I . ạnklagend PRZYM.

anklagend Stimme:

anklagend

oskarżycielski

II . ạnklagend PRZYSŁ.

anklagend ansehen:

anklagend

z wyrzutem

ạn|klicken CZ. cz. przech. INF.

anklicken

klikać [f. dk. kliknąć]

ạn|klingen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. anklingen (spürbar werden):

anklingen

być wyczuwalnym

2. anklingen (erinnern):

an etw anklingen

przypominać coś

ạn|klopfen CZ. cz. nieprzech.

1. anklopfen (anpochen):

anklopfen

pukać [f. dk. za‑]

er trat ein ohne anzuklopfen

[on] wszedł bez pukania

2. anklopfen pot. (bitten):

anklopfen

prosić [f. dk. po‑]

er klopft mich wieder um Geld an

on prosi mnie znów o pieniądze

ạnkern [ˈaŋkɐn] CZ. cz. nieprzech. NAUT.

1. ankern (den Anker werfen):

ankern

zarzucać [f. dk. zarzucić] kotwicę

2. ankern (vor Anker liegen):

ankern

stać na kotwicy

Ạnkläger(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.) PR.

Ankläger(in)

oskarżyciel r.m.

öffentlicher Ankläger

oskarżyciel publiczny

öffentlicher Ankläger

prokurator r.m.

I . ạn|klammern CZ. cz. przech.

1. anklammern (befestigen):

anklammern Wäsche

przyczepiać [f. dk. przyczepić] klamerkami

beim Trocknen darf die Bluse nicht an der Leine angeklammert werden

podczas suszenia nie wolno przypinać bluzki klamerkami do sznura

2. anklammern (mit Büroklammern):

anklammern

przyczepiać [f. dk. przyczepić] spinaczem

er hat ein Lichtbild an den [o. dem] Lebenslauf angeklammert

[on] przyczepił spinaczem zdjęcie do życiorysu

II . ạn|klammern CZ. cz. zwr. (sich festhalten)

das kleine Kind klammert sich an die [o. der] Mutter an

małe dziecko trzyma się matki

sich an eine Hoffnung anklammern fig

chwytać się nadziei fig

ạn|klingeln CZ. cz. nieprzech., cz. przech. REG pot.

bei jdm anklingeln

dzwonić [f. dk. za‑] do kogoś