niemiecko » polski

bụckelig PRZYM.

buckelig → bucklig

Zobacz też bucklig

bụcklig PRZYM. pot.

1. bucklig (mit Buckel versehen):

Bụckel <‑s, ‑> [ˈbʊkəl] RZ. r.m.

3. Buckel pot. (Bergkuppe):

4. Buckel (Wölbung):

wypukłość r.ż.

bụ̈cken [ˈbʏkən] CZ. cz. zwr.

Zobacz też gebückt

I . gebụ̈ckt PRZYM.

II . gebụ̈ckt PRZYSŁ.

bụcklig PRZYM. pot.

1. bucklig (mit Buckel versehen):

Bukẹtt <‑s, ‑s [o. ‑e]> [bu​ˈkɛt] RZ. r.n. (Strauß, Duft)

bukiet r.m.

Hụcke <‑, ‑n’> [ˈhʊkə] RZ. r.ż. REG

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski