Tłumaczenia dla hasła „egali“ w niemiecko » polski słowniku

I . ega̱l [e​ˈgaːl] PRZYM.

1. egal pot. (gleichgültig):

egal

obojętny

[jdm] egal sein

być [komuś] obojętnym

das ist mir egal

to jest mi obojętne

das kann dir doch egal sein

przecież tobie to nie robi różnicy

2. egal (gleich aussehend):

egal Stühle

jednakowy

II . ega̱l [e​ˈgaːl] PRZYSŁ.

1. egal pot. (gleichgültig):

egal, wer/was/wie/wo/warum ...

obojętnie, kto/co/jak/gdzie/dlaczego...

[ganz] egal

wszystko jedno

egal mit wem

wszystko jedno z kim

2. egal (gleich):

egal schneiden

jednakowo

I . lega̱l [le​ˈgaːl] PRZYM.

legal Weg:

legal

legalny

II . lega̱l [le​ˈgaːl] PRZYSŁ.

legal erwerben:

legal

legalnie

Rega̱l <‑s, ‑e> [re​ˈgaːl] RZ. r.n. a. MUS

Regal (Ablage, Gestell)

regał r.m.

Ka̱li <‑s, ‑s> [ˈkaːli] RZ. r.n. l.mn. selten CHEM.

Kali

węglan r.m. potasu

Alka̱li <‑s, ‑en> [al​ˈkaːli, ˈalkali] RZ. r.n. meist l.mn. CHEM.

Alkali

zasada r.ż.

Alkali

alkalia l.mn.

Halali̱ <‑s, ‑[s]> [hala​ˈliː] RZ. r.n. (Jagdruf)

Halali

[sygnał r.m. ] halali

zum Halali blasen

odegrać sygnał halali

Phạllen RZ., Phạlli RZ.

Phallen l.mn. od → Phallus

Zobacz też Phallus

Phạllus <‑, ‑se [o. Phallen] [o. Phalli]> [ˈfalʊs, pl: ˈfali] RZ. r.m. podn.

Phallus

fallus r.m. podn.

gạllig [ˈgalɪç] PRZYM. a. fig

gallig → gallenbitter

Zobacz też gallenbitter

gạllenbitter PRZYM.

gallenbitter

gorzki jak piołun [lub pieprz]

der Hustensaft ist gallenbitter

ten syrop r.m. na kaszel jest gorzki jak piołun

bega̱bt [bə​ˈgaːpt] PRZYM.

begabt

zdolny

hoch begabt

wybitnie uzdolniony

ein begabtes Wunderkind

wybitnie uzdolnione dziecko r.n.

durchschnittlich/vielseitig begabt sein

być przeciętnie/wszechstronnie uzdolnionym

künstlerisch begabt sein

być uzdolnionym artystycznie

für eine Aufgabe begabt sein

być zdolnym do wykonania zadania

begạnn [bə​ˈgan] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

begann cz. prz. von beginnen

Zobacz też beginnen

I . begịnnen <beginnt, begann, begonnen> CZ. cz. nieprzech.

beginnen

zaczynać [f. dk. zacząć] się

beginnen

rozpoczynać [f. dk. rozpocząć] się

wieder beginnen

zacząć się od nowa

es beginnt zu regnen

zaczyna padać

der Unterricht beginnt um 8 Uhr

lekcje r.ż. l.mn. zaczynają się o godzinie ósmej

II . begịnnen <beginnt, begann, begonnen> CZ. cz. przech.

beginnen (anfangen):

beginnen

zacząć

beginnen

rozpocząć

wie sollte er es beginnen sie auf sich aufmerksam zu machen? podn.

jak powinien zacząć, by zwrócić na siebie jej uwagę?

zwroty:

wer viel beginnt, zu nichts es bringt przysł.

chwytać dwie sroki za ogon pot.