Tłumaczenia dla hasła „hintenüberwerfen“ w niemiecko » polski słowniku

hinü̱ber|werfen CZ. cz. przech. irr

hinüberwerfen

rzucać [f. dk. rzucić] na drugą stronę

einen Ball in den Nachbargarten hinüberwerfen

przerzucać [f. dk. przerzucić] piłkę do ogrodu sąsiada

hinụnter|werfen CZ. cz. przech. irr

hinunterwerfen

zrzucać [f. dk. zrzucić]

jdm etw vom Balkon hinunterwerfen

zrzucić komuś coś z balkonu

herü̱ber|werfen CZ. cz. przech. irr

herüberwerfen

rzucać [f. dk. rzucić] w tę stronę

herüberwerfen

przerzucać [f. dk. przerzucić] na tę stronę

wirf das Seil [zu uns] herüber!

rzuć [nam] linę!

I . unterwẹrfen* [ʊntɐ​ˈvɛrfən] CZ. cz. przech. irr

1. unterwerfen (unterjochen):

unterwerfen Gebiet, Volk

ujarzmiać [f. dk. ujarzmić]

unterwerfen Gebiet, Volk

podbijać [f. dk. podbić]

2. unterwerfen (unterziehen):

jdn einer Sache C. unterwerfen

poddawać [f. dk. poddać] kogoś czemuś

einem Verhör unterwerfen

poddać przesłuchaniu

etw C. unterworfen sein

być zależnym od czegoś

II . unterwẹrfen* [ʊntɐ​ˈvɛrfən] CZ. cz. zwr. irr

sich einer Sache C. unterwerfen

poddawać [f. dk. poddać] się czemuś

sich jds Anordnungen unterwerfen

podporządkowywać [f. dk. podporządkować] się czyimś zarządzeniom

der kleine Staat hat sich seinen Angreifern nie unterworfen

to małe państwo r.n. nigdy nie poddało się agresorom

I . ni̱e̱der|werfen CZ. cz. przech. irr

1. niederwerfen podn. (besiegen):

niederwerfen Gegner

powalić

2. niederwerfen podn. (niederschlagen):

niederwerfen Aufstand

tłumić [f. dk. s‑]

3. niederwerfen (erschüttern):

niederwerfen

poruszać [f. dk. poruszyć]

niederwerfen

wstrząsać [f. dk. wstrząsnąć]

II . ni̱e̱der|werfen CZ. cz. zwr. irr

sich [vor jdm] niederwerfen

padać [f. dk. paść] [przed kimś] na kolana

herụnter|werfen CZ. cz. przech. irr

etw [von etw] herunterwerfen

zrzucać [f. dk. zrzucić] coś [skądś]

etw zu jdm herunterwerfen

zrzucić coś komuś

hina̱u̱s|werfen CZ. cz. przech. irr

1. hinauswerfen (wegwerfen):

hinauswerfen

wyrzucać [f. dk. wyrzucić]

Geld zum Fenster hinauswerfen pot.

wyrzucać pieniądze w błoto

2. hinauswerfen pot. (vor die Tür setzen):

hinauswerfen

wyrzucać [f. dk. wyrzucić] [za drzwi]

3. hinauswerfen pot. (entlassen):

hinauswerfen

wyrzucać [f. dk. wyrzucić]

hinauswerfen

wywalać [f. dk. wywalić ]pot.

mein Chef hat heute zwei Mitarbeiter hinausgeworfen

mój szef r.m. wyrzucił dzisiaj dwóch pracowników [z pracy]

hinterhe̱r|laufen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. hinterherlaufen (folgen):

jdm hinterherlaufen

biec [f. dk. po‑] za kimś

2. hinterherlaufen pot. (sich bemühen):

jdm/einer Sache hinterherlaufen

biegać [lub latać] za kimś/czymś pot.

hintenü̱ber [ˈ--​ˈ--] PRZYSŁ.

hintenüber

do tyłu

hintenüber

za siebie

überwẹrfen*¹ [--​ˈ--] CZ. cz. zwr. irr (in Streit geraten)

sich mit jdm überwerfen

poróżnić się z kimś

ich habe mich mit ihm überworfen

poróżniłem się z nim

I . hịn|werfen CZ. cz. przech. irr

1. hinwerfen (zuwerfen):

jdm etw hinwerfen

rzucać [f. dk. rzucić] komuś coś

einen Blick hinwerfen fig

rzucić okiem fig

2. hinwerfen pot. (aufgeben):

hinwerfen Arbeit

porzucać [f. dk. porzucić]

hinwerfen Kram

rzucać [f. dk. rzucić ]pot.

3. hinwerfen (beiläufig erwähnen):

hinwerfen Bemerkung

rzucać [f. dk. rzucić ]pot.

etw nur so hinwerfen

wspomnieć o czymś mimochodem

4. hinwerfen (flüchtig zu Papier bringen):

hinwerfen

nakreślać [f. dk. nakreślić]

hinwerfen

naszkicować

eine Zeichnung auf das Papier hinwerfen

naszkicować rysunek na papierze

II . hịn|werfen CZ. cz. zwr. irr

sich vor jdn/etw hinwerfen

rzucać [f. dk. rzucić] się przed kogoś/coś

Spe̱e̱rwerfen <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n. SPORT

Speerwerfen

rzut r.m. oszczepem

Hịntertreffen RZ. r.n.

[gegenüber jdm] ins Hintertreffen geraten

znaleźć się w gorszej pozycji [od kogoś]

[jdm gegenüber] im Hintertreffen sein

być w gorszej pozycji [od kogoś]