Tłumaczenia dla hasła „probare“ w niemiecko » polski słowniku

(Przełącz na polsko » niemiecki)

proba̱t [pro​ˈbaːt] PRZYM. podn.

1. probat (bewährt):

probat

wypróbowany

probat

skuteczny

ein probates Mittel

wypróbowany środek r.m.

2. probat (tauglich):

probat

przydatny

probat

nadający się

eine probate Maßnahme

przydatny sposób r.m.

Isobare <‑, ‑n> [izo​ˈbaːrə] RZ. r.ż. METEO

Isobare

izobara r.ż.

Probạnd(in) <‑en, ‑en; ‑, ‑nen> [pro​ˈbant] RZ. r.m.(r.ż.)

1. Proband (Testperson):

Proband(in) MED., PSYCH.

osoba r.ż. testowana

Proband(in) MED., PSYCH.

tester r.m.

2. Proband PR. (auf Bewährung entlassener Sträfling):

Proband(in)

zwolniony(-a) r.m.(r.ż.) warunkowo

Pro̱be <‑, ‑n> [ˈproːbə] RZ. r.ż.

1. Probe (Versuch, Test, Prüfung):

Probe

próba r.ż.

Probe

test r.m.

die Probe bestehen

wytrzymać próbę

etw Probe laufen lassen

uruchamiać [f. dk. uruchomić] coś na próbę

Probe fahren

odbyć jazdę próbną

ein Auto Probe fahren

testować [f. dk. prze‑] samochód

Probe laufen

biec [f. dk. po‑] na próbę

auf [o. zur] Probe

na próbę

jds Geduld auf die Probe stellen

wystawiać [f. dk. wystawić] czyjąś cierpliwość na próbę

er wurde auf die Probe gestellt

został wystawiony na próbę

er wurde auf Probe eingestellt

został zatrudniony na okres próbny

die Probe aufs Exempel machen

sprawdzać [f. dk. sprawdzić] teorię w praktyce

2. Probe (Warenprobe):

Probe

próbka r.ż. [towaru]

eine Probe entnehmen [o. ziehen]

pobierać [f. dk. pobrać] próbkę

der Probe entsprechend

zgodny z próbką

laut beiliegender Probe

zgodnie z załączoną próbką

kostenlose Probe

bezpłatna próbka

3. Probe (Prüfmenge, Beweis: von Blut, eines Gesteins, einer Aufführung):

Probe a. MUS, THEAT

prób[k]a r.ż.

I . pro̱ben [ˈproːbən] CZ. cz. przech. (einstudieren)

proben Theaterszene

próbować

proben Theaterszene

ćwiczyć

II . pro̱ben [ˈproːbən] CZ. cz. nieprzech. (üben)

proben

odbywać [f. dk. odbyć] próbę

profa̱n [pro​ˈfaːn] PRZYM. podn.

1. profan (alltäglich):

profan

powszedni

2. profan (nicht sakral):

profan

świecki

I . prọper [ˈprɔpɐ] PRZYM. pot.

1. proper (gepflegt, gefällig):

proper

schludny

ein properer junger Mann

zadbany młody człowiek r.m.

2. proper (sauber, ordentlich):

proper

czysty

3. proper (sorgfältig):

proper

staranny

II . prọper [ˈprɔpɐ] PRZYSŁ. pot.

1. proper (gepflegt):

proper aussehen

schludnie

2. proper (solide):

proper ausführen

starannie

er hat die Arbeit proper gemacht

on starannie wykonał tę pracę