Tłumaczenia dla hasła „schleswigerin“ w niemiecko » polski słowniku

(Przełącz na polsko » niemiecki)

Schlẹmmerin <‑, ‑nen> RZ. r.ż.

Schlemmerin → Schlemmer

Zobacz też Schlemmer

Schlẹmmer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.)

Schlemmer(in)

łasuch r.m. pot.

Schlọsserin <‑, ‑nen> RZ. r.ż.

Schlosserin → Schlosser

Zobacz też Schlosser

Schlọsser(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈʃlɔsɐ] RZ. r.m.(r.ż.)

Schlosser(in)

ślusarz r.m.

Schle̱sien <‑s, bez l.mn. > [ˈʃleːzi̯ən] RZ. r.n.

Schlesien

Śląsk r.m.

Schle̱sier(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ʃleːzi̯ɐ] RZ. r.m.(r.ż.)

Schlesier(in)

Ślązak(-aczka) r.m. (r.ż.)

schle̱u̱nige(r, s) [ˈʃlɔɪnɪgə] PRZYM. podn.

schleunige

szybki

schleunige

prędki

schleunige

natychmiastowy

schleunige

[po]śpieszny

I . schle̱i̱fen¹ <schleift, schleifte, geschleift> [ˈʃlaɪfən] CZ. cz. przech.

1. schleifen (ziehen):

jdn/etw zur Tür schleifen

ciągnąć [f. dk. po‑] kogoś/coś do drzwi

den schweren Koffer über den Bahnsteig schleifen

wlec ciężką walizkę po peronie pot.

2. schleifen fig (zum Mitkommen überreden):

sie hat ihre kleine Schwester mit in die Disko geschleift

zaciągnęła [lub zawlokła] swoją młodszą siostrę do dyskoteki pot.

jdn ins Kino schleifen fig

zaciągnąć kogoś do kina pot.

3. schleifen (niederreißen):

schleifen

burzyć [f. dk. z‑]

II . schle̱i̱fen¹ <schleift, schleifte, geschleift> [ˈʃlaɪfən] CZ. cz. nieprzech.

1. schleifen +haben o sein (reiben):

[an etw C.] schleifen (Fahrradkette, Blech)

trzeć [o coś]

die Kupplung schleifen lassen

trzeć sprzęgło

die Kette schleift am Schutzblech

łańcuch r.m. obciera błotnik

2. schleifen +haben o sein (gleiten):

[auf dem Boden] schleifen (Kleid)

ciągnąć się [po ziemi]

die Schleppe schleift über den Fußboden

tren r.m. ciągnie się po ziemi

etw schleifen lassen pot.

odpuścić sobie coś pot.

du kannst deine Arbeit nicht länger schleifen lassen

nie możesz dłużej zaniedbywać swojej pracy

schle̱i̱men CZ. cz. nieprzech.

1. schleimen (Schleim absondern):

schleimen

wydzielać [f. dk. wydzielić] śluz [lub flegmę]

2. schleimen pej.:

schleimen

kadzić [f. dk. pod‑] komuś fig pot.

bei jdm schleimen

schlebiać komuś

bei jdm schleimen

podlizywać [f. dk. podlizać] się pot.

Schle̱swig-Họlstein <‑s, bez l.mn. > [ˈʃleːsvɪç​ˈhɔlʃtaɪn] RZ. r.n.

Schleswig-Holstein

Szlezwik-Holsztyn r.m.

Schlạchterin <‑, ‑nen> RZ. r.ż. połnocnoniem., Schlạ̈chterin RZ. r.ż. <‑, ‑nen> połnocnoniem.

Schlachterin → Schlachter, → Schlächter

Zobacz też Schlachter

Schlạchter(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈʃlaxtɐ] RZ. r.m.(r.ż.) połnocnoniem., Schlạ̈chter (in) [ˈʃlɛçtɐ] RZ. r.m.(r.ż.) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> połnocnoniem.

Schlachter(in)

rzeźnik(-iczka) r.m. (r.ż.)

schle̱sisch PRZYM.

schlesisch

śląski

Glä̱u̱bigerin <‑, ‑nen> RZ. r.ż.

Gläubigerin PR., WIRTSCH → Gläubiger

Zobacz też Gläubiger

Glä̱u̱biger(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.)

Gläubiger(in) PR., WIRTSCH

wierzyciel(ka) r.m. (r.ż.)

Schle̱i̱er <‑s, ‑> [ˈʃlaɪɐ] RZ. r.m.

1. Schleier (für Gesicht, Kopf):

Schleier

welon r.m.

alles wie durch einen Schleier sehen

widzieć wszystko jak przez mgłę

den Schleier von etw lüften podn.

uchylać [f. dk. uchylić] rąbka tajemnicy

den Schleier des Vergessens über etw breiten podn.

puszczać [f. dk. puścić] coś w niepamięć

2. Schleier FOTO:

Schleier

zadymienie r.n.

3. Schleier (Dunst):

Schleier

welon r.m. mgły podn.

I . schlẹcken [ˈʃlɛkən] CZ. cz. nieprzech.

1. schlecken (naschen):

schlecken

łasować pot.

2. schlecken (lecken):

an einem Eis schlecken

lizać [f. dk. po‑] lody

II . schlẹcken [ˈʃlɛkən] CZ. cz. przech. REG

schlecken Milch:

schlecken

chłeptać pot.

Schle̱i̱fer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.)

1. Schleifer (Facharbeiter):

Schleifer(in)

szlifierz r.m.

2. Schleifer sl WOJSK. (Ausbilder):

Schleifer(in)

instruktor r.m.

3. Schleifer (Tanz):

Schleifer(in)

schleifer r.m. (odmiana walca)

Schle̱i̱mer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈʃlaɪmɐ] RZ. r.m.(r.ż.) pej.

Schleimer → Schleicher(in)