niemiecko » polski

wịch [vɪç] CZ. cz. nieprzech.

wich cz. prz. von weichen

Zobacz też weichen

I . wịchsen [ˈvɪksən] CZ. cz. nieprzech. wulg. (onanieren)

walić [f. dk. z‑] konia wulg.

II . wịchsen [ˈvɪksən] CZ. cz. przech.

1. wichsen pot. (polieren):

polerować [f. dk. wy‑]
pastować [f. dk. wy‑]
glansować [f. dk. wy‑] coś

2. wichsen REG (verprügeln):

dostać w gębę pot.

I . wịchtig [ˈvɪçtɪç] PRZYM.

II . wịchtig [ˈvɪçtɪç] PRZYSŁ.

Ho̱chruf <‑[e]s, ‑e> RZ. r.m.

Na̱chruf <‑[e]s, ‑e> RZ. r.m.

I . wịschen [ˈvɪʃən] CZ. cz. przech.

3. wischen CH (fegen):

zamiatać [f. dk. zamieść]

II . wịschen [ˈvɪʃən] CZ. cz. nieprzech.

2. wischen +haben CH (fegen):

zamiatać [f. dk. zamieść]

3. wischen +sein (sich schnell bewegen):

Wịcht <‑[e]s, ‑e> [vɪçt] RZ. r.m.

1. Wicht (Kind):

berbeć r.m. pot.

2. Wicht pej.:

wymoczek r.m.

3. Wicht → Wichtelmännchen

Zobacz też Wichtelmännchen

Wịchtelmännchen <‑s, ‑> [ˈvɪçtəlmɛnçən] RZ. r.n.

Wịchse1 <‑, ‑n> [ˈvɪksə] RZ. r.ż. pot.

Wichse (Schuhcreme):

pasta r.ż. do obuwia

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski