Tłumaczenia dla hasła „wrijven“ w niemiecko » polski słowniku

wrịngen <wringt, wrang, gewrungen> [ˈvrɪŋən] CZ. cz. przech.

wringen Lappen, Wäsche:

wringen

wykręcać [f. dk. wykręcić]

wringen

wyżymać [f. dk. wyżąć]

das Wasser aus etw wringen

wyżąć [lub wycisnąć] z czegoś wodę

hi̱e̱ven [ˈhiːfən, ˈhiːvən] CZ. cz. przech.

1. hieven NAUT.:

hieven

podnosić [f. dk. podnieść]

Anker hieven

podnieść kotwicę

2. hieven pot.:

jdn/etw hieven

wciągać [f. dk. wciągnąć] kogoś/coś na górę

Brịxen <‑s, bez l.mn. > [ˈbrɪksən] RZ. r.n.

Brixen

Brixen r.n.

Iriden, Irides RZ.

Iriden l.mn. od → Iris

Zobacz też Iris , Iris

I̱ris² <‑, ‑ [o. Iriden] [o. Irides]> [ˈiːrɪs, pl: i​ˈriːdən] RZ. r.ż. ANAT.

Iris

tęczówka r.ż.

I̱ris¹ <‑, ‑> [ˈiːrɪs] RZ. r.ż. BOT.

Iris

irys r.m.

I . rịngen <ringt, rang, gerungen> [ˈrɪŋən] CZ. cz. nieprzech.

1. ringen (kämpfen):

[mit jdm] ringen

walczyć [z kimś]

ums Überleben ringen

walczyć o przetrwanie

mit dem Tod ringen fig

walczyć ze śmiercią fig

2. ringen fig (zu bezwingen versuchen):

mit einem Problem ringen

zmagać się z problemem

mit seinem Schicksal ringen

borykać się z przeciwnościami losu

ich habe lange mit mir ringen müssen

długo musiałem walczyć ze sobą fig

3. ringen (schnappen):

nach Atem [o. Luft] ringen

łapać oddech [lub powietrze] fig

4. ringen (sich bemühen):

um Fassung ringen

starać się opanować

nach Worten [o. um Worte] ringen

nie móc znaleźć słów

II . rịngen <ringt, rang, gerungen> [ˈrɪŋən] CZ. cz. przech. podn.

1. ringen (die Handflächen aneinander reiben):

die Hände ringen

załamywać ręce

2. ringen (aus der Hand reißen):

jdm etw aus der Hand/den Händen ringen

wyrywać [f. dk. wyrwać] komuś coś z ręki/rąk

rịnnen <rinnt, rann, geronnen> [ˈrɪnən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. rinnen:

rinnen (fließen, rieseln) (Blut)

cieknąć

rinnen (fließen, rieseln) (Blut)

ciec

rinnen (Bach)

płynąć

rinnen (Tränen, Schweiß)

spływać [f. dk. spłynąć]

Sand durch die Finger rinnen lassen

przesypywać piasek przez palce

2. rinnen (herausfließen, -rieseln):

rinnen

wyciekać [f. dk. wyciec]

Blut rann ihm aus der Wunde

z rany ciekła mu krew r.ż.

3. rinnen fig (verfließen):

die Zeit rinnt [dahin]

czas r.m. ucieka