Tłumaczenia dla hasła „zusammenknallte“ w niemiecko » polski słowniku

zusạmmen|knüllen CZ. cz. przech.

zusammenknüllen

zmiąć

zusạmmen|knoten CZ. cz. przech.

[wieder] zusammenknoten

[ponownie] związywać [f. dk. związać]

zusạmmen|falten CZ. cz. przech.

zusammenfalten Papier, Stoff, Hände:

zusammenfalten

składać [f. dk. złożyć]

I . zusạmmen|halten CZ. cz. nieprzech. irr

1. zusammenhalten:

zusammenhalten (fest verbunden bleiben) (Teile)

trzymać się

2. zusammenhalten (zueinander halten):

zusammenhalten

trzymać się razem

zusammenhalten

trzymać sztamę pot.

wie Pech und Schwefel zusammenhalten

być nierozerwalnie związanym

II . zusạmmen|halten CZ. cz. przech. irr

1. zusammenhalten (am Auseinanderstreben hindern):

zusammenhalten Gruppe

trzymać [f. dk. u‑] razem [lub w kupie]

zusammenhalten Geld

trzymać

seine Gedanken zusammenhalten

skupić myśli

seine Ersparnisse zusammenhalten

nie wydawać swoich oszczędności

Essen und Trinken hält Leib und Seele zusammen fig

trzeba jeść, aby żyć

2. zusammenhalten (verbinden):

zusammenhalten

łączyć

zusạmmen|prallen CZ. cz. nieprzech. +sein (Fahrzeuge)

zusammenprallen

zderzyć się

mit den Köpfen zusammenprallen

zderzyć się głowami

I . zusạmmen|ballen CZ. cz. przech.

zusammenballen Schnee

lepić [f. dk. zlepić]

zusammenballen Papier

zgniatać [f. dk. zgnieść]

zusammenballen Faust

zaciskać [f. dk. zacisnąć]

II . zusạmmen|ballen CZ. cz. zwr.

sich zusammenballen

skupiać [f. dk. skupić] się

sich zusammenballen

zbijać [f. dk. zbić] się

am Himmel ballen sich dunkle Wolken zusammen

na niebie kłębią się ciemne chmury r.ż. l.mn.

zusạmmen|fallen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. zusammenfallen (einstürzen):

zusammenfallen

zawalić się [lub runąć]

2. zusammenfallen (in sich einsinken):

zusammenfallen

zapadać [f. dk. zapaść] się

3. zusammenfallen (sich ereignen):

zusammenfallen Termine

nakładać [f. dk. nałożyć] się

[mit etw] zusammenfallen (Ereignis)

zbiegać [f. dk. zbiec lub zbiegnąć] się [z czymś]

zusạmmen|kneifen CZ. cz. przech. irr

zusammenkneifen

zaciskać [f. dk. zacisnąć]

I . zusạmmen|klappen CZ. cz. przech.

zusammenklappen Taschenmesser

zamykać [f. dk. zamknąć]

zusammenklappen Klappstuhl, Tisch

składać [f. dk. złożyć]

II . zusạmmen|klappen CZ. cz. nieprzech. +sein

1. zusammenklappen (zusammenbrechen):

vor Erschöpfung zusammenklappen

padać ze zmęczenia

2. zusammenklappen pot. (kollabieren):

zusammenklappen

załamywać [f. dk. załamać] się

zusạmmen|kratzen CZ. cz. przech. pot.

seine letzten Ersparnisse zusammenkratzen

wyskrobać swoje ostatnie oszczędności fig pot.

I . zusạmmen|kleben CZ. cz. przech.

zusammenkleben

sklejać [f. dk. skleić]

II . zusạmmen|kleben CZ. cz. nieprzech. +haben o sein

zusammenkleben

być sklejonym

zusạmmen|krachen CZ. cz. nieprzech. +sein pot.

1. zusammenkrachen:

zusammenkrachen (einstürzen) (Stuhl, Tisch)

rozwalić się pot.

2. zusammenkrachen (Fahrzeuge):

zusammenkrachen

zderzyć się z trzaskiem [lub hukiem]

Zusạmmenprall <‑[e]s, ‑e> RZ. r.m.

Zusammenprall

zderzenie r.n.

zwischen uns gab es einen Zusammenprall fig

między nami doszło do spięcia [lub starcia]

Zusạmmenhalt <‑[e]s, bez l.mn. > RZ. r.m.

Zusammenhalt (der Familie)

więź r.ż.

Zusammenhalt (der Gruppe)

spójnia r.ż. podn.