polsko » angielski

I . tracić CZ. cz. przech.

2. tracić f. dk. s- (marnować):

3. tracić f. dk. s- lit. skazańca:

II . tracić <f. dk. s-> CZ. cz. nieprzech.

1. tracić (ponosić stratę):

trafnie PRZYSŁ.

I . trącić

trącić f. dk. of trącać

II . trącić CZ. cz. nieprzech. lit.

1. trącić (pachnieć):

2. trącić (mieć cechy):

Zobacz też trącać

I . trącać <f. dk. trącić> CZ. cz. przech.

II . trącać trącać się CZ. cz. zwr.

1. trącać (uderzyć się):

2. trącać (wznieść toast):

I . trafiać, trafić f. dk. CZ. cz. przech.

II . trafiać, trafić f. dk. CZ. cz. nieprzech.

2. trafiać (znaleźć drogę):

4. trafiać (spotkać):

5. trafiać (zjawić się):

III . trafiać trafiać się trafić się f. dk. CZ. cz. zwr.

trakt <D. -tu> RZ. r.m.

I . trapić CZ. cz. przech.

II . trapić trapić się CZ. cz. zwr.

tratwa RZ. r.ż.

trawić CZ. cz. przech.

1. trawić f. dk. s- pokarm:

2. trawić f. dk. s- społeczeństwo:

3. trawić f. dk. wy- płytę:

4. trawić f. dk. s- (poświęcać):

tragizm <D. -mu> RZ. r.m.

traktat <D. -tu> RZ. r.m.

1. traktat POLIT.:

2. traktat (dzieło):

traktor RZ. r.m.

1. traktor (maszyna):

zwroty:

traktory l.mn. pot. (buty)

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina