Tłumaczenia dla hasła „Krusch“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

krucho [kruxo] PRZYSŁ.

jest z nią krucho

es steht schlecht um sie

jest z nią krucho

mit ihr [o. um sie] ist es schlecht bestellt

krucho u niego z pieniędzmi/czasem

finanziell/zeitlich sieht es bei ihm mies [o. schlecht] aus

krucho u niego z pieniędzmi/czasem

er ist knapp bei Kasse pot. /er hat wenig Zeit

kruchy [kruxɨ] PRZYM.

1. kruchy (łamliwy):

kruchy lód, skała

brüchig

kruchy wafle

knusprig

2. kruchy (delikatny):

kruchy mięso

mürbe

kruchy mięso

zart

kruche ciasto

Mürbeteig r.m.

3. kruchy przen. (wątły, nietrwały):

kruchy szczęście

vergänglich

kruchy szczęście

flüchtig

kruchy zdrowie

zart

kruchy zdrowie

schwach

krach <D. ‑u, l.mn. ‑y> [krax] RZ. r.m.

1. krach EKON:

krach

Krach r.m.

krach giełdowy/finansowy

Börsen-/Finanzkrach r.m.

2. krach przen. (klęska):

krach

Scheitern r.n.

krach

Fiasko r.n.

okruch <D. ‑a [lub ‑u], l.mn. ‑y> [okrux] RZ. r.m.

1. okruch pot. (kawałek czegoś):

okruch

Bruchstück r.n.

okruch

Brocken r.m.

okruch

Krümel r.m.

okruchy ciastek

Kekskrümel r.m. l.mn.

okruchy z pańskiego stołu podn.

von jdm verschmähte Reste

żywić się okruchami z czyjegoś stołu

von Überresten leben

2. okruch przen. podn. (najmniejsza część):

okruchy miłości/łaski

ein Hauch r.m. Liebe/Gnade

okruchy prawdy

ein Körnchen r.n. [o. ein Funke r.m. ] Wahrheit

okruchy wspomnień

Erinnerungsfetzen r.m. l.mn.

okruchy pamięci

Bruchstücke ntpl der Erinnerung

3. okruch przen. podn. LIT.:

okruch

Fragment r.n.

okruch

Bruchstück r.n.

okruchy literackie

literarische Bruchstücke

kruszec <D. ‑szcu, l.mn. ‑szce> [kruʃets] RZ. r.m.

kruszec

Erz r.n.

kruszec

Metall r.n.

szlachetny kruszec

Edelmetall[erz] r.n.

I . kruszyć <‑szy; cz. prz. krusz> [kruʃɨtɕ] CZ. cz. przech.

1. kruszyć < f. dk. po‑> (łamać na drobne kawałki):

kruszyć chleb

[zer]bröckeln

kruszyć chleb

zerkrümeln

2. kruszyć < f. dk. s‑> (rozkruszać):

kruszyć skałę

zerbröckeln lassen

II . kruszyć <‑szy; cz. prz. krusz> [kruʃɨtɕ] CZ. cz. zwr.

1. kruszyć < f. dk. po‑>:

kruszyć (łamać) (chleb)

bröseln

kruszyć (łamać) (chleb)

bröckeln

2. kruszyć:

kruszyć (rozpadać się) (skała)

zerbröckeln

kruszyć (rozpadać się) (skała)

zerfallen

kruszon <D. ‑u, l.mn. ‑y> [kruʃon] RZ. r.m. GASTR.

kruszon (alkohol)

weinhaltige Limonade r.ż.

napić się kruszonu

weinhaltige Limonade trinken

kruszeć <‑eje; f. dk. s‑> [kruʃetɕ] CZ. cz. nieprzech.

kruszeć (mur)

brüchig werden

kruszeć (mur)

zerbröckeln

kruszeć (mięso)

mürbe werden

kruchta <D. ‑ty, l.mn. ‑ty> [kruxta] RZ. r.ż. (w kościele)

kruchta

Vorhalle r.ż.