Tłumaczenia dla hasła „merg“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

mer¹ <D. ‑a, l.mn. ‑owie> [mer] RZ. r.m. ADM.

mer

Maire r.m. (Bürgermeister in Frankreich)

erg¹ <D. ‑a, l.mn. ‑i> [eergje] RZ. r.m. FIZ.

erg (jednostka pracy)

Erg r.n.

metr² <D. ‑a, l.mn. ‑y> [metr] RZ. r.m.

metr

Meter r.m. lub r.n.

metr kwadratowy/sześcienny

Quadrat-/Kubikmeter r.m. lub r.n.

metr bieżący

laufender Meter r.m.

na metry

meterweise

mech <D. mchu, l.mn. mchy> [mex] RZ. r.m. BOT.

mech

Moos r.n.

med. [met]

1. med. skr od medyczny

med.

med.

2. med. skr od medycyna

med.

Med.

Zobacz też medyczny , medycyna

medyczny [medɨtʃnɨ] PRZYM.

medyczny

medizinisch

opieka medyczna

medizinische Betreuung r.ż.

termin medyczny

medizinischer Fachbegriff r.m.

medycyna <D. ‑ny, bez l.mn. > [medɨtsɨna] RZ. r.ż.

medycyna

Medizin r.ż.

studiować medycynę

Medizin studieren

menu [meni] RZ. r.n. ndm.

1. menu (jadłospis):

menu

Menü r.n.

2. menu INF.:

menu

Menü r.n.

menu główne

Hauptmenü r.n.

menu strukturalne

Menübaum r.m.

menu systemowe

Systemmenü r.n.

menu wyboru

Auswahlmenü r.n.

rozwijane menu

Abrollmenü r.n.

rozwijane menu

Pull-Down-Menü r.n.

wybór menu

Menüauswahl r.ż.

meta <D. ‑ty, l.mn. ‑ty> [meta] RZ. r.ż.

1. meta (cel):

meta

Ziel r.n.

być pierwszym na mecie

der erste im Ziel sein

2. meta pot. (melina):

meta

Saufbude r.ż. pej. pot.

meta

Schlupfwinkel r.m. pej.

zwroty:

na dłuższą/krótszą metę

auf lange/kurze Sicht

z mety pot.

sofort

z mety pot.

auf der Stelle

mewa <D. ‑wy, l.mn. ‑wy> [meva] RZ. r.ż. ZOOL.

mewa

Möwe r.ż.

mecz <D. ‑u, l.mn. ‑e> [metʃ] RZ. r.m. SPORT

mecz

Match r.m. lub r.n.

mecz

Wettkampf r.m.

mecz piłki nożnej

[Fußball]spiel r.n.

mesa <D. ‑sy, l.mn. ‑sy> [mesa] RZ. r.ż. NAUT.

mesa

Messe r.ż.

mesz <D. ‑u, bez l.mn. > [meʃ] RZ. r.m.

mesz ZOOL., TECHNOL.

Mash r.n.

mewi [mevi] PRZYM.

mewi

Möwen-

mewi głos

Möwenstimme r.ż.

targ <D. ‑u, l.mn. ‑i> [tark] RZ. r.m.

1. targ (bazar):

targ

Markt r.m.

targ bydła

Viehmarkt r.m.

[kupować] na targu

auf dem Markt [kaufen]

pchli targ pot.

Flohmarkt r.m.

2. targ pot. zwykle l.mn. (spór o cenę):

targ

Feilschen r.n.

dobić [z kimś] targu

[mit jdm] handelseinig werden [o. sein]

dobić [z kimś] targu

sich C. [mit jdm] über ein Geschäft einig werden

dobić [z kimś] targu

den Handel perfekt machen

po długich targach doszli do porozumienia

nach langem Feilschen wurden sie sich einig

krakowskim targiem pot.

durch einen Kompromiss

mózg <D. ‑u, l.mn. ‑i> [musk] RZ. r.m.

1. mózg ANAT.:

mózg

[Ge]hirn r.n.

2. mózg przen. (rozum):

mózg

Hirn r.n.

on jest mózgiem całego przedsięwzięcia

er ist der Kopf r.m. [o. die treibende Kraft r.ż. ] der ganzen Unternehmung

mung <D. ‑a, l.mn. ‑i> [muŋk] RZ. r.m.

1. mung BOT. (odmiana fasoli):

mung

Mungbohne r.ż.

2. mung BIOL. (grzyb):

mung

Mungpilz r.m.

mag <D. ‑a, l.mn. ‑owie> [mak] RZ. r.m.

1. mag podn. (czarodziej):

mag

Magier(in) r.m. (r.ż.)

mag

Zauberer(Zauberin) r.m. (r.ż.)

zaklęcia magów

Zaubersprüche r.m. l.mn.

2. mag REL. (mędrzec, kapłan):

mag

Zauberpriester(in) r.m. (r.ż.)

I . mig <D. ‑u, D. ‑i> [mik] RZ. r.m.

1. mig (znak alfabetu głuchoniemych):

mig

Gebärdenzeichen r.n.

mig

Gebärde r.ż.

posługiwać się migami

sich B. durch Gebärden verständigen

2. mig pot. (gest):

mig

Zeichen r.n.

mig

Gebärde r.ż.

mig

Wink r.m.

porozumiewać się na migi

sich B. durch Zeichen miteinander verständigen

II . mig [mik] PRZYSŁ.

migiem pot., w mig pot.

im Nu pot.

pojął w mig pot.

in null Komma nichts hat er es kapiert pot.

mgr [emgeer]

mgr skr od magister

mgr

Mag.

mgr

Mgr.

Zobacz też magister

magister <D. ‑tra, l.mn. ‑trzy [lub ‑trowie]> [magister] RZ. r.m.

1. magister UNIW.:

magister

Magister(in) r.m. (r.ż.)

otrzymać tytuł magistra

den Magistertitel verliehen bekommen

magister filologii germańskiej

Magister der Germanistik

2. magister pot. (aptekarz):

magister

Apotheker(in) r.m. (r.ż.)

teraz proszę o zabranie głosu panią magister

ich bitte jetzt die Frau Apothekerin zu sprechen

mar. [mar]

mar. skr od marynarz

mar.

Matr.

Zobacz też marynarz

marynarz <D. ‑a, l.mn. ‑e> [marɨnaʃ] RZ. r.m.

1. marynarz:

marynarz

Matrose(Matrosin) r.m. (r.ż.)

marynarz

Seemann(-frau) r.m. (r.ż.)

2. marynarz WOJSK. (stopień wojskowy):

marynarz

Matrose(Matrosin) r.m. (r.ż.)