Tłumaczenia dla hasła „nabywcę“ w polsko » niemiecki słowniku

nabywca (-wczyni) <D. ‑cy, l.mn. ‑cy> [nabɨftsa] RZ. r.m. (r.ż.) st. urz.

nabywca czegoś

Käufer(in) r.m.(r.ż.) einer S. D.

nabywca czegoś

Erwerber(in) r.m.(r.ż.) einer S. D.

działki szybko znalazły nabywców

die Grundstücke ntpl haben schnell Erwerber gefunden

nabywca Internetu

Interneteinkäufer r.m.

prywatny nabywca

Privatkäufer r.m.

nabywczy [nabɨftʃɨ] PRZYM. EKON

siła nabywcza

Kaufkraft r.ż.

siła nabywcza

Nachfrage r.ż.

nabywać <‑wa; f. dk. nabyć> [nabɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. nabywać st. urz. (kupować):

nabywać dom, obraz

erwerben

nabywać dom, obraz

erstehen

nabywać dom, obraz

kaufen

2. nabywać podn. (zdobywać):

nabywać czegoś (ogłady, wprawy)

etw erwerben

nabywać czegoś (ogłady, wprawy)

sich C. etw aneignen

nabywać czegoś (doświadczenia)

etw sammeln

cechy nabyte

erworbene Eigenschaften r.ż. l.mn.

nabycie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [nabɨtɕe] RZ. r.n.

1. nabycie st. urz. (kupno: gruntu, obrazu):

nabycie

Erwerb r.m.

nabycie

Anschaffung r.ż.

nabycie netto

Nettoerwerb r.m.

PR. nabycie w dobrej wierze

gutgläubiger Erwerb

2. nabycie podn.:

nabycie (uzyskanie: śmiałości, wprawy)

Bekommen r.n.

nabycie (ogłady)

Erhalten r.n.

nabycie (ogłady)

Annehmen r.n.

nabycie (spadku)

Anfall r.m.

PR. nabycie prawa

Rechtserwerb r.m.

nabywczyni [nabɨftʃɨɲi] RZ. r.ż.

nabywczyni → nabywca

Zobacz też nabywca

nabywca (-wczyni) <D. ‑cy, l.mn. ‑cy> [nabɨftsa] RZ. r.m. (r.ż.) st. urz.

nabywca czegoś

Käufer(in) r.m.(r.ż.) einer S. D.

nabywca czegoś

Erwerber(in) r.m.(r.ż.) einer S. D.

działki szybko znalazły nabywców

die Grundstücke ntpl haben schnell Erwerber gefunden

nabywca Internetu

Interneteinkäufer r.m.

prywatny nabywca

Privatkäufer r.m.

I . nabyć <‑będzie; cz. prz. nabądź> [nabɨtɕ]

nabyć f. dk. od nabywać

II . nabyć <‑będzie; cz. prz. nabądź> [nabɨtɕ] CZ. cz. zwr. f. dk. pot. (długo gdzieś lub z kimś być)

nabyć

lange [zusammen]bleiben

nabyli się razem, wspólnie spędzając wakacje

sie hatten viel von einander, da sie zusammen die Ferien verbrachten

po miesiącu nabyłam się nad morzem

nach einem Monat hatte ich das Meer zu Genüge genossen

Zobacz też nabywać

nabywać <‑wa; f. dk. nabyć> [nabɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. nabywać st. urz. (kupować):

nabywać dom, obraz

erwerben

nabywać dom, obraz

erstehen

nabywać dom, obraz

kaufen

2. nabywać podn. (zdobywać):

nabywać czegoś (ogłady, wprawy)

etw erwerben

nabywać czegoś (ogłady, wprawy)

sich C. etw aneignen

nabywać czegoś (doświadczenia)

etw sammeln

cechy nabyte

erworbene Eigenschaften r.ż. l.mn.

nabytek <D. ‑tku, l.mn. ‑tki> [nabɨtek] RZ. r.m.

1. nabytek (zakup):

nabytek

Anschaffung r.ż.

nabytek

Erwerbung r.ż.

nabytek

Errungenschaft r.ż. pot.

to mój najnowszy nabytek

das ist meine neueste Errungenschaft pot.

2. nabytek (zdobycz):

nabytek

Errungenschaft r.ż.

manowce <D. l.mn. ‑ców> [manoftse] RZ. l.mn.

sprowadzić kogoś na manowce

jdn auf die schiefe Bahn [o. auf Abwege] bringen

zejść na manowce

auf die schiefe Bahn [o. auf Abwege] geraten

nabiec [nabjets] f. dk.

nabiec → nabiegnąć

Zobacz też nabiegnąć

nabiegnąć [nabjegnoɲtɕ]

nabiegnąć f. dk. od nabiegać

I . nabawiać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [nabavjatɕ], nabawić [nabavitɕ] f. dk. CZ. cz. przech. zwykle f. dk. podn. (doprowadzić do czegoś)

nabawiać

zu etw führen

to zdjęcie nabawiło ją kompleksów

durch dieses Foto bekam sie Komplexe [o. löste ihre Komplexe aus]

picie kawy nabawiło go wrzodów

vom Kaffeetrinken bekam er Magengeschwüre

II . nabawiać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [nabavjatɕ], nabawić [nabavitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. zwykle f. dk. podn. (ściągnąć na siebie)

nabawiać

sich C. holen [o. einfangen] pot.

nabawić się kataru

sich einen Schnupfen holen

nadawca¹ <D. ‑cy, l.mn. ‑cy> RZ. r.m.

nadawca RADIO, TV

Sender r.m.

prywatny nadawca

Privatsender r.m.

I . nazywać <‑wa; f. dk. nazwać> [nazɨvatɕ] CZ. cz. przech.

nazywać

[be]nennen

zwroty:

nazywać rzeczy po imieniu

die Dinge beim Namen nennen

II . nazywać <‑wa; f. dk. nazwać> [nazɨvatɕ] CZ. cz. zwr.

nazywać

heißen

jak się Pan/Pani nazywa?

wie heißen Sie?

jak się Pan/Pani nazywa?

wie ist Ihr Name?

jak to się nazywa?

wie heißt das?

jak to się nazywa?

wie nennt sich B. das?

to się nazywa! pot.

was für ein Ding! pot.

nazywa się, że...

es heißt, dass ...

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

W tradycji ludowej nie brak jednak ludzi, którzy przechytrzyli nabywcę dusz.

pl.wikipedia.org

Nabycie pochodne – uzyskanie prawa podmiotowego od innej osoby, która to prawo przenosi na nabywcę.

pl.wikipedia.org

Można wyróżnić 3 podstawowe zasady marketingowe: orientacja na nabywcę, integracja działań marketingowych, zyskowność (w długim horyzoncie czasowym).

pl.wikipedia.org

Istnieje również stawka w wysokości 7% – jest to naliczana przez nabywcę towarów od rolnika ryczałtowego (art. 115 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług).

pl.wikipedia.org

Opcja call uprzywilejowuje nabywcę opcji, któremu nadaje prawa do kupna waluty obcej po z góry określonej cenie (kursie realizacji/cenie wykonania) i w określonym czasie (dniu realizacji).

pl.wikipedia.org

Ustawa z 1980 r. zezwala na sprzedaż zabytków po niższej cenie zobowiązując nabywcę, że w ciągu 4 lat doprowadzi go do stanu używalności.

pl.wikipedia.org

Opcja put uprzywilejowuje nabywcę opcji, który w dniu realizacji opcji ma prawo do sprzedaży waluty obcej po kursie realizacji, a obowiązek jej kupna ma wystawca tejże opcji.

pl.wikipedia.org