Tłumaczenia dla hasła „podstawach“ w polsko » niemiecki słowniku

podstawa <D. ‑wy, l.mn. ‑wy> [potstava] RZ. r.ż.

1. podstawa:

podstawa (dolna część budowli, przedmiotu: posągu, pomnika)

Sockel r.m.

podstawa (kolumny)

Basis r.ż.

podstawa (kolumny)

Unterbau r.m.

podstawa (lampy, statywu)

Fuß r.m.

2. podstawa MAT.:

podstawa (bryły)

Grundfläche r.ż.

podstawa (bryły)

Basis r.ż.

podstawa (trójkąta)

Grundlinie r.ż.

podstawa (trójkąta)

Basis r.ż.

podstawa (potęgi)

Basis r.ż.

3. podstawa METEO:

podstawa chmur

Wolkenuntergrenze r.ż.

podstawa chmur

Wolkenbasis r.ż.

4. podstawa ANAT.:

podstawa czaszki

Schädelbasis r.ż.

5. podstawa JĘZ.:

podstawa słowotwórcza

Wortbildungsstamm r.m.

6. podstawa (podwalina, założenie, zasada: utrzymania, działania, rozwoju):

podstawa

Grundlage r.ż.

podstawa

Basis r.ż.

podstawa

Grund r.m.

podstawa prawna

Rechtsgrund r.m.

podstawa prawna

Rechtsgrundlage r.ż.

podstawy naukowe

wissenschaftliche Grundlage

służyć za podstawę czemuś

einer S. C. als Grundlage dienen

coś leży u podstaw czegoś podn.

etw liegt etw C. zugrunde

na podstawie czegoś

auf der Grundlage [o. Basis] von etw

mieć podstawę [lub podstawy] do czegoś

Grund zu etw haben

na jakiej podstawie?

auf welcher Grundlage?

nie bez podstaw

nicht ohne Grund

nie bez podstaw

nicht unbegründet

podstawka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [potstafka] RZ. r.ż.

podstawka

Untersetzer r.m.

podstawka

Untersatz r.m.

podstawka pod filiżankę

Untertasse r.ż.

podstawek <D. ‑wka, l.mn. ‑wki> [potstavek] RZ. r.m. MUZ.

1. podstawek (podkładka, na której skrzypek opiera podbródek):

podstawek

Kinnhalter r.m.

2. podstawek (mostek w strunowym instrumencie):

podstawek

Steg r.m.

podstawiać <‑ia> [potstavjatɕ], podstawić [potstavitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. podstawiać (umieszczać pod spodem):

podstawiać miednicę pod kran

die Schüssel unter den Wasserhahn stellen

2. podstawiać (podsuwać, podkładać):

podstawiać komuś coś

jdm etw hinstellen [o. zurechtstellen]

podstawić komuś nogę

jdm ein Bein stellen

3. podstawiać zwykle f. dk. (przyprowadzać):

podstawiać pociąg

bereitstellen

4. podstawiać (reprezentować kogoś innego):

podstawiona osoba

Strohmann r.m.

podstawiona osoba

vorgeschobene Person r.ż.

5. podstawiać MAT.:

podstawiać

substituieren

6. podstawiać PR.:

podstawić spadkobiercę

einen Ersatzerben einsetzen

podstawowy [potstavovɨ] PRZYM.

podstawowe źródło utrzymania

Haupterwerbsquelle r.ż.

podstawowe pojęcie

Grundbegriff r.m.

podstawowe wiadomości

Basiswissen r.n.

podstawowe wiadomości

Grundwissen r.n.

badania podstawowe

Grundlagenforschung r.ż.

szkoła podstawowa

Grundschule r.ż.

I . odstawać¹ <‑taje; f. dk. odstać> [otstavatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. odstawać:

odstawać (nie przylegać) (uszy)

abstehen

odstające uszy

abstehende Ohren ntpl

2. odstawać (być innym):

odstawać

auffallen

odstawać

auffällig sein

odstawać od otoczenia

in seiner Umgebung auffallen

II . odstawać¹ <‑taje; f. dk. odstać> [otstavatɕ] CZ. cz. zwr. (odmienić się)

odstawać podn.:

odstawać

sich B. ändern lassen

zwroty:

co się stało, to się nie odstanie przysł.

was geschehen ist, ist geschehen

co się stało, to się nie odstanie przysł.

über vergossene Milch soll man nicht jammern przysł.