polsko » niemiecki

przynieść [pʃɨɲeɕtɕ]

przynieść f. dk. od przynosić

Zobacz też przynosić

przynęta <D. ‑ty, l.mn. ‑ty> [pʃɨnenta] RZ. r.ż.

przytulnie [pʃɨtulɲe] PRZYSŁ. podn.

przybranie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [pʃɨbraɲe] RZ. r.n.

przynajmniej [pʃɨnajmɲej] PART.

przynęcać <‑ca> [pʃɨnentsatɕ], przynęcić [pʃɨnentɕitɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk. podn.

przynosić <‑si; f. dk. przynieść> [pʃɨnoɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. przynosić < f. dk. po‑> (donieść):

3. przynosić (przysporzyć):

przynitować [pʃɨɲitovatɕ] f. dk., przynitowywać [pʃɨɲitovɨvatɕ] <‑owuje> CZ. cz. przech. TECHNOL.

I . przyczyniać <‑ia się> [pʃɨtʃɨɲatɕ ɕe], przyczynić [pʃɨtʃɨɲitɕ ɕe] f. dk. CZ. cz. przech. (przysparzać: kłopotów, radości)

II . przyczyniać <‑ia się> [pʃɨtʃɨɲatɕ ɕe], przyczynić [pʃɨtʃɨɲitɕ ɕe] f. dk. CZ. cz. zwr.

przynaglać <‑la; f. dk. przynaglić> [pʃɨnaglatɕ] CZ. cz. przech.

przynaglić [pʃɨnaglitɕ]

przynaglić f. dk. od przynaglać

Zobacz też przynaglać

przynaglać <‑la; f. dk. przynaglić> [pʃɨnaglatɕ] CZ. cz. przech.

przynosowy [pʃɨnosovɨ] PRZYM. ANAT.

przynudzać <‑dza; cz. prz. ‑aj> [pʃɨnudzatɕ] CZ. cz. nieprzech. pot.

przyczynek <D. ‑nku, l.mn. ‑nki> [pʃɨtʃɨnek] RZ. r.m. podn.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski