Tłumaczenia dla hasła „rozdíl“ w polsko » niemiecki słowniku

rozdać [rozdatɕ]

rozdać f. dk. od rozdawać

Zobacz też rozdawać

rozdawać <‑daje; f. dk. rozdać> [rozdavatɕ] CZ. cz. przech.

rozdawać foldery, ulotki

verteilen

rozdawać foldery, ulotki

austeilen

rozdawać autografy

verteilen

rozdawać pieniądze

verschenken

rozdawać karty

geben

rozdawać karty

austeilen

zwroty:

rozdać coś hojną [lub szczodrą] ręką

mit vollen Händen austeilen

rozdz.

rozdz. skr od rozdział

rozdz.

Kap. r.n.

Zobacz też rozdział

rozdział <D. ‑u, l.mn. ‑y> [rozdʑaw] RZ. r.m.

1. rozdział (część książki):

rozdział

Kapitel r.n.

osobny rozdział

ein anderes Kapitel

2. rozdział (podział):

rozdział

Aufteilung r.ż.

rozdział

Verteilung r.ż.

rozdział kosztów

Kostenverteilung r.ż.

3. rozdział (rozgraniczenie):

rozdział

Trennung r.ż.

rozdział

Teilung r.ż.

rozdział kościoła od państwa

Trennung von Kirche und Staat

sądowy rozdział majątkowy PR.

gerichtliche Gütertrennung r.ż.

4. rozdział przen. podn. (etap w rozwoju czegoś):

rozdział

Kapitel r.n.

rozdział

Abschnitt r.m.

rozdział w historii teatru

ein Kapitel [o. Abschnitt] in der Geschichte des Theaters

5. rozdział podn. (niezgoda):

rozdział

Trennung r.ż.

rozdział w rodzinie

Trennung in der Familie

rozdąć [rozdoɲtɕ]

rozdąć f. dk. od rozdymać

Zobacz też rozdymać

I . rozdymać <‑ma; f. dk. rozdąć> [rozdɨmatɕ] CZ. cz. przech. podn.

1. rozdymać (wybrzuszać):

rozdymać żagle

aufblähen

rozdymać żagle

aufblasen

rozdymać brzuch

aufblähen

2. rozdymać przen. (nagłaśniać):

rozdymać incydent, sprawę

aufbauschen

II . rozdymać <‑ma; f. dk. rozdąć> [rozdɨmatɕ] CZ. cz. zwr. (powiększyć się)

rozdymać

sich aufblähen

balon bardzo się rozdął

der Ballon r.m. blähte sich sehr auf

rozdół <D. ‑dołu, l.mn. ‑doły> [rozduw] RZ. r.m. podn.

rozdół

Schlucht r.ż.

rozbić [rozbitɕ]

rozbić f. dk. od rozbijać

Zobacz też rozbijać

I . rozbijać <‑ja; f. dk. rozbić> [rozbijatɕ] CZ. cz. przech.

1. rozbijać (powodować uszkodzenie, stłuczenie):

rozbijać szybę

zerschlagen

rozbijać szybę

einschlagen

rozbijać jajko

aufschlagen

rozbijać jajko

zerschlagen

rozbijać mur

zerstören

rozbijać mur

durchbrechen

rozbijać samochód

das Auto schrottreif [o. zu Schrott] fahren

rozbijać bank

die Bank sprengen

rozbijać coś w drzazgi pot.

etw B. in Stücke hauen

2. rozbijać (rozgniatać):

rozbijać kotlety

klopfen

3. rozbijać (ranić):

rozbijać głowę

einschlagen

rozbijać głowę

verwunden

4. rozbijać (zwyciężać):

rozbijać armię

schlagen

5. rozbijać (podzielić coś):

rozbijać coś na etapy

aufteilen

6. rozbijać przen. (powodować rozpad):

rozbijać rodzinę

die Familie zerstören

zwroty:

rozbijać namiot/obóz

ein Zelt/ein Lager aufschlagen

II . rozbijać <‑ja; f. dk. rozbić> [rozbijatɕ] CZ. cz. zwr.

1. rozbijać:

rozbijać (ulegać uszkodzeniu, zniszczeniu) (jajko, kieliszek, talerz)

zerschlagen

rozbijać (samochód)

einen Unfall haben

rozbijać (samolot)

abstürzen

2. rozbijać pot. (bywać to tu, to tam):

rozbijać

sich B. herumtreiben pot.

rozbijać się taksówkami po mieście

mit dem Taxi in der Stadt herumfahren pot.