Tłumaczenia dla hasła „wyodrębniona“ w polsko » niemiecki słowniku

I . wyodrębniać <‑ia> [vɨodrembɲatɕ], wyodrębnić [vɨodrembɲitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. wyodrębniać (wydzielać):

wyodrębniać części

ausgliedern

wyodrębniać fragment

[ab]trennen

wyodrębniać fragment

abteilen

naukowcy wyodrębniają różne typy

Wissenschaftler r.m. l.mn. unterscheiden verschiedene Typen

2. wyodrębniać (izolować):

wyodrębniać substancję

trennen

wyodrębniać substancję

isolieren

II . wyodrębniać <‑ia> [vɨodrembɲatɕ], wyodrębnić [vɨodrembɲitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

1. wyodrębniać:

wyodrębniać (wydzielić się z całości)

sich B. unterscheiden [o. abheben]

wyodrębniać (mieć szczególną wagę)

eine Sonderstellung einnehmen

2. wyodrębniać (wyróżniać się):

wyodrębniać

sich auszeichnen

wyobraźnia <D. ‑ni, bez l.mn. > [vɨobraʑɲa] RZ. r.ż.

wyobraźnia

Fantasie r.ż.

wyobraźnia

Phantasie r.ż.

wyobraźnia

Vorstellungskraft r.ż.

człowiek bez wyobraźni

fantasieloser [o. phantasieloser] Mensch r.m.

człowiek bez wyobraźni

Mensch ohne Fantasie

widzieć coś oczyma wyobraźni

etw in seiner Fantasie sehen

podregion <D. ‑u, l.mn. ‑y> [podregjon] RZ. r.m.

podregion

Unterregion r.ż.

odrębnie [odrembɲe] PRZYSŁ.

odrębnie

getrennt

odrębnie

separat

uzależniona [uzaleʒɲona] RZ. r.ż.

uzależniona → uzależniony

Zobacz też uzależniony , uzależniony

uzależniony² (-na) <D. ‑onego, l.mn. ‑ieni> [uzaleʒɲonɨ] RZ. r.m. (r.ż.) odm. jak przym. MED.

uzależniony (-na) (nałogowiec)

Drogenabhängige(r) mf

uzależniony (-na) (nałogowiec)

Süchtige(r) mf

uzależniony¹ [uzaleʒɲonɨ] PRZYM.

uzależniony od kogoś/czegoś

von jdm/etw abhängig

uzależniony od narkotyków

drogenabhängig

odrębność <D. ‑ści, l.mn. ‑ści> [odrembnoɕtɕ] RZ. r.ż.

1. odrębność (właściwość):

odrębność

Eigentümlichkeit r.ż.

odrębność

Besonderheit r.ż.

zaznaczyć swoją odrębność

seine Besonderheit betonen [o. unterstreichen]

2. odrębność (cecha specyficzna):

odrębność

Eigenart r.ż.

odrębność

Spezifikum r.n.

odrębność

Merkmal r.n.

odosobniony [odosobɲonɨ] PRZYM.

1. odosobniony (ustronny):

odosobniony miejsce

abgeschieden

odosobniony miejsce

entlegen

2. odosobniony (wyjątkowy):

odosobniony fakt, przypadek, zjawisko

vereinzelt