W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „zarzutowe“ w polsko » niemiecki słowniku (Przełącz na niemiecko » polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

narzutowy: przymiotnik i przysłówek
zrzutowy: przymiotnik i przysłówek
zarzutka: rzeczownik
wrzutowy: przymiotnik i przysłówek
odrzutowy: przymiotnik i przysłówek
zarzut: rzeczownik
przerzutowy: przymiotnik i przysłówek
odrzutowiec: rzeczownik
przerzutowo: przysłówek
zarzucać: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
zarzucić
zarzuela: rzeczownik
zarzecze: rzeczownik
zarzewie: rzeczownik
rzutować: czasownik nieprzechodni

Widzisz podobne wyniki: zrzutowy , narzutowy , zarzut , odrzutowy , wrzutowy , zarzutka , przerzutowo , odrzutowiec , przerzutowy , rzutować , zarzewie , zarzecze , zarzuela , zarzucić i zarzucać

narzutowy [naʒutovɨ] PRZYM.

głaz narzutowy

Findling r.m.

zrzutowy [zʒutovɨ] PRZYM.

1. zrzutowy WOJSK.:

Abwurf-

2. zrzutowy TECHNOL.:

Entlassungs-

kanał zrzutowy

Entlassungsgerinne r.n.

zarzutka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [zaʒutka] RZ. r.ż. GASTR.

Soßenbinder r.m.

wrzutowy [vʒutovɨ] PRZYM. TECHNOL.

Einwurfs-

odrzutowy [odʒutovɨ] PRZYM. FIZ.

Düsen-

silnik odrzutowy

Düsenantrieb r.m.

samolot odrzutowy LOT.

Düsenflugzeug r.n.

samolot odrzutowy LOT.

Düsenmaschine r.ż.

zarzut <D. ‑u, l.mn. ‑y> [zaʒut] RZ. r.m.

1. zarzut (pretensja):

Vorwurf r.m.

robić [lub czynić] komuś zarzuty

jdm Vorwürfe machen

bez zarzutu

bez zarzutu

odpierać zarzuty

Vorwürfe zurückweisen

przedstawić komuś zarzuty

jdm etwas vorwerfen

2. zarzut PR.:

Einrede r.ż.

Einwendung r.ż.

Gegenvorstellung r.ż.

Rüge r.ż.

Vorwurf r.m.

zarzut prawny

Rechtseinwendung r.ż.

oddalić zarzut

die Einwendung zurückweisen

pod zarzutem morderstwa

unter Mordverdacht

zarzut wzajemny

Gegenrüge r.ż.

zarzut niewyjaśnienia okoliczności sprawy

Aufklärungsrüge r.ż.

bez zarzutu

przerzutowy [pʃeʒutovɨ] PRZYM.

1. przerzutowy pot.:

przerzutowy

Schmuggel-

punkt przerzutowy przemycanych towarów

Umschlagplatz r.m. für Schmuggelwaren

2. przerzutowy MED.:

przerzutowy

przerzutowy rak piersi

metastatischer Brustkrebs r.m.

3. przerzutowy SPORT:

styl przerzutowy

Parallelwälzer r.m.

styl przerzutowy

Tauchwälzer r.m.

odrzutowiec <D. ‑wca, l.mn. ‑wcy> [odʒutovjets] RZ. r.m. LOT.

odrzutowiec

Düsenflugzeug r.n.

przerzutowo [pʃeʒutovo] PRZYSŁ. MED.

przerzutowo

I . zarzucać <‑ca; cz. prz. ‑aj; f. dk. zarzucić> [zaʒutsatɕ] CZ. cz. przech.

1. zarzucać (rzucając, osadzać):

zarzucić worek na ramię

den Sack über die Schulter werfen

2. zarzucać (ubierać się w coś):

zarzucać płaszcz na ramiona

den Mantel über die Schultern werfen

3. zarzucać (wypełniać czymś):

zarzucać coś papierami/kwiatami

etw mit Papier/Blumen bedecken

4. zarzucać (porzucać):

zarzucać palenie

5. zarzucać (oskarżać):

zarzucać komuś coś

jdm etw vorwerfen [o. zum Vorwurf machen]

nic mu nie można zarzucić

man kann ihm keinen Vorwurf machen [o. nichts vorwerfen]

6. zarzucać (rzucać coś na odległość):

zarzucić wędkę

die Angel auswerfen

7. zarzucać (rzucając, umieszczać gdzieś):

zarzucić komuś ręce na szyję

jdm um den Hals fallen

II . zarzucać <‑ca; cz. prz. ‑aj; f. dk. zarzucić> [zaʒutsatɕ] CZ. cz. nieprzech.

zarzucać (ześlizgnąć się) (pojazd)

zarzucać (ześlizgnąć się) (pojazd)

ins Schleudern geraten

zarzucić [zaʒutɕitɕ]

zarzucić f. dk. od zarzucać

Zobacz też zarzucać

I . zarzucać <‑ca; cz. prz. ‑aj; f. dk. zarzucić> [zaʒutsatɕ] CZ. cz. przech.

1. zarzucać (rzucając, osadzać):

zarzucić worek na ramię

den Sack über die Schulter werfen

2. zarzucać (ubierać się w coś):

zarzucać płaszcz na ramiona

den Mantel über die Schultern werfen

3. zarzucać (wypełniać czymś):

zarzucać coś papierami/kwiatami

etw mit Papier/Blumen bedecken

4. zarzucać (porzucać):

zarzucać palenie

5. zarzucać (oskarżać):

zarzucać komuś coś

jdm etw vorwerfen [o. zum Vorwurf machen]

nic mu nie można zarzucić

man kann ihm keinen Vorwurf machen [o. nichts vorwerfen]

6. zarzucać (rzucać coś na odległość):

zarzucić wędkę

die Angel auswerfen

7. zarzucać (rzucając, umieszczać gdzieś):

zarzucić komuś ręce na szyję

jdm um den Hals fallen

II . zarzucać <‑ca; cz. prz. ‑aj; f. dk. zarzucić> [zaʒutsatɕ] CZ. cz. nieprzech.

zarzucać (ześlizgnąć się) (pojazd)

zarzucać (ześlizgnąć się) (pojazd)

ins Schleudern geraten

zarzuela <D. ‑li, l.mn. ‑le> [zarzuela] RZ. r.ż.

zarzuela MUZ., TEATR

Zarzuela r.ż.

zarzecze <D. ‑cza, l.mn. ‑cza> [zaʒetʃe] RZ. r.n. GEO.

Gebiet r.n. jenseits des Flusses

zarzewie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [zaʒevje] RZ. r.n. zwykle lp podn.

Glut r.ż.

Fackel r.ż. przysł.

zarzewie konfliktu

Konfliktherd r.m.

rzutować <‑tuje; cz. prz. ‑tuj> [ʒutovatɕ] CZ. cz. nieprzech.

sich B. auswirken

to rzutuje ujemnie na ocenę całości

das wirkt sich negativ bei der Beurteilung des Ganzen aus

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski