Tłumaczenia dla hasła „Auswirkungen“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

af·dwin·gen <dwong af, h. afgedwongen> [ɑvdwɪŋə(n)] CZ. cz. przech.

1. afdwingen (door dwang verkrijgen):

afdwingen

erzwingen

iem een bekentenis afdwingen

jdm ein Geständnis abringen

een beslissing afdwingen

eine Entscheidung erzwingen

de regering concessies afdwingen

der Regierung Zugeständnisse abringen

iem een geheim afdwingen

jdm ein Geheimnis entreißen

iem geld afdwingen

Geld von jdm erpressen

2. afdwingen (onvermijdelijk opwekken bij):

afdwingen

abgewinnen

eerbied afdwingen

Ehrfurcht gebieten

de tegenstander hoogachting afdwingen

dem Gegner Achtung abgewinnen

met je houding dwing je respect af

mit deiner Haltung verschaffst du dir Respekt

af·din·gen¹ <dong af, h. afgedongen> [ɑvdɪŋə(n)] CZ. cz. nieprzech.

afdingen

feilschen

sprin·gen <sprong, h./i. gesprongen> [sprɪŋə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. springen (zich in de lucht verheffen):

springen

springen

ergens bovenop springen przen.

sich auf etw B. stürzen

ergens bovenop springen (zeer negatief vooral)

über etw B. herfallen

je kunt hoog of laag springen … przen.

und wenn du dich auf den Kopf stellst …

ergens in springen

in etw B. hineinspringen

ergens in springen przen.

in etw B. einsteigen

in een rijdende trein springen

auf einen fahrenden Zug springen

naar buiten springen

hinausspringen

op de fiets springen

sich aufs Fahrrad schwingen

2. springen (het lichaam ruksgewijze opheffen):

springen

springen

staan te springen om weg te komen przen.

er brannte darauf, endlich wegzukommen

zitten te springen om iets przen.

etw dringend brauchen

zitten te springen op zijn stoel przen.

auf seinem Stuhl hin- und herrutschen

3. springen (zaken, zich met een ruk verplaatsen):

springen

springen

in het slot springen

zuschnappen

dat springt in het oog przen.

das sticht ins Auge

vonken springen in het rond

Funken sprühen umher

de wijzer springt op de tien

der Zeiger rückt auf zehn

er is een knoop van mijn vest gesprongen

mir ist ein Knopf von der Weste abgerissen

4. springen (kaatsen):

springen

springen

5. springen (vloeistoffen):

springen

springen

springen

spritzen

de tranen sprongen hem in de ogen

die Tränen traten ihm in die Augen

het bloed sprong uit de wond

das Blut spritzte aus der Wunde

6. springen (uiteengedreven worden, barsten):

springen

(zer)springen

een brug in de lucht laten springen

eine Brücke in die Luft sprengen

op springen staan (boos zijn)

fast explodieren

op springen staan (haast hebben)

sehr in Eile sein

op springen staan (onderhandelingen, huwelijk, regering)

auf der Kippe stehen

een snaar is gesprongen

eine Saite ist gerissen

7. springen (scheuren krijgen):

springen

reißen

springen

(auf)springen

mijn lippen zijn gesprongen

meine Lippen sind aufgesprungen

8. springen (uitsteken):

springen

hervorspringen

springen

herausspringen

eruit springen przen.

herausragen

eruit springen przen.

hervorragen

9. springen (bankroet gaan):

springen

zusammenbrechen

springen

platzen pot.

de bank laten springen

die Bank sprengen

de zaak staat op springen

das Geschäft steht kurz vor dem Zusammenbruch

spron·gen CZ.

sprongen 3. os. l.mn. cz. prz. van springen

Zobacz też springen

sprin·gen <sprong, h./i. gesprongen> [sprɪŋə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. springen (zich in de lucht verheffen):

springen

springen

ergens bovenop springen przen.

sich auf etw B. stürzen

ergens bovenop springen (zeer negatief vooral)

über etw B. herfallen

je kunt hoog of laag springen … przen.

und wenn du dich auf den Kopf stellst …

ergens in springen

in etw B. hineinspringen

ergens in springen przen.

in etw B. einsteigen

in een rijdende trein springen

auf einen fahrenden Zug springen

naar buiten springen

hinausspringen

op de fiets springen

sich aufs Fahrrad schwingen

2. springen (het lichaam ruksgewijze opheffen):

springen

springen

staan te springen om weg te komen przen.

er brannte darauf, endlich wegzukommen

zitten te springen om iets przen.

etw dringend brauchen

zitten te springen op zijn stoel przen.

auf seinem Stuhl hin- und herrutschen

3. springen (zaken, zich met een ruk verplaatsen):

springen

springen

in het slot springen

zuschnappen

dat springt in het oog przen.

das sticht ins Auge

vonken springen in het rond

Funken sprühen umher

de wijzer springt op de tien

der Zeiger rückt auf zehn

er is een knoop van mijn vest gesprongen

mir ist ein Knopf von der Weste abgerissen

4. springen (kaatsen):

springen

springen

5. springen (vloeistoffen):

springen

springen

springen

spritzen

de tranen sprongen hem in de ogen

die Tränen traten ihm in die Augen

het bloed sprong uit de wond

das Blut spritzte aus der Wunde

6. springen (uiteengedreven worden, barsten):

springen

(zer)springen

een brug in de lucht laten springen

eine Brücke in die Luft sprengen

op springen staan (boos zijn)

fast explodieren

op springen staan (haast hebben)

sehr in Eile sein

op springen staan (onderhandelingen, huwelijk, regering)

auf der Kippe stehen

een snaar is gesprongen

eine Saite ist gerissen

7. springen (scheuren krijgen):

springen

reißen

springen

(auf)springen

mijn lippen zijn gesprongen

meine Lippen sind aufgesprungen

8. springen (uitsteken):

springen

hervorspringen

springen

herausspringen

eruit springen przen.

herausragen

eruit springen przen.

hervorragen

9. springen (bankroet gaan):

springen

zusammenbrechen

springen

platzen pot.

de bank laten springen

die Bank sprengen

de zaak staat op springen

das Geschäft steht kurz vor dem Zusammenbruch

af·bren·gen <bracht af, h. afgebracht> [ɑvbrɛŋə(n)] CZ. cz. przech.

afbrengen

ablenken

afbrengen (door overreding)

abbringen

het gesprek van iets afbrengen

das Gespräch von etw ablenken

iem van zijn voornemen afbrengen

jdn von seinem Vorhaben abbringen

het er goed afbrengen (zonder schade)

glimpflich davonkommen

het er goed afbrengen (tot een goed einde)

gut abschneiden

het leven er afbrengen

mit dem Leben davonkommen

be·dwin·gen <bedwong, h. bedwongen> [bədwɪŋə(n)] CZ. cz. przech.

1. bedwingen (onderdrukken):

bedwingen

bezwingen

2. bedwingen (in bedwang houden):

bedwingen

bezwingen

bedwingen

bändigen

zijn lachen niet kunnen bedwingen

das Lachen nicht unterdrücken können

zichzelf bedwingen

sich bezwingen [o. beherrschen]