Tłumaczenia dla hasła „dubben“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

dub·bel⁵ [dʏbəl] PRZYSŁ. (in tweeën, twee keer (zo veel))

dubbel

doppelt

dubbel en dik belg.

doppelt und dreifach

dubbel en dwars

doppelt und dreifach

dubbel liggen

sich vor Lachen biegen

de vijand was dubbel zo sterk

der Feind war doppelt so stark

hij ziet dubbel (scheel)

er schielt

hij ziet dubbel (dronken)

er sieht doppelt

dub·be·len¹ <dubbelde, h. gedubbeld> [dʏbələ(n)] CZ. cz. nieprzech. SPORT

dubbelen

ein Doppel austragen

eb·ben <ebde, h. geëbd> [ɛbə(n)] CZ. cz. bezosob. ww

ebben

ebben

het ebt morgen om half zeven

morgen um halb sieben ist Ebbe

heb·ben¹ <had, h. gehad> [hɛbə(n)] CZ. cz. pos. (ter aanduiding van de voltooide tijd bij werkwoord)

hebben

haben

gelachen dat we hebben

wir haben vielleicht gelacht

hij had gezwommen

er war geschwommen

lob·ben <lobde, h. gelobd> [lɔbə(n)] CZ. cz. nieprzech.

lobben

lobben

mob·ben <mobde, h. gemobd> CZ. cz. nieprzech.

mobben

mobben

bob·ben <bobde, h./i. gebobd> [bɔbə(n)] CZ. cz. nieprzech.

bobben

Bob fahren

tob·ben <tobde, h. getobd> [tɔbə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. tobben:

tobben (piekeren)

grübeln

tobben (sterker)

brüten

2. tobben (zwoegen):

tobben

sich abquälen

tobben

sich plagen

tobben

schuften pot.

zij moeten vreselijk tobben om rond te komen

sie müssen sich schrecklich abplagen, um über die Runden zu kommen

3. tobben (sukkelen):

tobben

sich abquälen

met zijn gezondheid tobben

kränkeln

op school met wiskunde tobben

sich in der Schule mit Mathematik ganz schön abplagen pot.

du·bi·eus <dubieuze, dubieuzer, meest dubieus> [dybijøs] PRZYM.

dubieus

fragwürdig

dubieus

zweifelhaft

dubieus

dubios form.

dubieuze debiteuren

zweifelhafte Debitoren l.mn.

krab·ben¹ <krabde, h. gekrabd> [krɑbə(n)] CZ. cz. przech.

krabben

kratzen

zijn hoofd krabben

sich am Kopf kratzen

dub·bel·tje <dubbeltje|s> [dʏbəlcə] RZ. r.n.

1. dubbeltje (muntstukje):

dubbeltje

Zehncentstück r.n.

zo plat als een dubbeltje

platt wie eine Flunder

elk dubbeltje omdraaien

jeden Groschen einzeln umdrehen

voor een dubbeltje op de eerste rang willen zitten

für einen Groschen in der ersten Reihe sitzen wollen

het is een dubbeltje op zijn kant przen.

es steht auf (des) Messers Schneide

een dubbeltje kan raar rollen przysł.

man kann nicht wissen, wie der Hase läuft

wie voor een dubbeltje geboren is, wordt nooit een kwartje przysł.

wer zum Pfennig geboren wurde, der kommt nicht zum Gulden [o. Taler]

2. dubbeltje pot. (geld) l.mn.:

dubbeltje

Groschen meist l.mn.

op de dubbeltjes passen przen.

seine Groschen zusammenhalten

dub·bel·blank [dʏbəlblɑŋk] PRZYM.

dubbelblank

mit zwei Nullen

de voetbalwedstrijd eindigde in een dubbelblanke stand

das Fußballspiel endete torlos

dub·bel·blind [dʏbəlblɪnt] PRZYM.

dubbelblind onderzoek

Blindstudie r.ż.

dub·be·le·punt <dubbelepunt|en> [dʏbəlepʏnt] RZ. r.ż.

dubbelepunt

Doppelpunkt r.m.

dub·bel·le·ven [dʏbəlevə(n)] RZ. r.n. geen l.mn.

een dubbelleven leiden

ein Doppelleben führen

dub·bel·slaan¹ <sloeg dubbel, h. dubbelgeslagen> [dʏbəlslan] CZ. cz. przech. (omvouwen)

dubbelslaan

umschlagen

dubbelslaan

umfalten

du·bio [dybijo]

in dubio staan

im Zweifel sein über +B.

dub·bel·rijm [dʏbəlrɛim] RZ. r.n. geen l.mn.

dubbelrijm

Doppelreim r.m.

dub·bel·spel <dubbelspel|en> [dʏbəlspɛl] RZ. r.n.

dubbelspel

Doppel r.n.

dubbelspel

Doppelspiel r.n.

dub·bel·zin·nig <dubbelzinnige, dubbelzinniger, dubbelzinnigst> [dʏbəlzɪnəx] PRZYM.

1. dubbelzinnig (voor twee uitleggingen vatbaar):

dubbelzinnig

doppeldeutig

dubbelzinnig

doppelsinnig

2. dubbelzinnig (obscene toespelingen):

dubbelzinnig

zweideutig

dubbelzinnig

doppeldeutig

dubbelzinnige grappen

zweideutige Witze l.mn.