Tłumaczenia dla hasła „rauskommen“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

op·som·men <somde op, h. opgesomd> [ɔpsɔmə(n)] CZ. cz. przech.

opsommen

aufzählen

opsommen

auflisten

opsommen

aufführen

ver·stom·men¹ <verstomde, i. verstomd> [vərstɔmə(n)] CZ. cz. nieprzech. (stom worden)

verstommen

verstummen

af·kam·men <kamde af, h. afgekamd> [ɑfkɑmə(n)] CZ. cz. przech. przen.

afkammen

heruntermachen

afkammen lit., FILM, SZT.

verreißen

afkammen pot. (acteur)

herunterreißen

los·ko·men <kwam los, i. losgekomen> [lɔskomə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. loskomen:

loskomen (los worden)

sich lösen

loskomen (vliegtuig)

abheben

loskomen przen.

loskommen

loskomen przen.

wegkommen

het slijm komt los

der Schleim löst sich

2. loskomen:

hij komt niet zo gauw los (zich uiten)

er geht nicht so schnell aus sich heraus

er kwam heel wat kritiek op deze maatregel los

diese Maßnahme hat viel Kritik ausgelöst

3. loskomen (beweeglijk worden):

loskomen

sich lösen

loskomen

sich lockern

de tongen kwamen los

die Zungen lösten sich

4. loskomen (beschikbaar worden):

loskomen

frei werden

5. loskomen (uit de gevangenis komen):

loskomen

freikommen

loskomen

loskommen

af·stem·men <stemde af, h. afgestemd> [ɑfstɛmə(n)] CZ. cz. przech.

1. afstemmen (bij stemming verwerpen):

afstemmen

niederstimmen

2. afstemmen (zuiver stemmen):

afstemmen

(ab)stimmen

afgestemde violen

(ab)gestimmte Geigen

3. afstemmen TV:

afstemmen

einstellen auf +B.

4. afstemmen (in overeenstemming brengen):

afstemmen

abstimmen auf +B.

af·stam·men <stamde af, i. afgestamd> [ɑfstɑmə(n)] CZ. cz. nieprzech.

afstammen

(ab)stammen

afstammen

(her)stammen

ge·glom·men CZ.

geglommen volt. deelw. van glimmen

Zobacz też glimmen

glim·men <glom, h./i. geglommen> [ɣlɪmə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. glimmen (gloeien):

glimmen

glimmen

de sterren glommen aan de hemel

die Sterne blinkten am Himmel

2. glimmen (blinken):

glimmen

glänzen

glimmen

blinken

de tafel glimt als een spiegel

der Tisch glänzt wie ein Spiegel

een glimmende jas

ein abgewetzter Mantel

de glimmende laarzen

die blanken Stiefel l.mn.

3. glimmen (schitteren):

glimmen

glänzen

glimmen

leuchten

zijn oogjes glommen van blijdschap

seine Augen leuchteten [o. glänzten] vor Freude

4. glimmen (zichtbaar genieten):

glimmen

strahlen

hij glimt van trots/plezier

er strahlt vor Stolz/Freude

ge·zwom·men CZ.

gezwommen volt. deelw. van zwemmen

Zobacz też zwemmen

zwem·men <zwom, h./i. gezwommen> [zwɛmə(n)] CZ. cz. nieprzech.

zwemmen

schwimmen

zwemmen (zich in water baden)

baden

iem/iets laten zwemmen przen.

sich nicht mehr um jdn/etw kümmern

verboden te zwemmen

Baden verboten

uit·gom·men <gomde uit, h. uitgegomd> [œytxɔmə(n)] CZ. cz. przech.

uitgommen

ausradieren

uitgommen

wegradieren

ver·dom·men <verdomde, h. verdomd> [vərdɔmə(n)] CZ. cz. przech.

1. verdommen (vertikken):

verdommen

sich weigern

dat verdom ik

ich denke nicht daran

2. verdommen (schelen):

verdommen

völlig wurs(ch)t sein

ge·klom·men CZ.

geklommen volt. deelw. van klimmen

Zobacz też klimmen

klim·men <klom, h./i. geklommen> [klɪmə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. klimmen:

klimmen (klauteren)

steigen

klimmen (met handen en voeten vooral)

klettern

in de pen klimmen przen.

zur Feder greifen

naar de top van een berg klimmen

zum Gipfel eines Berges emporsteigen [o. emporklettern]

op een toren klimmen

auf einen Turm steigen

2. klimmen (rijdend, fietsend):

klimmen

klettern

3. klimmen:

klimmen (omhoog gaan: water, vloed)

steigen

klimmen (omhoog gaan: zon)

emporsteigen

klimmen (omhoog gaan: weg)

ansteigen

4. klimmen (toenemen, vermeerderen):

klimmen

steigen

ver·mom·men <vermomde, h. vermomd> [vərmɔmə(n)] CZ. cz. przech.

1. vermommen (verkleden):

vermommen

(sich) vermummen

2. vermommen przen.:

vermommen

tarnen

vermommen

maskieren

de ware strekking vermommen

den wahren Zweck verschleiern

af·rem·men <remde af, h. afgeremd> [ɑfrɛmə(n)] CZ. cz. przech. (afzwakken)

afremmen

bremsen

afremmen

dämpfen

de feestvreugde afremmen

die Festfreude dämpfen

iem in zijn enthousiasme afremmen

jdn in seiner Begeisterung bremsen

af·klim·men <klom af, i. afgeklommen> [ɑfklɪmə(n)] CZ. cz. nieprzech.

afklimmen

heruntersteigen

afklimmen

hinuntersteigen

af·zwem·men <zwom af, h./i. afgezwommen> [ɑfswɛmə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. afzwemmen (wegzwemmen):

afzwemmen

abschwimmen

afzwemmen

wegschwimmen

2. afzwemmen (stroomafwaarts zwemmen):

afzwemmen

stromab(wärts) schwimmen

hij wilde de rivier afzwemmen

er wollte flussab schwimmen

3. afzwemmen (het zwemdiploma):

afzwemmen

sich freischwimmen

be·stem·men <bestemde, h. bestemd> [bəstɛmə(n)] CZ. cz. przech.

bestemmen

bestimmen

bestemmen

vorsehen

te bestemder plaatse

an Ort und Stelle

in·stem·men <stemde in, h. ingestemd> [ɪnstɛmə(n)] CZ. cz. nieprzech.

instemmen

zustimmen

met een voorstel instemmen

einem Vorschlag zustimmen