Tłumaczenia dla hasła „vermummeln“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

ver·mom·men <vermomde, h. vermomd> [vərmɔmə(n)] CZ. cz. przech.

1. vermommen (verkleden):

vermommen

(sich) vermummen

2. vermommen przen.:

vermommen

tarnen

vermommen

maskieren

de ware strekking vermommen

den wahren Zweck verschleiern

ver·mur·wen¹ <vermurwde, h. vermurwd> [vərmʏrwə(n)] CZ. cz. przech.

vermurwen

erweichen

hij was niet te vermurwen

er war nicht zu erweichen

ver·mel·den <vermeldde, h. vermeld> [vərmɛldə(n)] CZ. cz. przech.

1. vermelden (berichten):

vermelden

erwähnen

iem eervol vermelden

jdn lobend erwähnen

2. vermelden:

vermelden (aangeven)

angeben

vermelden (in een lijst, register e.d.)

aufführen

zijn naam vermelden

seinen Namen angeben

mum·me·len <mummelde, h. gemummeld> [mʏmələ(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. mummelen (mompelen):

mummelen

murmeln

mummelen

mummeln

binnensmonds mummelen

vor sich hin murmeln

2. mummelen (kauwen):

mummelen

mümmeln

ver·ma·ken <vermaakte, h. vermaakt> [vərmakə(n)] CZ. cz. przech.

1. vermaken (genoegen geven):

vermaken

amüsieren

vermaken

belustigen

vermaken

unterhalten

zich vermaken

sich amüsieren

zich vermaken met iets iron.

sich über etw lustig machen

zich vermaken met iets (niet ironisch)

sich mit etw vergnügen

2. vermaken (bij testament toewijzen):

vermaken

vererben

vermaken

vermachen

3. vermaken (anders maken):

vermaken

(um)ändern

een pak laten vermaken

einen Anzug ändern lassen

ver·ma·nen <vermaande, h. vermaand> [vərmanə(n)] CZ. cz. przech.

vermanen

(er)mahnen

ver·me·den CZ.

1. vermeden 3. os. l.mn. cz. prz. van vermijden

2. vermeden volt. deelw. van vermijden

Zobacz też vermijden

ver·mij·den <vermeed, h. vermeden> [vərmɛidə(n)] CZ. cz. przech.

1. vermijden (ontwijken):

vermijden

vermeiden

iem vermijden

jdn meiden

2. vermijden (voorkomen):

vermijden

vermeiden

men moet zien te vermijden dat …

man sollte möglichst vermeiden, dass …

3. vermijden (zich onthouden van):

vermijden

sich fernhalten von +C.

ver·me·tel <vermetele, vermeteler, vermetelst> [vərmetəl] PRZYM.

vermetel

verwegen

vermetel

kühn

een vermetel plan

ein verwegener Plan

ver·mo·gen¹ <vermogen|s> [vərmoɣə(n)] RZ. r.n.

1. vermogen (rijkdom, bezit):

vermogen

Vermögen r.n.

dat kost een vermogen (pregnant)

das kostet ein Vermögen

2. vermogen (capaciteit):

vermogen

Leistung r.ż.

het nuttig vermogen

die Nutzleistung

een vermogen van 60 pk

eine Leistung von 60 PS

3. vermogen (macht, kracht):

vermogen

Fähigkeit r.ż.

vermogen

Kraft r.ż.

vermogen

Macht r.ż.

naar mijn beste vermogen

nach besten Kräften

doen wat in zijn vermogen is

tun, was in seiner Macht steht

het vermogen om te denken

das Denkvermögen

de verstandelijke vermogens

die geistigen Fähigkeiten

ver·man·nen <vermande zich, h. zich vermand> [vərmɑnə(n)] CZ. wk ww

vermannen zich vermannen:

vermannen

sich zusammenreißen

ver·mis·sen <miste, h. gemist> [vərmɪsə(n)] CZ. cz. przech.

vermissen

vermissen

iem als vermist opgeven

jdn als vermisst melden

ver·moe·den¹ <vermoeden|s> [vərmudə(n)] RZ. r.n.

1. vermoeden:

vermoeden (gissing)

Vermutung r.ż.

vermoeden (gissing)

Mutmaßung r.ż.

vermoeden (veronderstelling)

Annahme r.ż.

een vermoeden opperen

eine Vermutung äußern

2. vermoeden (gedachte):

vermoeden

Ahnung r.ż.

geen flauw vermoeden

nicht die leiseste Ahnung

ik had al zo'n vermoeden

das habe ich schon geahnt

ver·men·gen¹ <vermengde, h. vermengd> [vərmɛŋə(n)] CZ. cz. przech. (samenmengen)

vermengen

vermengen

vermengen

mischen

wijn met water vermengen

Wein mit Wasser versetzen

theesoorten vermengen

Teesorten vermengen

ver·mij·den <vermeed, h. vermeden> [vərmɛidə(n)] CZ. cz. przech.

1. vermijden (ontwijken):

vermijden

vermeiden

iem vermijden

jdn meiden

2. vermijden (voorkomen):

vermijden

vermeiden

men moet zien te vermijden dat …

man sollte möglichst vermeiden, dass …

3. vermijden (zich onthouden van):

vermijden

sich fernhalten von +C.

ver·min·ken <verminkte, h. verminkt> [vərmɪŋkə(n)] CZ. cz. przech. ook przen.

verminken

verstümmeln

verminken (tekst, gezicht)

entstellen

ver·moei·en <vermoeide, h. vermoeid> [vərmujə(n)] CZ. cz. przech.

vermoeien

ermüden

vermoeien ((te) sterk)

strapazieren

vermoeien (erg inspannen)

anstrengen

vermoei u niet te veel!

strengen Sie sich nicht zu sehr an!