Tłumaczenia dla hasła „weisel“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

weef·sel <weefsel|s, weefsel|en> [wefsəl] RZ. r.n.

weefsel

Gewebe r.n.

een weefsel van leugen en bedrog przen.

ein Gespinst von Lug und Trug

wei·de <weide|n> [wɛidə] RZ. r.ż.

weide → wei

Zobacz też wei

wei <wei|den> [wɛi] RZ. r.ż.

1. wei:

wei (stuk grasland: voor het vee)

Weide r.ż.

wei (stuk grasland: voor het hooi)

Wiese r.ż.

groene/grazige weiden

grüne/saftige Wiesen [o. Weiden] l.mn.

het vee naar de wei drijven

das Vieh austreiben

2. wei (overblijfsel van melk):

wei

Molke r.ż.

wei·den¹ <weidde, h. geweid> [wɛidə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. weiden (grazen):

weiden

weiden

weiden

grasen

de koeien weiden in de weide

die Kühe grasen auf der Weide

2. weiden (rondkijken):

weiden

schweifen

wis·sel¹ <wissel|s> [wɪsəl] RZ. r.m.

1. wissel econ.:

wissel

Wechsel r.m.

een wissel trekken/weigeren

einen Wechsel ziehen/protestieren

de wissel vervalt morgen

der Wechsel ist morgen fällig

op iems energie een zware wissel trekken przen.

jdm viel Energie abverlangen

een wissel op de toekomst trekken przen.

einen (ungedeckten) Wechsel auf die Zukunft ausstellen

2. wissel (verandering):

wissel

Wechsel r.m.

3. wissel (wisselkoers):

wissel

Wechselkurs r.m.

4. wissel jacht:

wissel

Wildwechsel r.m.

wissel

Wechsel r.m.

5. wissel (wisselspeler):

wissel

Ersatzspieler r.m.

wissel

Reservespieler r.m.

ge·sel <gesel|s, gesel|en> [ɣesəl] RZ. r.m.

1. gesel (strafwerktuig):

gesel

Geißel r.ż.

2. gesel przen.:

gesel

Geißel r.ż.

gesel

Plage r.ż.

gesel

Heimsuchung r.ż.

3. gesel biol.:

gesel

Geißel r.ż.

we·zel <wezel|s> [wezəl] RZ. r.ż.

wezel

Wiesel r.n.

zo bang als een wezel

furchtsam wie ein Hase

dek·sel <deksel|s> [dɛksəl] RZ. r.n. of r.m.

deksel

Deckel r.m.

let·sel <letsel|s> [lɛtsəl] RZ. r.n.

letsel

Verletzung r.ż.

letsel

Schaden r.m.

het innerlijk letsel

die innere Verletzung

(het toebrengen van) lichamelijk letsel

die Körperverletzung

hij is er zonder letsel afgekomen

er ist unverletzt davongekommen

zet·sel <zetsel|s> [zɛtsəl] RZ. r.n. druk.

zetsel

Satz r.m.

zetsel

Schriftsatz r.m.

wer·vel <wervel|s> [wɛrvəl] RZ. r.m.

wervel

Wirbel r.m.

weids <weidse, weidser, meest weids> [wɛits] PRZYM.

weids (pracht, schoonheid)

pompös

weids (pracht, schoonheid)

glänzend

weids (pracht, schoonheid)

prunkvoll

weids (grootte)

stattlich

weidse gebaren

ausladende Gesten l.mn.

een weids gebied

ein weites Gebiet

een weids gebouw

ein stattliches Gebäude

weidse titels

hochtönende Titel l.mn. pej.

een weids uitzicht

eine herrliche Aussicht

wei·nig¹ [wɛinəx] ZAIM. nieokr. zaim.

weinig

wenig

een weinig water

ein bisschen [o. wenig] Wasser

het weinige dat ik bezit

das wenige, was ich besitze

dat heeft weinig zin

das hat wenig Sinn

wel¹ <wel|len> [wɛl] RZ. r.ż.

1. wel (bron):

wel

Quelle r.ż.

2. wel (welput):

wel

Brunnen r.m.

ok·sel <oksel|s> [ɔksəl] RZ. r.m.

1. oksel (holte onder de arm):

oksel

Achselhöhle r.ż.

oksel

Achsel r.ż.

2. oksel plantk.:

oksel

Blattachsel r.ż.

oksel

Achsel r.ż.

3. oksel (kleding):

oksel

Achselstück r.n.

die·sel¹ <diesel|s> [dizəl] RZ. r.m. (trein)

diesel

Dieseltriebwagen r.m.

kap·sel <kapsel|s> [kɑpsəl] RZ. r.n.

1. kapsel (het opgemaakte haar):

kapsel

Frisur r.ż.

kapsel

Haarschnitt r.m.

een kort kapsel

ein kurzer Haarschnitt

2. kapsel (omhulsel):

kapsel

Kapsel r.ż.

mos·sel <mossel|s, mossel|en> [mɔsəl] RZ. r.ż.

mossel

Muschel r.ż.

de gewone [o. eetbare ] mossel

die Miesmuschel

ran·sel <ransel|s> [rɑnsəl] RZ. r.m.

1. ransel (vierkante rugtas):

ransel

Ranzen r.m.

ransel gesch.

Tornister r.m.

2. ransel (slaag):

ransel

Prügel l.mn.

een pak ransel

eine Tracht Prügel pot.

kan·sel <kansel|s> [kɑnsəl] RZ. r.m.

kansel

Kanzel r.ż.

vul·sel <vulsel|s> [vʏlsəl] RZ. r.n.

vulsel

Füllung r.ż.

vulsel (bij vlees, worst)

Füllsel r.n.