niemiecko » niderlandzki

ˈknur·ren [ˈknʊrən] CZ. cz. nieprzech.

ˈPlu·ral <Plurals, Plurale> [ˈpluːraːl, pluˈraːl] RZ. r.m.

1. Plural JĘZ.:

woord r.n. in het meervoud r.n.

2. Plural JĘZ. kein l.mn.:

meervoud r.n.

ˈDür·re <Dürre, Dürren> [ˈdʏrə] RZ. r.ż.

1. Dürre:

plump [plʊmp] PRZYM.

1. plump (massig):

log

plumps [plʊmps] WK pot. (ins Wasser)

ˈKar·re <Karre, Karren> [ˈkarə] RZ. r.ż. pot.

Karre (Auto) → Karren

Zobacz też Karren

ˈKar·ren <Karrens, Karren> [ˈkarən] RZ. r.m.

1. Karren:

Karren poł. niem. austr.
kar

2. Karren (offener Pferdewagen):

Karren poł. niem. austr.
Karren poł. niem. austr.
Karren poł. niem. austr.

3. Karren pot. pej.:

Karren poł. niem. austr.
vehikel r.n.
Karren poł. niem. austr.
(oude) kar
jdm an den Karren fahren poł. niem. austr.
den Karren in den Dreck fahren [o. führen ] [o. schieben ] poł. niem. austr.
der Karren ist total verfahren poł. niem. austr.
jdn vor seinen Karren spannen poł. niem. austr.
sich nicht vor jds Karren spannen lassen poł. niem. austr.
(für jdn) den Karren aus dem Dreck ziehen poł. niem. austr.

ˈkir·re [ˈkɪrə] PRZYM. pot. (zahm)

ˈMyr·rhe <Myrrhe, Myrrhen> [ˈmʏrə] RZ. r.ż.

ˈKnar·re <Knarre, Knarren> [ˈknarə] RZ. r.ż.

1. Knarre pot. (Ratsche):

2. Knarre wulg. WOJSK. (Gewehr):

Pfar·ˈre <Pfarre, Pfarren> RZ. r.ż.

1. Pfarre (Gemeinde):

2. Pfarre (Pfarrhaus):

ˈSper·re <Sperre, Sperren> [ˈʃpɛrə] RZ. r.ż.

1. Sperre (Sperrvorrichtung):

hek r.n.

3. Sperre (Kontrolle an Ein- oder Ausgang):

4. Sperre (Verbot der Ein- oder Ausfuhr):

verbod r.n.
embargo r.n.

5. Sperre (auch bei Streik):

6. Sperre SPORT (Spielverbot):

ˈStar·re <Starre> [ˈʃtarə] RZ. r.ż. kein l.mn.

Al·ˈlü·re <Allüre, Allüren> [aˈlyːrə] RZ. r.ż. meist l.mn. podn. pej.

ˈmur·ren [ˈmʊrən] CZ. cz. nieprzech.

ˈsur·ren [ˈzʊrən] CZ. cz. nieprzech.

ˈgur·ren [ˈgʊrən] CZ. cz. nieprzech.

plus1 [plʊs] PRZYSŁ.

1. plus (über 0°):

2. plus:

plus FIZ., MAT., ELEKTROT.

ˈplu·de·rig [ˈpluːdərɪç] PRZYM.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski